Σε όλους τους ανθρώπους συνειδητά ή ασυνείδητα υπάρχει το ερώτημα ‘Από πού ερχόμαστε;’‘Τι πρέπει να κάνουμε σε αυτή τη γήινη διάσταση;’ ‘Πού πάμε μετά από το θάνατό μας;’. Λόγω αυτού του ερωτήματος φτιάξαμε το θέατρο, την ποίηση, τη τέχνη, τη φιλοσοφία αλλά και τον πολιτισμό. Για να δώσουμε μια απάντηση σε αυτό το βασανιστικό ερώτημα.
Ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με την τραγικότητά του, η οποία έχει δύο πλευρές, την σκοτεινή πλευρά της υπαρξιακής θλίψης και ματαιότητας των πραγμάτων και τη φωτεινή πλευρά της υπαρξιακής χαράς και ωραιότητα των πραγμάτων. Ο φιλόσοφος Νίτσε έλεγε ότι ο αρχαίος ελληνικός κόσμος δημιούργησε δύο μεγάλα επιτεύγματα το θέατρο και τη φιλοσοφία. Το θέατρο χωρίς την φιλοσοφία δεν υπάρχει.
Κάθε θεατρικό έργο έχει μια μικρή ή μια μεγάλη φιλοσοφική βάση. Από τους αρχαίους τραγωδούς εώς τον Σαίξπηρ, τον Τσέχωφ, τον Μπρέχτ και τους νεότερους θεατρικούς συγγραφείς, τα θεατρικά τους έργα είναι διαποτισμένα με φιλοσοφικές ιδέες. Το θέατρο και η φιλοσοφία λοιπόν γεννήθηκαν από την ίδια μήτρα της πνευματικότητας.
Τι είναι στο βάθος τους οι τρεις τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη; Είναι σπουδαίες φιλοσοφικές συλλήψεις που με θεατρικό τρόπο φανερώνουν την ποιητική διάσταση του κόσμου. Η αναπαράσταση του κόσμου διαμέσου του θεάτρου γίνεται για να κατανοηθεί ο κόσμος, με τη βοήθεια μιας αισθητικής εμπειρίας που έχει στοιχεία ψευδαίσθησης, αλλά η ψευδαίσθηση αυτή γεννά την γνώση και διευρύνει την συνείδηση. Δίνει πιο βαθιές απαντήσεις στο αρχικό ερώτημα ‘από πού ερχόμαστε , τι κάνουμε εδώ’.
Με αυτόν τον τρόπο ο αισθητός κόσμος και ο νοητικός κόσμος συναντώνται και ποιούν νέους τρόπους και νέες ιδέες. Ο Θεός Διόνυσος ( θεός της γης, της χαράς , των συναισθημάτων) και ο υπερβατικός Απόλλωνας (θεός του φωτός και της πνευματικής υπεραίσθησης) στήνουν χορό στο αλωνάκι του κόσμου και αποκαλύπτουν γνώσεις , βιώματα , εμπειρίες, ζωή και θάνατο με θεατρικό, φιλοσοφικό και ποιητικό τρόπο.
Η συμπόρευση όλων των τεχνών είναι εξελικτική και απαραίτητη και οικοδομεί νέα υπαρξιακά , μεταφυσικά επίπεδα του υπάρχοντος αισθητού κόσμου. Νέους κοινωνιολογικούς , πολιτικούς , ψυχικούς , επιστημονικούς και καλλιτεχνικούς ορίζοντες, ενσωματώνοντας τα πολιτιστικά δημιουργήματα του ανθρώπου και ταυτόχρονα επεκτείνοντας την συνείδηση και το πνεύμα του.
Πώς και γιατί το θέατρο επηρεάζει τον άνθρωπο; Η θεατρική τέχνη δίνει στον άνθρωπο ανάπτυξη και προσπάθεια για τελειότητα στην εργασία πάνω στον εαυτό του, τις αδυναμίες του και τις συνήθειές του. Το θέατρο πρέπει να βοηθά το κοινό να εξετάσει όλα τα προβλήματα της ζωής από όλες τις πλευρές , δείχνοντας έτσι όλους τους πιθανούς τρόπους εξόδου από την κατάσταση. Επίσης είναι από τα πιο ισχυρά εργαλεία που επηρεάζουν την αντίληψη των συναισθημάτων, γιατί ο θεατής συμπάσχει με τους ηθοποιούς, τον κάνει πιο ανθρώπινο και συμβάλλει στη διαμόρφωση ιδιοτήτων όπως η καλοσύνη.
Το θέατρο παιδεύει στο διάλογο και την αρετή. Κάθε παράσταση εγείρει διλήμματα ήθους και ηθικής. Διδάσκει την ενσυναίσθηση αφού η θεατρική δράση μπορεί να δώσει στους ανθρώπους μια ζωντανή αντίληψη της πραγματικότητας. Για τους σύγχρονους το θέατρο είναι ξεχασμένο αλλά αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό. Το μυστικό έγκειται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της παράστασης ο θεατής δέχεται χαρούμενα συναισθήματα που μειώνουν το επίπεδο της ορμόνης του άγχους στο αίμα και αυξάνουν την σύνθεση του στοιχείου που είναι υπεύθυνο για την καλή διάθεση. Οι τακτικές επισκέψεις στο θέατρο δίνουν μια ευκαιρία να εξελιχθεί ως άνθρωπος. Οι παραστάσεις δίνουν τροφή για σκέψη και προκαλούν την αναζήτηση για κάτι άγνωστο. Με άλλα λόγια το θέατρο λειτουργεί ως πλατφόρμα πνευματικής αυτοβελτίωσης.
Όταν επισκέπτεσαι το θέατρο, βυθίζεσαι σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο, τον πραγματικό, όπου δεν υπάρχουν τεχνητοί μηχανισμοί που βοηθούν στην επιτάχυνση του ρυθμού της ζωής. Το θέατρο σε κάνει να δεις τον εαυτό σου απ’έξω , ξυπνά τα υψηλότερα συναισθήματα , αναπτύσσει τις καλύτερες πλευρές της προσωπικότητάς σου, σε εισάγει στο όμορφο. Η πραγματική τέχνη κάνει έναν άνθρωπο να ξυπνήσει και να ρίξει μια νέα ματιά στον κόσμο και τους γύρω του.
