Ταινία, hATE cALLING, 2020, Homo Lubens, 7o ΓΕΛ. Νέας Σμύρνης

hATE cALLING

Περιγραφή ταινίας:

Η «Γενική Γραμματεία Αγανάκτησης», μια νεοσύστατη υπηρεσία του κράτους, ψάχνει να προσλάβει νεαρά άτομα για δουλειά. Όσοι προσλαμβάνονται, πρέπει να εξασκήσουν τέλεια τη ρητορική μίσους μέσα από έτοιμους λόγους που διαβάζουν και οι οποίοι είναι αντλημένοι από τα κοινωνικά δίκτυα. Το τίμημα, ωστόσο, για τις υπηρεσίες που προσφέρουν, το συνειδητοποιούν, όταν αρχίζουν να χάνουν τον ίδιο τους τον εαυτό.

Δραστηριότητα επέκτασης σεναρίου

Οι υπάλληλοι του υπουργείου αγανάκτησης αποφασίζουν να αλλάξουν στάση και κάθε φορά που δέχονται τηλεφώνημα από αγανακτισμένους συμπολίτες τους, εκφράζουν τη διαφωνία τους μέσω των επιχειρημάτων τους. 

Οι σκέψεις μας είναι οι παρακάτω:

 1^ος Αντίλογος υπαλλήλου

Σε ακούω να μιλάς για τους αλλοδαπούς, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και νιώθω μια δυσφορία. Καταλαβαίνω ότι ίσως υπάρχουν φόβοι ή ανησυχίες που σε κάνουν να νιώθεις έτσι, και δεν είμαι εδώ για να σου κάνω κήρυγμα ή να σε κατηγορήσω. Είμαι εδώ για να μιλήσουμε, να προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα και από μια άλλη οπτική γωνία.

Σκέψου για μια στιγμή: αυτοί οι άνθρωποι για τους οποίους μιλάς με τόση σκληρότητα, είναι πάνω απ” όλα άνθρωποι. Άνθρωποι με όνειρα, με ελπίδες, με οικογένειες. Άνθρωποι που, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν άφησαν το σπίτι τους, την πατρίδα τους, την ζωή τους από επιλογή ή από κάποια επιθυμία για «εισβολή» στη χώρα μας. Έφυγαν γιατί η ζωή τους ήταν σε κίνδυνο, γιατί υπήρχε πόλεμος, διωγμός, ακραία φτώχεια, συνθήκες που εμείς, ευτυχώς, δεν έχουμε ζήσει.

2^ος Αντίλογος υπαλλήλου

Καταλαβαίνω τι λες, αλλά φαντάσου για λίγο τον εαυτό σου στη θέση όσων κατηγορείς . Να αναγκάζεσαι να εγκαταλείψεις τα πάντα πίσω σου, να πάρεις τον δρόμο για το άγνωστο, με μοναδική αποσκευή την ελπίδα για μια καλύτερη, μια ασφαλέστερη ζωή για εσένα και τα παιδιά σου. Πόσο πόνο, πόση απελπισία, πόση αβεβαιότητα να κουβαλάς;

3^ος Αντίλογος υπαλλήλου

Ξέρεις κάτι, φίλε! Οι γενικεύσεις και οι χαρακτηρισμοί, είναι σαν τοίχοι που χτίζουμε γύρω μας. Μας εμποδίζουν να δούμε τον άνθρωπο πίσω από την ταμπέλα. Μας εμποδίζουν να δούμε τις ιστορίες τους, τις αγωνίες τους, τη δική τους αλήθεια και σιγά σιγά, χωρίς να το καταλάβουμε χάνουμε την ανθρωπιά μας.

4^ος Αντίλογος υπαλλήλου

Μισό λεπτό! Σε ακούω με προσοχή αρκετή ώρα, αλλά μήπως είναι πιο εύκολο να φοβόμαστε αυτό που δεν γνωρίζουμε; Αυτό που μας παρουσιάζεται ως «ξένο»; Όμως αν πλησιάσουμε λίγο, αν ακούσουμε, αν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε, ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι οι διαφορές μας δεν είναι τόσο μεγάλες όσο νομίζουμε. Όλοι άλλωστε μοιραζόμαστε τις ίδιες ανάγκες και τους ίδιους φόβους.

5^ος Αντίλογος υπαλλήλου

Η κάθε χώρα έχει τα προβλήματά της, είναι αλήθεια. Και η ένταξη ανθρώπων από άλλες κουλτούρες μπορεί να φέρει δυσκολίες και προκλήσεις. Αλλά η λύση δεν είναι το μίσος και η απόρριψη. Η λύση είναι η κατανόηση, η αλληλεγγύη, η προσπάθεια για συνύπαρξη. Είναι να δούμε τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και να τον κρίνουμε για τις πράξεις του, όχι για την καταγωγή του.

6^ος Αντίλογος υπαλλήλου

Σε παρακαλώ, σκέψου αυτό που θα σου πω. Έχεις δύο δυνατότητες. Ή να συνεχίσεις τα λόγια που λες τώρα σ’ εμένα και μ’ αυτά να πληγώνεις, να διχάζεις, να μεγαλώνεις τον φόβο για τους ξένους. Ή τα λόγια σου να γίνουν μια γέφυρα. Μια γέφυρα προς την κατανόηση, την αποδοχή και την ανθρωπιά.

Σε ευχαριστώ που με άκουσες.