Άνθρωποι και δελφίνια (2)

Σας παρουσιάζουμε τα κείμενα/ζωγραφιές μας μετά την μελέτη και ανάλυση του κειμένου

» Ά ν θ ρ ω π ο ι      κ α ι      δ ελ φ ί ν ι α «

του Νίκου Σουρούνη

Είστε γονείς και προσπαθείτε να ευαισθητοποιήσετε τα παιδιά σας πάνω στο θέμα της κακομεταχείρισης των δελφινιών από τον άνθρωπο. Γράψτε για το τι θα τους λέγατε (παραδείγματα, επιχειρήματα), παίρνοντας ιδέες από το κείμενο.

Παιδί μου, τα δελφίνια τα κακομεταχειρίζονται στα θαλάσσια πάρκα.

Εμείς τα βλέπουμε όλα τόσο ωραία, τόσο όμορφα! Δεν είναι, όμως, έτσι τα πράγματα. Τα βλέπουμε να είναι χαρούμενα, να παίζουν ανέμελα, να κάνουν άλματα, να μας γελούν, να μας διασκεδάζουν. Τι γίνεται όμως, όταν εμείς φεύγουμε;

Όταν λοιπόν εμείς φεύγουμε, τα αφεντικά τους επιστρέφουν τα  δελφίνια πάλι πίσω στις φυλακές τους. Εκεί που τα ταΐζουν με νεκρά ψάρια και αυτά, μην μπορώντας να κάνουν διαφορετικά, τα τρώνε με το ζόρι. Είναι μέσα σε νερό με χλώριο, μέσα στους τέσσερις τοίχους της πισίνας. Κάθε μέρα, όλη μέρα!

Δυστυχώς δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο. Απλώς βρίσκονται εκεί στις «θαλάσσιες» φυλακές τους, χτυπιούνται μεταξύ τους για μια λιχουδιά που τους πετούν oι δεσμοφύλακές τους και μέρα με τη μέρα χάνουν το μυαλό τους!

Καταλαβαίνεις τώρα γιατί αποφεύγω να πηγαίνω σε θαλάσσια πάρκα; Η εικόνα τους με θλίβει βαθιά! Γι΄ αυτό πιστεύω ότι ένας από τους πολλούς τρόπους που έχουμε, για να σταματήσουμε την κακομεταχείρισή τους, είναι να πάψουμε να πηγαίνουμε σε αυτούς τους χώρους που «διασκεδάζουν» τους ανθρώπους.

Εσύ πλέον αποφασίζεις αν επιμένεις να περάσουμε το Σάββατό μας σε ένα από αυτά τα πάρκα!

Μαρίνα Τσαβαλά (Β Γυμνασίου)

  Ζωγραφια Παρασκευής Πιέτα

  Ζωγραφιά Άγγελου Σαλιάι (Β Γυμνασίου)