ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
Να γιατί γράφω.
Γιατί η ποίηση
αρχίζει από εκεί
που την τελευταία λέξη
δεν την έχει ο θάνατος.
Οδ. Ελύτης
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης (21 Μαρτίου), στα πλαίσια του Μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας οι μαθητές του Γ2 τμήματος του Λυκείου Σοχού εξέφρασαν τις απόψεις τους για τη σημασία της ποίησης σε μια εποχή αντιπνευματική εποχή όπως η σημερινή και για τη δύναμη που έχει να ενώνει τους ανθρώπους.
Όταν τα παιδιά ρωτήθηκαν τι κατά τη γνώμη τους είναι η ποίηση, απάντησαν ότι
Ποίηση είναι :
-Eλεύθερη έκφραση. (Γρηγόρης Παλαπίτας)
-Έκρηξη συναισθημάτων. Συνειρμοί. (Μαρία Μισχοπούλου)
-Μοίρασμα. (Μελίνα Λεοντή)
-Ενθάρρυνση. Δυνάμωμα ψυχής. (Ιωάννα Σοφολόγη)
-Εικόνες. (Σάμος Παναγιώτης)
«Με τους συμμαθητές μου, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας της Ποίησης, συζητήσαμε τι σημαίνει για τον καθένα μας η ποίηση και τι συναισθήματα μας βγάζει.
Οι απόψεις ήταν ποικίλες, καθένας βιώνει την ποίηση διαφορετικά.
Για μένα η ποίηση είναι συναίσθημα που αγγίζει την καρδιά και την ψυχή. Είναι ένας τρόπος να διαφύγεις από την δύσκολη καθημερινότητα.
Είναι αυτό που ξυπνά τη φαντασία του ανθρώπου, αυτό που κάνει το μυαλό να ταξιδεύει σε άλλα μέρη και σε άλλες εποχές.
Είναι έκφραση και έκρηξη μαζί!».
Της Μελίνας Λεοντή, μαθήτριας Γ2
Tα παιδιά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι Ποίηση είναι η ίδια η ψυχή εκφρασμένη με λέξεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησης εκφράστηκαν διάφορες απόψεις, όπως π.χ. ότι ο τρόπος διδασκαλίας του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας σε Γυμνάσιο και Λύκειο, αντί να αποτελεί κίνητρο να αγαπήσουν οι νέοι την ποίηση, τους απομακρύνει από αυτήν και γεννά συναισθήματα απέχθειας.
Το μάθημα ολοκληρώθηκε με την ακρόαση μελοποιημένων ποιημάτων του Ελύτη, Ρίτσου, Λειβαδίτη, Γκάτσου.
Μπούσιου Χάιδω
Φιλόλογος ΓΕΛ Σοχού.
