Από το 1929 έχει καθιερώσει η Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας, την ημέρα εορτασμού της Υπαπαντής, σαν σημείο αναφοράς για την Ελληνίδα ορθόδοξη Μητέρα, τιμώντας τους κόπους, τις θυσίες και την ανεκτίμητη προσφορά της στην οικογένεια και την κοινωνία μας.
Η Υπαπαντή είναι μία από τις δώδεκα μεγάλες εορτές της εκκλησίας. Το γεγονός και μόνο, ότι κάθε νέα μητέρα σαράντα μέρες μετά την γέννηση του παιδιού της το πηγαίνει στην Εκκλησία για να το προσφέρει στον Θεό και η ίδια να πάρει την ευχή, γεμίζει με συγκίνηση και συναισθήματα αγάπης.
¨Να σαραντίσει ¨είναι η ευχή που δίνει ο λαός μας στις νέες μανούλες.
Τα βυζαντινά χρόνια, η Υπαπαντή γιορταζόταν ως μικρή γιορτή στις 14 Φεβρουαρίου, ωστόσο ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός την ανήγαγε σε δεσποτική το 542 και επέβαλε να εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, ζητώντας τη βοήθεια του Θεού για έναν λοιμό που έπληττε την επικράτεια του.
Χρόνια πολλά σε όλες τις Μάνες!
«Η Μάνα»,
Γεώργιος Μαρτινέλλης
«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό………..
Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ΄απανταίνει
με τα ολόθερμα φιλιά.
πάντα η μάνα σ’ απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά………..
Κι’ όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ’ όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν’ ο μόνος στεναγμός!
ΜΑΝΑ
Γεράσιμος Μαρκοράς
Μάνα! Δεν βρίσκεται λέξη καμία
να’ χει στον ήχο της τόση αρμονία,
σαν ποιός να σ’ άκουσε με στήθος κρύο,όνομα θείο……………………..
Και πριν την ύστερη πνοή του στείλει,
αργά ταράζονται τα κρύα του χείλη,
και με το Μάνα μου! πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του.
Ζωή Παναγιώτου, ΠΕ01
Πηγή: https://www.greekteachers.gr/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1/
