

Αυτό τον υπέροχο πίνακα με όνομα “το τοπίο της φύσης” τον ζωγράφισε ο Τζον Κράξτον και αργότερα έγινε και κεντητός. Αυτό το έργο το είδα στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Ήταν αρκετά μεγάλο, περίπου σαν το μέγεθος του τοίχου. Απεικονίζει τη μέρα και τη νύχτα. Το σκοτάδι και το φως .Διαχωρίζει το καλό και το κακό. Αυτή τη λεπτή γραμμή που πολλές φορές δεν πρέπει να περάσουμε. Στο πρώτο μισό αντικρίζουμε το μισοφέγγαρο που δίνει το φως στο πτηνό που έχει ανοίξει τα φτερά του και φεύγει ή που το φεγγάρι το βρέχει για να δροσιστεί, ανέμους, τα άστρα που δίνουν και αυτά μία μικρή λάμψη στο σκοτάδι, λουλούδια, φυτά, χορτάρια που φυτρώνουν τη νύχτα, τις γραμμές γύρω από το φεγγάρι, τη βροχή που έρχεται από ψηλά και ποτίζει το δέντρο, στη μέση του πίνακα, με λουλούδια σε άπειρα χρώματα και σχήματα. Αυτό το δέντρο που χωρίζει και ταυτόχρονα ενώνει την μέρα με τη νύχτα ολοκληρώνει το έργο. Από την άλλη πλευρά στο δεύτερο μισό αντικρίζουμε τον υπέρλαμπρο ήλιο που με τις ακτίνες του φωτίζει όλη τη δεξιά μεριά. Αν κοιτάξουμε προσεκτικά θα δούμε την θάλασσα που εναρμονίζεται με το περιβάλλον γύρω της. Βλέπουμε τα ψάρια που κολυμπάνε χωρίς έγνοιες. Τα κύματα που ίσως δείχνουν τις φουρτούνες που έχει περάσει στη ζωή του αλλά τα κατάφερε ο Τζον Κράξτον. Έπειτα στην άκρη του πίνακα βλέπουμε τα βράχια που τα έχει ζωγραφίσει με κοφτές μαύρες γραμμές για να τα προσέξουμε. Με μία γενική μάτια από την μία μεριά που έχουν ψυχρά χρώματα, που μας βγάζουν ένα μυστήριο, ενώ από την άλλη που υπάρχουν θερμά χρώματα, που όταν κοιτάζουμε νιώθουμε ελεύθεροι και ζωντανοί. Όταν τον βλέπουμε άλλοτε νιώθουμε γαλήνη και άλλοτε ταραχή, σε αυτό βοηθάνε και οι γραμμές, που σε μερικά σημεία είναι καμπυλωτές, σε αντίθεση με κάποια άλλα σημεία όπου οι γραμμές είναι αιχμηρές.
Τα χρώματα που πρωταγωνιστούν είναι τρία το μπλε, το καφέ, και το κίτρινο. Το μπλε από τη νύχτα, το καφέ από το δέντρο και το κίτρινο από τη μέρα. Όταν τον είδα για πρώτη φορά εντυπωσιάστηκα από το πόσα χρώματα έχει. Ένοιωσα από τη μία θλίψη και από την άλλη ένα αίσθημα ελευθερίας.

«ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΒΟΣΚΟΣ» από τον Γιάννη Καλφάκη, τμήμα Α2
5 Γυμνάσιο Χανίων
Είναι μια προσωπογραφία ενός «Κρητικού Βοσκού». Oδημιουργός του είναι ο JohnCraxtonκαι ζωγραφίστηκε το 1948. Τα υλικά που χρησιμοποίησε για το δημιούργημα αυτό είναι με μολύβι conteσε χαρτί κολλημένο πάνω σε χαρτόνι διάστασης 26Χ19εκ. Το έργο του αυτό βρίσκεται στην Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Στο πορτρέτο φαίνεται ένας κρητικός βοσκός με το σαρίκι του. Παρ’ όλο το νεαρό της ηλικίας του, το ύφος του είναι σοβαρό, ώριμο και θλιμμένο, ίσως από τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης εκείνης της εποχής. Κοιτάζοντάς το μου προκαλεί μελαγχολία για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν εκείνα τα χρόνια.
