Από τη Βυρίνη Άννα
Η λέξη «ερμητικός» είναι αντιδάνειο από την αγγλική «hermetic», η οποία προέρχεται από τη νεολατινική «hermeticus», που με τη σειρά της προέρχεται από την αρχαία «Ἑρμῆς».
Ο Ερμής Τρισμέγιστος θεωρούνταν προστάτης των μυστικιστικών τεχνών, ο θεός Θωθ των Αιγυπτίων, όπως ονομάστηκε από τους Νεοπλατωνικούς εξαιτίας των συγγενών ιδιοτήτων του προς τον Ερμή – εφευρέτης της γραφής, των τεχνών και των γραμμάτων – φέρεται ως συγγραφέας έργων μαγείας, αστρολογίας, αλχημείας. Σε αυτόν αφιέρωσαν οι αλχημιστές τη μέθοδο στεγανοποίησης των μεταλλικών σκευών, που είχαν εφεύρει. Οι αλχημιστές ασχολούνταν με την αλχημεία, που ήταν συνδυασμός της προδρομικής επιστήμης της Χημείας με τη Φιλοσοφία κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και επεδίωκαν να ανακαλύψουν το ελιξήριο της αιώνιας νεότητας. Επιπλέον, στόχος των αλχημιστών ήταν να ανακαλύψουν μια μέθοδο για τη μεταστοιχείωση ευτελών μετάλλων σε χρυσό, με τη χρήση της λεγόμενης «φιλοσοφικής λίθου», μιας στερεής ουσίας που θα επέτρεπε την εν λόγω μεταστοιχείωση.
Ερμητικός είναι ο εντελώς κλειστός, που δεν αφήνει περιθώριο για διείσδυση, παραβίαση, ο αδιαπέραστος, ο στεγανός, ο κατάκλειστος, που αναφέρεται στην τέχνη των αλχημιστών και ιδίως στην τεχνική του τέλειου κλεισίματος ενός δοχείου κολλώντας πάνω του ένα καπάκι με τη βοήθεια της φωτιάς, μια τεχνική η εφεύρεση της οποίας αποδιδόταν στον Ερμή Τρισμέγιστο. Συνεκδοχικά, αυτός που έχει συγκολληθεί με μετατροπή του μετάλλου και έχει στεγανοποιηθεί. Επίσης, ο απόκρυφος ή αυτός που σχετίζεται με συγγράμματα πάνω σε θέματα απόκρυφα, θεολογικά, φιλοσοφικά, τα οποία αποδίδονται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο. Τέλος, ερμητικός καλείται αυτός που δύσκολα αποκρυπτογραφείται, ο δυσνόητος.
ΠΗΓΕΣ
1. Μπαμπινιώτης, Γ. (1998). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας, Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
2.Πάπυρος Larousse – το παπυράκι (2003). Εικονογραφημένο εγκυκλοπαιδικό λεξικό και πλήρες λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Αθήνα: Πάπυρος.
