Συνέντευξη από την κυρία Μουζά Μάρθα, καθηγήτρια Αγγλικών του σχολείου μας
Δημοσιογράφοι: Οι μαθήτριες της Α΄ Λυκείου Σίσκου Γεωργία και Φωτιάδου Φωτεινή
-Αρχικά, πώς νιώθετε που είσαστε εδώ πέρα σήμερα;
Πολύ χαρούμενη, γιατί θα βοηθήσω σε κάτι το οποίο θα βοηθήσει στο σχολείο και θα πάρετε κι εσείς ανατροφοδότηση για το πώς λειτουργούν εδώ τα πράγματα.
-Πώς σας φάνηκε η φετινή χρονιά;
Πολύ ενδιαφέρουσα. Ήταν μια χρονιά που θεωρώ ότι κάναμε αρκετά πράγματα με τους μαθητές. Επέλεξα το υλικό το οποίο δουλέψαμε που βγήκε όλο όπως έπρεπε, οπότε αυτό με ικανοποιεί γιατί τα παιδιά ήταν όλα συνεργάσιμα. Κάναμε επιπρόσθετα το ευρωπαϊκό πρόγραμμα και επίσης όσοι συμμετείχαν ήταν πάρα πολύ πρόθυμοι. Βοήθησαν στο να συνεργαστούμε με σχολεία του εξωτερικού, γεγονός το οποίο βοηθάει το σχολείο πάρα πολύ συνολικά ώστε να γίνει εξωστρεφές. Σε προσωπικό επίπεδο έμαθα πολλά πράγματα για το πώς λειτουργούν τα λύκεια σήμερα. Η εμπειρία μου δεν είναι μεγάλη, ωστόσο όντως ήταν μία πολύ ωραία χρονιά.
-Ποια ήταν η πιο ωραία στιγμή σας φέτος εδώ;
-Φέτος εδώ, η πιο ωραία στιγμή, αν έπρεπε να ξεχωρίσω μία –γιατί ήταν αρκετές αυτές– νομίζω ότι ήταν οι στιγμές που συνεργαστήκαμε για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, το υλικό που δημιουργήσαμε, η διάδραση με τα ξένα σχολεία, η συνάντηση η οποία πραγματοποιήθηκε. Γενικότερα νομίζω ότι μέσα από όλα αυτά όλοι κάτι πήραμε και κάτι μάθαμε.
-Τι σας ενέπνευσε να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι, να γίνετε καθηγήτρια αγγλικών;
-Ωραία. Αρχικά μου αρέσει η γλώσσα και η κουλτούρα, είναι ένας διαφορετικός πολιτισμός, ο οποίος από μικρή, γενικότερα αισθανόμουν ότι με έλκυε. Μεγαλώνοντας, πέρασα στη σχολή της Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας και αυτό είχε ως αποτέλεσμα, δουλεύοντας με παιδιά, να δω ότι είναι κάτι το οποίο με γεμίζει και με κάνει να αισθάνομαι καλά, όταν είμαι μέσα στην τάξη. Δεν αισθάνομαι ότι είναι κάτι που με βαραίνει εργασιακά, αλλά κάτι το οποίο με κάνει να αισθάνομαι όμορφα. Το ίδιο ελπίζω να αισθάνεστε κι εσείς.
-Εάν μαθαίνατε ότι κάποιος μαθητής θα ήθελε να ακολουθήσει τα δικά σας χνάρια, τι συμβουλή θα του δίνατε;
Σε όλους τους μαθητές πάντα λέω το ίδιο, ειδικότερο όταν τελειώνουν το λύκειο, να μην βαριέστε. Όταν δεν βαριόμαστε, πολύ όμορφα πράγματα μπορούν να προκύψουν. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα πρέπει να μπούμε σε μία σχολή, να κάνουμε συγκεκριμένα ένα επάγγελμα, αλλά ό,τι και να αποφασίσετε, εάν το ψάχνετε, εάν είστε δραστήριοι, εάν είστε περίεργοι, θα οδηγηθείτε σε ωραία πράγματα. Είναι το μόνο βέβαιο.
-Ποιο μάθημα θεωρείτε πιο σημαντικό να μάθει ένας νέος άνθρωπος;
Δεν θα πω τα αγγλικά, γιατί θα φανεί σαν να προμοτάρω το δικό μου μάθημα, αν και πιστεύω όντως ότι η ξένη γλώσσα, συγκεκριμένα τα αγγλικά, είναι πολύ σημαντική. Πλέον ζητείται παντού, χρειάζεται, πρακτικά στη ζωή σας. Θα το βλέπετε και στην καθημερινότητα σας.
-Και στη δουλειά μας.
Στη δουλειά, είναι δεδομένο πλέον, όλοι ζητούν, όχι απλώς να έχετε μία πιστοποίηση, να αποδεικνύετε δηλαδή ότι ξέρετε, αλλά να μιλάτε στ’ αλήθεια τη γλώσσα, να επικοινωνείτε. Αλλά πλην αυτού, νομίζω ότι όλοι θα έπρεπε να γνωρίζουμε, βασικά να εμβαθύνουμε στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας. Και αυτό γιατί. Γιατί μέσα από κείμενα, μέσα από τη διάδραση, από την κατανόηση κειμένων, έργων κατανοείτε τον πολιτισμό μας, την κουλτούρα μας. Ανοίγει το μυαλό σας. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Αποκτάτε, έτσι, πολύπλευρη άποψη για πράγματα. Και αυτός είναι ο στόχος του σχολείου. Να βγούμε ολοκληρωμένες προσωπικότητες όσο το δυνατόν. Νομίζω ότι μέσα από τη συζήτηση και τα βασικά πράγματα της ελληνικής γλώσσας, που είναι μια δύσκολη γλώσσα, ολοκληρώνεστε.
-Πιστεύετε ότι η ανάγνωση λογοτεχνίας βοηθάει το παιδί να αναπτύξει τις γνώσεις του, τον τρόπο σκέψηςτου;
Ναι, πιστεύω ότι είναι όχι απλά σημαντικό αλλά καίριο σημείο να αναπτυχθεί η αγάπη για το διάβασμα γιατί, όταν διαβάζουμε, ανοίγουμε το μυαλό μας. Οπότε, εξ ορισμού, ακόμη και αν δεν μπορούμε να φτάσουμε στα μέρη όλου του κόσμου τα οποία θα θέλαμε να δούμε, μέσα από το διάβασμα μπορούμε σίγουρα να αποκτήσουμε πράγματα, να δούμε εικόνες. Αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι ανοίγει το μυαλό μας, οι ορίζοντές μας. Και όσο περισσότερες πληροφορίες έχετε, τόσο πιο πολύ οξύνετε την κριτική σας σκέψη, με αποτέλεσμα να μπορείτε και να αποκτήσετε δική σας άποψη και να κατηγοριοποιήσετε όσα σας δίνονται παραπάνω στη ζωή σας.
-Εάν δεν ήσασταν καθηγήτρια της αγγλικής γλώσσας, τι θα θέλετε να κάνετε στη ζωή σας;
Στη ζωή μου… Να απαντήσω ειλικρινά σε αυτό… Μου αρέσουν πάρα πολύ τα αυτοκίνητα, και παρόλο που θα φανεί παράξενο, θα ήθελα να ασχολούμαι με τα αυτοκίνητα, να κάνω κάτι, να τα φτιάχνω, που είναι από τα πράγματα τα οποία θα μου άρεσε πάρα πολύ. Ναι, είναι τελείως πρακτικό, γιατί νομίζω ότι αναδεικνύει το πρακτικό κομμάτι του εαυτού μου. Δεν σχετίζεται με την εκπαίδευση.
-Τι θα σας λείψει περισσότερο από το σχολείο μας;
Από το σχολείο σας θα μου λείψουν οι αστείες στιγμές με όλους εσάς. Παρόλο που καταλαβαίνω ότι υπήρξα αυστηρή σε κάποια πράγματα, αλλά όχι τόσο. Και υπομονετική. Γενικώς, θα μου λείψουν οι στιγμές μέσα στις τάξεις περισσότερο. Παρόλο που μπορεί να φαινόταν ότι έβαζα όρια, ότι δεν άφηνα όλα όσα θα θέλανε ενδεχομένως όλες οι συμμαθητές σας να κάνουν. Δεν τα επέτρεπα. Ωστόσο, ναι. Αυτό θα μου λείψει. Η επαφή μαζί σας.
-Υπάρχει κάποια ανάμνηση από τα σχολεία που έχετε πάει που δεν θα την ξεχάσετε ποτέ σας;
Όχι, δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή την οποία θα μπορούσα να ανακαλέσω. Νομίζω ότι το κάθε σχολείο είναι ένας οργανισμός μεμονωμένος και οι άνθρωποι είναι αυτοί που το δημιουργούν. Οπότε, ο καθένας σας έχει υπάρξει ξεχωριστός. Δεν είναι ένα κομμάτι μόνο.
Ευχαριστούμε.
