Η νευρογενής ή νευρική ανορεξία είναι μια νόσος που στο 40% των περιπτώσεων εμφανίζεται σε ηλικία μεταξύ 15 και 19 ετών, δηλαδή στην εφηβική και μετα-εφηβική ηλικία, και συνήθως θύματά της είναι τα κορίτσια. Καθημερινά αυξάνεται το ποσοστό των ανθρώπων με ανορεξία και η ανησυχία των γιατρών γίνεται όλο και μεγαλύτερη εξαιτίας της πολυπλοκότητας του θέματος.
Τα αίτια της ανορεξίας σε αυτές τις ηλικίες σχετίζονται συνήθως με την εξωτερική εμφάνιση. Όσον αφορά τους εφήβους που έχουν κάποια παραπάνω κιλά, ένας από τους πιο σημαντικούς και συνηθισμένους παράγοντες που τους οδηγεί στην ανορεξία είναι πως στο σχολείο πολλές φορές γίνονται θύματα ενδοσχολικής βίας (bullying), με αποτέλεσμα να θέλουν να αλλάξουν την εμφάνιση τους. Ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι τα – πολλές φορές εξωπραγματικά – πρότυπα ομορφιάς και οι επεξεργασμένες εικόνες που προωθούνται ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα οποία οι περισσότεροι έφηβοι πασχίζουν να μοιάσουν. Έτσι, ξεκινούν κάνοντας μια απλή, αλλά αυστηρή, δίαιτα στην προσπάθεια τους να «ταιριάζουν» με τα πρότυπα ομορφιάς της εποχής τους.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από νευρική ανορεξία ασχολούνται με το πόσες θερμίδες θα καταναλώσουν, ενώ ταυτόχρονα δεν έχουν μια ρεαλιστική εικόνα για το σώμα τους και θεωρούν ότι ακόμα και αν το βάρος τους είναι πολύ κάτω του φυσιολογικού, δεν είναι τόσο αδύνατοι όσο θα ήθελαν. Για το λόγο αυτό, συχνά κρύβουν το σώμα τους φορώντας φαρδιά ρούχα ή βρίσκουν διάφορες δικαιολογίες προκειμένου να αποφύγουν να τραφούν όταν βρίσκονται μαζί με άλλους ανθρώπους. Η νευρική ανορεξία είναι πιθανό να συνυπάρχει με κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές ή διαταραχή της προσωπικότητας του ατόμου.
Η νευρική ανορεξία δεν είναι μια αθεράπευτη νόσος, όμως η θεραπεία της απαιτεί συνεχή παρακολούθηση από ομάδα ειδικών αλλά και από τους γονείς και φίλους του/της ασθενή/ούς, ιδιαίτερα αν αυτός/ή είναι έφηβος/η. Πέρα από την επανασίτιση που επιβάλλεται σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι αναγκαία η ψυχολογική υποστήριξη, καθώς πρόκειται για μια νόσο με ουσιαστικά ψυχολογικό υπόβαθρο. Σκοποί της θεραπείας θα πρέπει να είναι η απόκτηση υγιούς βάρους, η υιοθέτηση μιας υγιούς συμπεριφοράς σίτισης, η αποβολή των σκέψεων και των αρνητικών συναισθημάτων απέναντι στο φαγητό. Τέλος, είναι απαραίτητη η στήριξη από την οικογένεια, διότι η ψυχολογία παίζει σημαντικό ρόλο στη γρηγορότερη και αποτελεσματικότερη θεραπεία του ατόμου. Είναι σαφές πως η νευρική ανορεξία συνεχίζει να είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και τον 21ο αιώνα, το οποίο καλούνται να αντιμετωπίσουν οι σημερινοί νέοι. Ωστόσο, αν ακολουθηθεί εξατομικευμένη αγωγή, οι κίνδυνοι μπορούν να περιοριστούν σε σημαντικό βαθμό.
Πηγές:
http://www.nikizarkada.gr/serv/neuriki-anorexia/
https://www.paidiatros.com/efivos/psyxologia/anorexia-nervosa
Μαρία Μπελεγράτη, μαθήτρια Α’ λυκείου
