Ό,τι ανθίζει αληθινά
Ας ανθίσουν εκατό λουλούδια
Όχι σε βάζα, για να δείχνουν όμορφα
Μα σε ρωγμές
σε πεζοδρόμια
Εκεί που η σιωπή έγινε συνήθεια.
Να ανθίσουν απ΄ το στόμα
Όσων σωπάστηκαν,
Απ΄ τα μάτια που έμαθαν να κοιτούν χαμηλά
Να γίνουν φωνές
Όχι για να φωνάξουν
Μα για να πουν την αλήθεια
Όπως είναι.
Ας ανθίσουν εκατό λουλούδια
Κι ας μαραθούν
Με αξιοπρέπεια
Παρά να ζήσουν φυλακισμένα
Μέσα σε φόβους που δεν είναι δικοί τους.
Γιατί ό,τι ανθίζει αληθινά,
Δεν το φυτεύει το χέρι
Το γεννά η ψυχή
Όταν πάψει να φοβάται.
