Η σύγκριση ανάμεσα στα δύο φύλα με την πάροδο του χρόνου μειώνεται, αλλά δεν παύει να υπάρχει. Ένα από τα κυριότερα παραδείγματα κατά τη γνώμη μου είναι ότι στην Ελλάδα οι γυναίκες παίρνουν το επίθετο του πατέρα τους, όπως και οι άνδρες, αλλά με τη διαφορά ότι στις γυναίκες είναι στη γενική κλίση. Δηλαδή οι γυναίκες είναι «υπό την ιδιοκτησία» του πατέρα τους.
Οι άνδρες πίστευαν και συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι λόγω μυϊκής δύναμης. Όμως πρέπει να τους θυμίσουμε ότι χωρίς τις γυναίκες το ανθρώπινο είδος θα χανόταν, άρα και αυτοί. Ακόμα και σήμερα σε κάποιες χώρες οι γυναίκες δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα, για παράδειγμα δεν τους δίνεται η δυνατότητα να οδηγούν (π.χ. Τουρκμενιστάν). Όλοι γνωρίζουμε τα γεγονότα στο Ιράν, όπου οι γυναίκες διαμαρτύρονται για την μαντήλα. Στο πλαίσιο της θρησκείας οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να καλύπτουν τον εαυτό τους με την μαντήλα και με μακριές φούστες. Όταν παντρευτούν μόνο ο σύζυγός τους έχει το δικαίωμα να δει το πρόσωπο και το σώμα τους.
Στασή Ελπινίκη
