Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες της πανδημίας Covid 19 και αναγκαστήκαμε να μείνουμε σπίτι λόγω της καραντίνας που έγινε στα πλαίσια του καθολικού lockdown για να περιοριστεί η εξάπλωση του ιού. Οι συνθήκες έγιναν αρκετά δύσκολες για όλους μας, αλλάζοντας την καθημερινότητά μας. Το ίδιο συνέβη και με την εκπαίδευση. Η διδασκαλία έγινε με τηλε-μαθήματα για έξι συνεχόμενους μήνες μέσω της πλατφόρμας Webex. Τώρα που ανοίγουν ξανά τα σχολεία, θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τις απόψεις μαθητών και καθηγητών πάνω στο θέμα της τηλεκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό, έφτιαξα ένα ερωτηματολόγιο μέσω της πλατφόρμας “Google forms” και έλαβα 75 απαντήσεις κυρίως από μαθητές και καθηγητές του σχολείου μας, “Γυμνασίου με Λ.Τ Ασωπίας”, αλλά και από άλλα σχολεία.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, τα τηλε-μαθήματα κατά τη διάρκεια της καραντίνας φάνηκαν χρήσιμα στους περισσότερους από τους ερωτηθέντες. Επίσης, τόσο οι μαθητές όσο και οι καθηγητές αποκόμισαν αρκετά θετικά στοιχεία από την τηλεκπαίδευση και γενικά από την καραντίνα, όπως η ξεκούραση, ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος, οι ψηφιακές δεξιότητες και ο μικρότερος φόρτος εργασίας. Ακόμη, δεν χάθηκε χρόνος για μετακίνηση από και προς το σχολείο, άρα υπήρξε εξοικονόμηση χρημάτων. Παρόλα αυτά, πολλοί εκπαιδευτικοί και μαθητές αντιμετώπισαν δυσκολίες κατά την τηλεκπαίδευση, για παράδειγμα τα προβλήματα σύνδεσης, συγκέντρωσης, ποιότητας διδασκαλίας, χρήσης της πλατφόρμας και κυρίως έλλειψης κοινωνικής επαφής. Επιπλέον, υπήρξε και η «βαρεμάρα», όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν κάποιοι από τους ερωτηθέντες, η αδιαφορία των μαθητών και φυσικά η πολύωρη έκθεση στην οθόνη των ηλεκτρονικών συσκευών.
Από την άλλη μεριά έχουμε τη δια ζώσης διδασκαλία, που είναι ο κλασικός τρόπος εκμάθησης. Μπορεί κανείς να πει ότι η δια ζώσης διδασκαλία έχει πολλά πλεονεκτήματα, διότι είναι άμεση, αποτελεσματική και αναπτύσσει κοινωνικές επαφές. Επιπρόσθετα, οι μαθητές είναι πιο συγκεντρωμένοι, καθώς βλέπουν τους συμμαθητές και τους καθηγητές τους, αλλά και οι καθηγητές μπορούν να υποστηρίξουν καλύτερα τα παιδιά από κοντά.
Τέλος, σύμφωνα με την έρευνα, αλλά και με βάση την προσωπική εμπειρία, συνειδητοποίησα ότι η δια ζώσης διδασκαλία είναι αναντικατάστατη, καθώς η επικοινωνία είναι πιο ανθρώπινη, αλλά και το μάθημα είναι πιο αποτελεσματικό, κατανοητό και ευχάριστο.
Η έρευνά μας αναλυτικά
Συμπέρασμα
Συνοψίζοντας μπορώ να επισημάνω ότι η συντριπτική πλειοψηφία προτιμά τη δια ζώσης διδασκαλία, ενώ ένα μικρό ποσοστό ερωτηθέντων προτιμά την τηλεκπαίδευση με το επιχείρημα ότι “έχεις πολλές ανέσεις, π.χ. δε χρειάζεται να ξυπνάς νωρίς για τη μετακίνηση, να κουβαλάς την τσάντα, να φοράς τη μάσκα κλπ.”
Χαρβίντερ Καούρ, μαθήτρια Α΄ λυκείου
Συγχαρητήρια σε όλους!!