Από την Γκιολέ Μαρία
Η λέξη «Αμαζόνιος» συνδέεται ετυμολογικά με τις θρυλικές «Αμαζόνες». Οι Αμαζόνες ήταν λαός ετοιμοπόλεμων γυναικών που κατοικούσαν στον Πόντο. Σύμφωνα με τη μυθολογία, πατέρας τους ήταν ο Άρης και μητέρα τους η Νύμφη Αρμονία ή η θεά Αθηνά. Τη βασίλισσά τους, Πενθεσίλεια, σκότωσε ο Αχιλλέας κατά τη διάρκεια του τρωικού πολέμου, καθώς οι Αμαζόνες είχαν συμμαχήσει με τους Τρώες. Άλλος μύθος συνδέει τις Αμαζόνες με τον Ηρακλή. Λέγεται ότι ο Ηρακλής κατάφερε να σκοτώσει την βασίλισσα των Αμαζόνων, Ιππολύτη και να πάρει την πολύτιμη ζώνη της μετά από εντολή του Ευρυσθέα. Πρόκειται για τον ένατο άθλο του ήρωα.
Επίσης, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Θησέας απήγαγε την αμαζόνα Αντιόπη (αδερφή της βασίλισσας Ιππολύτης), με την οποία ο Θησέας απέκτησε τον Ιππόλυτο. Η πράξη του Θησέα προκάλεσε την οργή των Αμαζόνων, οι οποίες πολιόρκησαν την Αθήνα, για να εκδικηθούν. Τελικά, νικήθηκαν από τους Αθηναίους. Η σκηνή της Αμαζονομαχίας απεικονίζεται στις μετόπες της δυτικής πλευράς του Παρθενώνα.
Η Αμαζονομαχία απεικονίστηκε και σε άλλα εμβληματικά μνημεία της αρχαιότητας, όπως είναι η ασπίδα της Αθηνάς Παρθένου, το δυτικό αέτωμα του ναού του Ασκληπιού στην Επίδαυρο και οι μετόπες της δυτικής πλευράς του νεότερου ναού της Ήρας στο Ηραίο του Άργους.
Το 1541 ο Ισπανός εξερευνητής Francisco de Orellana διέπλευσε τον ποταμό Αμαζόνιο. Στην πορεία του δέχτηκε επίθεση από ντόπιες φυλές. Στην επίθεση αυτή συμμετείχαν και οι γυναίκες των ιθαγενών. Γι΄αυτό ο εξερευνητής έδωσε στον ποταμό το όνομα «Αμαζόνιος» (“Río de las Amazonas”) κάνοντας με τον τρόπο αυτό τη σύνδεση με τις θρυλικές Αμαζόνες.
Ο Αμαζόνιος είναι ποταμός της Νότιας Αμερικής. Πηγάζει από τις Άνδεις και εκβάλλει στον Ατλαντικό Ωκεανό. Είναι ο μεγαλύτερος σε υδάτινο όγκο ποταμός της Γης. Υπολογίζεται ότι το 1/5 τού συνόλου του γλυκού νερού που ρέει στην επιφάνεια της γης προέρχεται από τον Αμαζόνιο. Το δάσος του Αμαζονίου παράγει μεγάλες ποσότητες οξυγόνου, ενώ πολλά από τα χιλιάδες είδη φυτών που ευδοκιμούν σε αυτό είναι πολύτιμα για την παρασκευή φαρμάκων.
ΠΗΓΕΣ
1. Μπαμπινιώτης, Γ. (1998). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας, Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
2. Τσοτάκου-Καρβέλη, Αικ. (2007). Λεξικό της ελληνικής μυθολογίας, εκδ. Σοκόλη.
3.https://www.theacropolismuseum.gr/parthenonas-dytiki-metopi-1
5.https://www.ertnews.gr/eidiseis/politismos/ypirxan-pragmatika-oi-amazones/
6.http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/1999/Istoria_G-Dimotikou_html-empl/index1_2.html
7.https://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/2963
