Από τον Αλεξίου Νικόλα

Η μεγαλύτερη ελληνική λέξη εντοπίζεται στην κωμωδία «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη. Αποτελείται από 172 γράμματα και καταλαμβάνει τους στίχους 1169-1174 του αριστοφανικού έργου. Πρόκειται για την ακόλουθη λέξη, η οποία αναφέρεται σε μια συνταγή μαγειρικής:

λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματο-σιλφιολιπαρομελιτο-
κατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυον-οπτοπιφαλλιδο-
κιγκλοπελειολαγωοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών

Μπορεί να μεταφραστεί ως εξής: «Ένα πιάτο με φέτες ψαριών, καρχαρία και κομμάτια από κεφάλι σκυλόψαρου, που δημιουργούν μια μίξη με έντονη, πικάντικη γεύση. Κάβουρα με μέλι, τσίχλα και κοτσύφι από πάνω, αγριοπερίστερο, ένα κανονικό περιστέρι, λίγο ψητό κοτόπουλο, ένα λαγό κρασάτο και τραγανές φτερούγες για βουτήματα».

Τα επιμέρους συνθετικά από τα οποία αποτελείται η παραπάνω σύνθετη λέξη είναι 27 και είναι τα ακόλουθα:

λοπάς (γεύμα)
τέμαχος (φέτα ψαριού)
σέλαχος (σαλάχι)
γαλεός (σκυλόψαρο)
κρανίον (κεφάλι)
λείψανον (υπόλοιπα)
δριμύς (πικάντικα)
υπότριμμα (διάφορα υλικά κοπανιστά)
σίλφιον (είδος του φυτού «νάρθηκας»)
κάραβος (κάβουρας)
μέλι
κατακεχυμένος (περιχυμένος)
κίχλη (το πουλί «τσίχλα»)
επί
κόσσυφος (κοτσύφι)
φάττα (φασοπερίστερο)
περιστερός (οικιακό περιστέρι)
αλεκτρυών (κοκοράκι)
οπτός (ψητός)
κεφάλιον (κεφαλάκι)
κίγκλος (υδρόβιο πτηνό)
πέλεια (μαύρο βραχοπερίστερο)
λαγώος (λαγός)
σίραιον (βρασμένο κρασί)
βαφή (σάλτσα βουτήματος)
τραγανός
πτέρυξ (φτερό)

Η λέξη αυτή το 1990 καταγράφηκε στο βιβλίο Γκίνες ως η μεγαλύτερη ελληνική λέξη.

 ΠΗΓΕΣ:

1. http://www.mixanitouxronou.gr/i-megaliteri-lexi-pou-bike-sto-vivlio-gkines-ine-dimiourgima-tou-aristofani-echi-172-grammata-ke-mallon-den-borite-na-tin-epanalavete/

2. http://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/804129/oi-megaluteres-ellinikes-lexeis