Σίγουρα όλοι μας έχουμε συναντήσει πολλές φορές άτομα με ειδικές ανάγκες. Όταν ήμασταν μικροί και τους βλέπαμε για πρώτη φορά, τους κοιτάζαμε γεμάτοι απορία. Για παράδειγμα, γιατί ο κύριος κάθεται σε καροτσάκι; Το ερώτημα που με βασάνιζε τότε ήταν, αν ανήκουν και εκείνοι στην κοινωνία μας;
Καθώς έβγαινα μια βόλτα στην πόλη για παράδειγμα έβλεπα ράμπες για τα αμαξίδια, θέσεις στάθμευσης για Α.μ.Ε.Α., αυτοκίνητα ειδικά σχεδιασμένα για εκείνους και πολλά άλλα. Γιατί εκείνοι να έχουν ειδική μεταχείριση; αναρωτιόμουν. Μεγαλώνοντας, λοιπόν, και γνωρίζοντας άτομα με ειδικές ανάγκες είδα πως τέτοιοι άνθρωποι πραγματικά υποφέρουν πολλές φορές και δυσκολεύονται ιδιαίτερα στο να κάνουν πράγματα που σε εμάς φαίνονται παιχνιδάκι. Κάποιοι αυτό το εκλαμβάνουν ως εμπόδιο και απομένουν περιθωριοποιημένοι. Άλλοι αποδέχονται την κατάστασή τους και δεν επιτρέπουν τίποτα να είναι εμπόδιο στην ζωή τους. Αυτοί, είναι άνθρωποι που πραγματικά αξίζει και πρέπει να τους έχουμε δίπλα μας γιατί είναι άνθρωποι περισσότεροι ευαίσθητοι από την πλειοψηφία του πληθυσμού, ακόμα και αν δεν είναι αρτιμελείς.
Πιστεύω πως δεν το αντιλαμβάνονται αυτό οι περισσότεροι και απομονώνουν τα άτομα αυτά θεωρώντας τα ανήμπορα. Δεν ειναι έτσι τα πράγματα όμως και σιγά σιγά θα πρέπει να ενταχθούν και εκείνοι στην κοινωνία μας. Οφείλουμε να μετατρέψουμε τις δυσκολίες τους σε ευκολίες ό,τι και να σημαίνει αυτό… Αν χρειάζονται τη βοήθειά μας, θα πρέπει να την προσφέρουμε απλόχερα, όπως και σε κάθε συνάνθρωπο. Πως θα γίνει αυτό όμως;
Μια καλή αρχή θα ήταν να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά να ειναι πιο δεκτικά απέναντι στην διαφορετικότητα συνεπώς και στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Να τα θεωρούν ισότιμα με τους εαυτούς τους. Έπειτα θα πρέπει να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν οι υπόλοιποι πολίτες. Εγώ προσωπικά έχω γνωρίσει αθλητές με αναπηρία και πραγματικά το πάθος ξεχειλίζει από μέσα τους για αυτό που κάνουν. Μου έλεγαν πως κάνοντας αυτό που τους αρέσει εξίσου καλά με ολους τους αλλους νιώθουν περισσότερο αποδεκτοί και αυτό είναι που τους γεμίζει. Δίνοντας ευκαιρία, λοιπόν, σε κάθε άνθρωπο η κοινωνία μας μπορεί να βελτιωθεί και να προοδεύσει.
Συμπερασματικά, το μόνο που έχουμε να κάνουμε, ώστε να νιώσουν αυτοί οι άνθρωποι περισσότερο αποδεκτοί, είναι να κατανοήσουμε αν θέλουν βοήθεια σε κάποια πράγματα. Πραγματικά πιστεύω πως υπάρχουν πολλά κρυμμένα διαμάντια ανάμεσα μας που δεν είχαν την ευκαιρία ποτε να συνεισφέρουν στην κοινωνία μας λόγω των αναγκών τους. Όλοι μας βγαίνουνε χαμένοι.
Μπαρζούκας Νικόλαος, Middle Mountain College News, 15/02/2023
