Σε ένα μικρό χωριό, κάθε μέρα παραμόνευε ένα μικρό κουταβάκι μόνο του μέσα στο κρύο, και κάθε φορά όπου το πλησίαζε κάποιος, εκείνο αγρίευε.
Παρ” όλα αυτά υπήρχε κάτι παράξενο μαζί του. Πάντα κάθε βράδυ στεκόταν μπροστά από μια αυλόπορτα ενός σπιτιού όπου δεν ζούσε κανείς εκεί. Στεκόταν εκει, ξύπνιο σαν να περίμενε κάποιον. Μια μέρα ένας άντρας μεγάλης ηλικίας, περνούσε απο εκεί και είδε το κουταβάκι. Θυμήθηκε ότι εκεί ζούσε ένα παιδάκι όπου ήταν ο ιδιοκτήτης του. Το σκυλάκι επέμενε και το περίμενε πιστά, ενώ είχε φύγει εδώ και πολύ καιρό.
Ξαφνικά μια μέρα το κουταβάκι σταμάτησε να εμφανίζεται. Οι χωριανοί συγκινημένοι αφήνουν από ένα λουλούδι στην αυλόπορτα του σπιτιού για το μικρό κουταβάκι που περίμενε πιστά και δεν ξαναείδε ποτέ το αγαπημένο του πρόσωπο…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει