Όταν ο Αριστοτέλης επισκέφθηκε τη Λέσβο, καλεσμένος από τον μαθητή του, Θεόφραστο τον Ερέσιο, δεν είχε φανταστεί τον πλούτο τόσο στην πανίδα όσο και στην χλωρίδα του νησιού. Στη σύγχρονη εποχή δημοσιογράφοι του BBC το 2002 έκαναν ένα ντοκιμαντέρ για τη λιμνοθάλασσα του Αριστοτέλη, όπως χαρακτηριστικά αποκάλεσαν τον κόλπο της Καλλονής. Φυσικά δεν παρέλειψαν να αναφερθούν στον ήδη υπάρχοντα σημαντικό υγροβιότοπο της Καλλονής ή αλλιώς «Τηγάνι» όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι.
Μία τάφρος, που δημιουργήθηκε εκατομμύρια χρόνια πριν, έμελλε στη σύγχρονη εποχή να αποτελέσει το σπίτι για πάνω από 280 είδη σπάνιων πουλιών. Στις αλυκές, όταν τελειώσει η συγκομιδή του ορυκτού, το έδαφος είναι πλούσιο σε οργανισμούς που αποτελούν τροφή για υδρόβια πουλιά.
Δυστυχώς, αν και η φύση φρόντισε να δημιουργηθεί ένας «σταθμός» για τα πουλιά στο δύσκολο ταξίδι τους από Βορρά προς Νότο και το αντίστροφο, ο άνθρωπος δεν σεβάστηκε τους σπάνιους γείτονες του και το σπίτι αυτών. Έτσι πολύ κοντά στο μεγαλύτερο υγρότοπο της Λέσβου, δημιουργήθηκε μία βιομηχανική ζώνη. Ποιος βρήκε πρώτος ποιόν; Οι άνθρωποι τα πουλιά ή τα πουλιά τους ανθρώπους;
Το οικοσύστημα έχει πληγεί το ίδιο και η βιοποικιλότητα της περιοχής. Αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χαρακτηρίσει την περιοχή ως προστατευόμενη NATURA 2000, πολλά μπορούν να γίνουν για την προστασία της, τόσο από την περιφέρεια Β. Αιγαίου όσο και από το κεντρικό Κράτος.
Θα μπορούσε να συνταχθεί μία μελέτη από επιστήμονες που:
Α) Θα αποτυπώσει χωρικά τις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν.
Β) Θα υποδείξει ποια είναι τα αναγκαία διαχειριστικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν.
Γ) Θα τοποθετήσουν σε κατάλληλα σημεία, χώρους παρατήρησης, αλλά και μελέτης των υπό παρατήρηση πτηνών.
Μία μελέτη που θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί από πόρους τόσο της Ελλάδας όσο και της ΕΕ. Βέβαια, αν και βρίσκει σύμφωνη την κοινωνία η όποια χρήση του υγροβιότοπου για τουριστικούς σκοπούς, γι’ αυτό τον τόσο ιδιαίτερο τόπο όχι μόνο της Λέσβου αλλά και της Ελλάδας, η συμμετοχή μας στην αποκατάσταση-προστασία του είναι δεδομένη για όλους τους Λέσβιους.
Σέβομαι το σπίτι των πουλιών, γιατί είναι κοντά στο δικό μου σπίτι και, αν η καταστροφή, η αδιαφορία, η φωτιά είναι στον γείτονα μου, σύντομα θα έρθει και στο δικό μου.
Στέφανος Παλαμάρης (μαθητής της Α’ Λυκείου)
