Λεονάρντο ντα Βίντσι
vs
Πάμπλο Πικάσο
από τη Γαλήνη Γεώργα
Πόσες φορές στην ερώτηση « Ποιος ζωγράφισε τον πίνακα Μόνα Λίζα;», έχουμε ακούσει την απάντηση «Ο Πικάσο;»
Σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε ακούσει να αναφέρουν το όνομα ενός εκ των δύο σπουδαίων αυτών καλλιτεχνών, είτε σε ένα βιβλίο, είτε σε μια ταινία ή ακόμη και σε κάποιο παιδικό πρόγραμμα. Ακόμη και κάποιος που δεν έχει ασχοληθεί ποτέ του με καμία μορφή τέχνης, πόσο μάλλον με τη ζωγραφική, είναι πολύ πιθανόν πως στο άκουσμα του ονόματος Λεονάρντο ή Πικάσο θα φέρει στη θύμησή του τη μορφή και, ίσως, το έργο των καλλιτεχνών αυτών. Το γεγονός, όμως, πως και οι δύο αυτοί καλλιτέχνες αποτελούν τα γνωστότερα και δημοφιλέστερα ονόματα της ιστορίας της τέχνης καθώς και της καλλιτεχνικής περιόδου που αντιπροσωπεύουν, έχει πολλές φορές ως αποτέλεσμα ο κόσμος να συγχέει το έργο του ενός καλλιτέχνη με το όνομα του άλλου. Πέρα, όμως, από την αδιαμφισβήτητη υστεροφημία που φαίνεται να μοιράζονται οι δύο αυτοί επιφανείς καλλιτέχνες <<μοιράζονται>> και τεράστιες διαφορές.
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, σε αντίθεση με τον Πάμπλο Πικάσο, μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί περισσότερο έναν πολυμήχανο και εφευρετικό άνθρωπο παρά έναν καλλιτέχνη. Φυσικά μπορεί το όνομά του να συνδέθηκε άμεσα, και όχι άδικα, με την περίοδο της ύστερης Αναγέννησης, κυρίως εξαιτίας των εντυπωσιακών και ανεπανάληπτων έργων τέχνης του όπως <<Η Μαντόνα των βράχων>>, η <<Μόνα Λίζα>> και <<Ο Μυστικός Δείπνος>>.
Ωστόσο ο ντα Βίντσι κατάφερε να ενσωματώσει και να αξιοποιήσει στο μέγιστο την απύθμενη δημιουργική και καλλιτεχνική του φύση σχεδιάζοντας καινοτόμες και πρωτοποριακές τεχνολογικές και μηχανολογικές εφευρέσεις.
Αντίθετα η φήμη του Πάμπλο Πικάσο σφυρηλατήθηκε κυρίως μέσα από την αφοσίωση και την αγάπη του για τη ζωγραφική – ο ίδιος θεωρούσε ότι ένας καλλιτέχνης οφείλει να ζωγραφίζει για να μπορεί να θεωρηθεί αληθινός καλλιτέχνης – οι οποίες είχαν ως απόρροια τη δημιουργία μιας τεράστιας πολιτισμικής και καλλιτεχνικής παρακαταθήκης. Ο Πάμπλο Πικάσο μαζί με τον Ζωρζ Μπρακ ανέτρεψαν την ως τότε <<παραδοσιακή>> ζωγραφική αναπτύσσοντας νέες τεχνοτροπίες που έμελλε να αποτελέσουν το ρεύμα του κυβισμού. Αν και ο Πικάσο ήταν πρώτα απ” όλα ζωγράφος, εργάστηκε επίσης με μικρά κεραμικά και χάλκινα γλυπτά, ενώ έγραψε ακόμη και ποιήματα.
Ο Πικάσο σε αντίθεση με τον ντα Βίντσι απαθανατίζει στους πίνακές του, πολλές φορές, καθημερινούς ανθρώπους. Δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει καταστάσεις και πρόσωπα, αλλά εκφράζει την πότε χαρούμενη και πότε θλιβερή και ωμή πραγματικότητα. Οι πίνακές του, άλλοτε με ζωηρά και φωτεινά χρώματα και άλλοτε με <<ψυχρά>>, γεμάτα συμβολισμούς, φέρουν και καθρεφτίζουν ένα κομμάτι της ζωής και της ιστορίας του.
Το κορίτσι στον καθρέφτη
Γέρος κιθαρίστας
Από την άλλη πλευρά ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ζωγράφιζε κατά παραγγελία και τα έργα περιλαμβάνουν κυρίως ανθρώπους της υψηλής κοινωνίας. Επιπρόσθετα πολλά από τα έργα του φέρουν έντονα θρησκευτικά στοιχεία – όπως άλλωστε και πολλά άλλα έργα καλλιτεχνών εκείνης της περιόδου – και απεικονίζουν πρόσωπα και σκηνές από την Αγία Γραφή. Πρόσωπα εκφραστικά, πίνακες γεμάτοι συμβολισμούς … ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει το έργο του.
Η Κυρία με την ερμίνα
Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής
Έτσι, λοιπόν, προκύπτει το αναμενόμενο συμπέρασμα πως οι δύο αυτοί καλλιτέχνες μοιράζονται αρκετές διαφορές τόσο σε προσωπικό όσο και σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά και οι δύο, ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, κατάφεραν να επηρεάσουν και να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τον καλλιτεχνικό κόσμο.
Πηγές πληροφόρησης: wikipedia