ΓΑΤΑ, ΠΟΥΛΙ ΚΑΙ ΔΕΝΤΡΟ
Χθες πήγα μια μικρή εκδρομή με την τάξη μου. Επισκεφτήκαμε την Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, η οποία βρίσκεται στο λιμάνι. Πήγαμε εκεί με σκοπό να δούμε την έκθεση ζωγραφικής του John Craxton. Επίσης, μάθαμε και κάποιες πληροφορίες σχετικά με αυτόν. Ο πίνακας που μου κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον λέγεται: «Γάτα, πουλί και δέντρο» και ζωγραφίστηκε το 1988 από τον δημιουργό. Με εντυπωσίασε το πολύχρωμο τοπίο του πίνακα. Μπροστά διακρίνουμε ένα δέντρο το οποίο είναι πολύχρωμο, καλά σχεδιασμένο θυμίζοντας παζλ, όπως και όλο το τοπίο. Στην εικόνα βλέπουμε μία γάτα που προσπαθεί να σκαρφαλώσει στο δέντρο, γύρω υπάρχουν χρωματιστά λουλούδια και απεικονίζονται και άλλες λεπτομέρειες που συμπληρώνουν το πανέμορφο τοπίο. Στην δεξιά πλευρά του δέντρου βλέπουμε ένα πουλί που διαθέτει πολλά χρώματα και είναι εξαιρετικά αληθοφανές. Πίσω από το πουλί είναι διακριτή μία πολιτεία,κτίρια παράξενα, ξεχωριστά. Στην κορυφή του κτιρίου βρίσκεται στερεωμένη μία κεραία, η οποία διαθέτει πάνω της κομμάτια από παζλ. Ο καιρός είναι ηλιόλουστος και φωτίζει τα λουλούδια του πίνακα. Τα κτίρια μου δημιουργούν την εντύπωση ότι είναι εργαστήρια και ότι το κάτω μέρος είναι η πόρτα. Εκεί που βρίσκονται τα λουλούδια μοιάζει λες και είναι ένα χαλί το οποίο συνεχίζει από την αριστερή πλευρά. Αυτός ο πίνακας μου αρέσει, καθώς έτυχε να ξεχωρίζει ανάμεσα στους υπόλοιπους πίνακες. Ο ίδιος ο πίνακας έχει αρκετά να πει, διαθέτει τεχνική, καθώς πλήθος πληροφοριών και σχεδίων. Φάνηκε να με ταξίδευσε και για μιά στιγμή ένιωσα και εγώ πως βρίσκομαι εκεί αγκαλιά με τη γάτα. Η καφέ κορνίζα ταίριαζε στην διάθεση του πίνακα. Συνοψίζοντας βρήκα τον πίνακα: «Γάτα, πουλί και δέντρο» ιδιαίτερα ξεχωριστό και υπέροχο.
Αναστασία Φαντριδάκη Α4
Ο πίνακας που μου άρεσε περισσότερο ήταν το «Κορίτσι με το φουλάρι». Αυτή η ζωγραφιά απεικονίζει ένα κορίτσι που κρατάει στα χέρια της ένα ροζ φουλάρι. Αυτή η κίνηση που κάνει είναι λες και έχει βροχή και δεν θέλει να βρεχτεί. Επίσης φοράει μια άσπρη μπλούζα και έχει βάψει τα χείλη της κόκκινα που μοιάζουν σαν την φωτιά και έχει γαλάζια μάτια. Μου άρεσε αυτή η ζωγραφιά, γιατί έχει διάφορα χρώματα και δεν είναι σαν άλλες που είναι μονόχρωμες. Επίσης το πρόσωπο της κοπέλας έχει ένα χαρούμενο χαμόγελο και ωραία γαλάζια μάτια
Νάσια Τσατσαρωνάκη Α4
Χθες το πρωί πήγα με την τάξη μου στην πινακοθήκη και πέρασα τέλεια. Παρόλο που πολλοί πίνακες μου αρέσαν, θα περιγράψω μόνο έναν, ‘’το κορίτσι με το φουλάρι’’. Ο πίνακας αυτός απεικονίζει ένα κορίτσι με τα χέρια του πάνω από το κεφάλι ,κρατώντας ένα απαλό ροζ φουλάρι. Το χρώμα του δέρματος της είναι σε αποχρώσεις του μπλε και αυτό μου θυμίζει το βράδυ. Έχει ωραία μαύρα κοντά μαλλιά. Το φόντο είναι πολύ απλό, με αποχρώσεις του μπλε και λίγο καφέ. Γνωρίζετε από πού εμπνεύστηκε αυτή την ζωγραφιά ο John Craxton; Από μια ζωγραφιά του διάσημου ζωγράφου Picaso!
Μικαέλα Φεζάι Α4
Ο πίνακας που μου έκανε εντύπωση ήταν εκείνος που τον είχε ζωγραφίσει ηFionnaCarlisle, μια στενή φίλη του JohnCraxton. Η Fionnaδημιούργησε αυτόν τον πανέμορφο πίνακα το 2022, είναι ζωγράφος και ζει στο Εδιμβούργο και στα Χανιά.
Αυτός ο πίνακας, είναι γεμάτος έντονα και χαρούμενα χρώματα. Ζωγραφισμένος με μια αρκετά ενδιαφέρουσα τεχνική αποτελείται από πολλές γραμμές διάφορων χρωμάτων και μεγεθών. Τα βασικά χρώματα είναι το μπλε, κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο και μπεζ. Στα αριστερά του πίνακα, είναι μια γάτα, ‘’κρυμμένη’’ στα χρώματα. Δίπλα της, είναι ο JohnCraxton, με ένα μπλε πουκάμισο, χαλαρός καπνίζοντας και απολαμβάνοντας το γεύμα του. Στα δεξιά του, είναι η Fionna, επίσης κρυμμένη στα χρώματα. Πίσω τους, απεικονίζονται δύο κλουβιά με μορφές που μοιάζουν με σπουργίτια. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο σε αυτόν τον φανταστικό πίνακα είναι τα πολλά χρώματα και η τεχνική που έχει χρησιμοποιηθεί αλλά και ότι σε κάποια σημεία είναι ορατή λιγότερη λεπτομέρεια από ό,τι σε άλλα σημεία.
Κατερίνα Τζανακάκη Α4
Σήμερα θα σας παρουσιάσω τον πίνακα που μου άρεσε πιο πολύ από την επίσκεψη στην πινακοθήκη. Πήγαμε χθες στην πινακοθήκη και είδαμε τους πίνακες του John Craxton και είδα έναν πίνακα που μου άρεσε πολύ.
Η ζωγραφιά απεικονίζει ένα περιστέρι να κάθεται ίσως στα κλαδιά ενός δέντρου. Πίσω από το περιστέρι φαίνεται να υπάρχει ένα μεγάλο δέντρο , θάμνοι και διάφορα είδη φυτών . Τα χρώματα του πίνακα είναι καφέ, μπεζ , άσπρο και μαύρο. Αυτός ο πίνακας μου άρεσε επειδή έχει διάφορα σκούρα χρώματα, φυτά οπότε φαίνεται σαν να είναι στην φύση ενώ το περιστέρι με όλες τις λεπτομέρειες φαίνεται σαν αληθινό.
ΚΡΗΤΙΚΕΣΓΑΤΕΣ, 2003 .JOHN CRAXTON.
Σε αυτόν τον γεμάτο χρώματα πίνακα απεικονίζονται δύο μαύρες κρητικές «γάτες που παίζουν ξέγνοιαστα. Μπορούμε να διακρίνουμε ότι ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια καθημερινή εικόνα από την ζωή των γατιών όπου τις αποτυπώνει με σχετική ευκρίνεια . Μας δημιουργεί την εντύπωση της ζωντάνιας και της ενέργειας, αφού τα μάτια τους είναι έντονα και το παιχνίδι είναι ξεκάθαρο. Επίσης εύστοχα ο ζωγράφος μας παραπλανεί εμφανίζοντας το κάθισμα σαν ψαροκόκαλο κανοντας να σκεφτούμε διάφορες εκδοχές για το τι κάνουν οι γάτες.
Ο ζωγράφος με την πολυχρωμία που χρησιμοποιεί και την ρεαλιστικότητα που πηγάζει από αυτήν, καταφέρνει να παρουσιάσει κάτι πολύ όμορφο αλλά ταυτόχρονα να μας προβληματίσει αν οι γάτες παίζουν ή διεκδικούν το ψαροκόκαλο.
Ρεγγίνα Πηγουνάκη Α4Έκθεση John Craxton
Στις 22/11 πήγαμε στην πινακοθήκη και είδαμε μια έκθεση για τον JhonCraxton. Ο JhonCraxton ήταν ένας σπουδαίος ζωγράφος και δημιούργησε φανταστικούς πίνακες που με εντυπωσίασαν πολύ. Όμως πιο πολύ από όλους με εντυπωσίασε ένας πινάκας που λεγότανε AlderholtMill.Αυτός ο πίνακας απεικονίζει το AldehortMill στο Dorset όπου ήταν ένα από τα πολλά καταφύγια του JhonCraxton μετά τον βομβαρδισμό του πατρικού του σπιτιού. Στο βάθος της εικόνας διακρίνεται ένα πολύχρωμο σπίτι ενώ γύρω του απλώνονται πολλά φυτά και λουλούδια. Στα δεξιά εκεί που το σπίτι τελειώνει υπάρχει ένας φράχτης που συνεχίζει μέχρι εκεί που δεν μπορείς να τον δεις. Ο πίνακας αυτός με εντυπωσίασε γιατί έχει πολύ ωραία χρώματα και επειδή μου δημιούργησε μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας.