Κωνσταντίνος Τύπας, Ο Σπύρος ο μικρός σκαντζόχοιρος

Ο Σπύρος ήταν ένας μικρός σκαντζόχοιρος που ζούσε σε ένα καταπράσινο δάσος .Είχε πάντα την μύτη του στο έδαφος, ψάχνοντας  για σκουλήκια και μικρά έντομα, Ο Σπύρος δεν ήταν σαν τους άλλους σκαντζόχοιρους ονειρευόταν να γίνει ένας ήρωας .

Μια μέρα, ενώ περιπλανιόταν στην άκρη του δάσους, άκουσε μια αδύναμη κραυγή όπου έρχονταν από μακριά. Ακολούθησε τον ήχο κι ανακάλυψε

ένα μικρό πουλάκι που  είχε πιαστεί σε ένα δίχτυ, χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Σπύρος έσπευσε να το βοηθήσει. Με τα κοφτερά του αγκάθια, έκοψε το δίχτυ κι απελευθέρωσε το πουλάκι, το οποίο τον ευχαρίστησε θερμά.

Το πουλάκι, που ονομαζόταν Λίλη, εξήγησε στον Σπύρο ότι οι άνεμοι είχαν φέρει το δίχτυ από ένα επικίνδυνο μέρος, την καταραμένη κοιλάδα, όπου κατοικούσε ένας αετός. Ο αετός αυτός απήγαγε ζώα και τα κρατούσε αιχμάλωτα. Ο Σπύρος αν και μικρός αποφάσισε ότι πρέπει να κάνει κάτι για να σταματήσει τον αετό.

Με την Λίλη ως οδηγό, ο Σπύρος ξεκίνησε για την καταραμένη κοιλάδα . Το ταξίδι ήταν δύσκολο και γεμάτο εμπόδια, αλλά η  αποφασιστικότητα του δεν κλονίστηκε .Όταν έφτασαν, είδαν τον αετό να πετάει γύρω από την κορυφή ενός μεγάλου βράχου, με μια μικρή φωλιά γεμάτη αιχμάλωτα ζώα

Ο Σπύρος κατάστρωσε ένα σχέδιο.Χρησιμοποίησε τα αγκάθια του για να φτιάξει μια παγίδα από κλαδιά και φύλλα. Όταν ο αετός κατέβηκε για να πιάσει την Λίλη, που υποκρινόταν ότι ήταν τραυματισμένη , παγιδεύτηκε μέσα στο δόκανο.  Ο Σπύρος γρήγορος σαν αστραπή, απελευθέρωσε τα ζώα και τα οδήγησε με ασφάλεια έξω από την κοιλάδα .

Μετά την περιπέτεια τους, ο Σπύρος έγινε ο ήρωας του δάσους. Όλα τα ζώα τον θαύμαζαν για το θάρρος και την εξυπνάδα του. Παρόλο που ήταν μικρός, απέδειξε ότι η γενναιότητα δεν μετριέται από το μέγεθος αλλά από την καρδιά. Και έτσι, ο Σπύρος συνέχισε να ζει στο δάσος , πάντα έτοιμος για την επόμενη περιπέτειά του.