Ένα υπέροχο κορίτσι, η Αστραδενή

της Συμέλας Τσιτιρίδη, Β2

Η «Αστραδενή» είναι υπέροχο λογοτεχνικό βιβλίο που μου άρεσε πολύ. Η δωδεκάχρονη Αστραδενή δεν είναι απλά ένα κορίτσι που έφυγε από τη Σύμη μαζί με τους γονείς της για να ζήσουν στην πόλη. Είναι ένα φωτεινό πλάσμα που αποχωρίστηκε το σχολείο της, τους φίλους της, τα έθιμα του τόπου της, ακόμα και το όνομά της. Όμως αυτή δεν το έβαλε κάτω, παρά τις μεγάλες δυσκολίες. Είναι ξεχωριστή, δυνατή, πρόσχαρη, επίμονη, συνεσταλμένη, παράλληλα όμως είναι ώριμη για την ηλικία της και υπομονετική.
Μαζί της ταξίδεψα στη Σύμη. Μέσα από τις περιγραφές της έμαθα ένα σωρό χρήσιμες πληροφορίες για τον τόπο της, τα έθιμα και τις συνήθειές τους. Κάλπασα μαζί με το άσπρο της άλογο, στα παιδικά της όνειρα.
Στο βιβλίο μου άρεσε ο τρόπος που αφηγούνταν η συγγραφέας τα γεγονότα, καθώς και η παρουσίαση των χαρακτήρων. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το ήθος των γονιών της που παρ΄ όλο τον θάνατο του γιου τους, προσπάθησαν και πάλεψαν για μια καλύτερη ζωή.
Ωστόσο, σε κάποια σημεία με κούρασε η αναλυτική περιγραφή, μέσω των αναμνήσεων, κυρίως όταν βρίσκονταν στο πλοίο με προορισμό τον Πειραιά. Με στεναχώρησε που στο νέο σχολείο δεν την αποδέχτηκαν οι συμμαθητές της αλλά με εντυπωσίασε που η ίδια είχε το θάρρος και την υπομονή να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά με δυναμισμό.
Στο βιβλίο αναδεικνύεται η αλληλεγγύη, διότι υπήρχαν άνθρωποι που βοήθησαν την οικογένεια, είτε παραχωρώντας ένα σπίτι για να μείνουν, είτε με την προσαρμογή τους στην πόλη, ακόμα και με την συντροφιά που τους προσέφεραν. Έτσι αυτό μου έδωσε αισιοδοξία, ότι ακόμα και σήμερα υπάρχει ανθρωπιά.
Το τέλος του βιβλίου είναι στενάχωρο. Θίγει το θέμα της παιδεραστίας. Νομίζω ότι το βιβλίο δεν πρέπει να απευθύνεται σε μικρά παιδιά. Όμως παρά το λυπηρό τέλος, η συγγραφέας μας αφήνει να σκεφτούμε εμείς τη συνέχεια. Ένα πλάσμα μοναδικό σαν την Αστραδενή μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και τις πιο ανυπέρβλητες δυσκολίες. Το βιβλίο δίνει ένα μήνυμα σε όλους εμάς, ότι ακόμα κι αν βρεθούμε σε μια πολύ άσχημη στιγμή, πρέπει να βρούμε τη δύναμη να προχωρήσουμε τη ζωή μας, παρά τα εμπόδια …

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης