Το πούλμαν ξεκίνησε περίπου στις 08.00 π.μ.

Ο ενθουσιασμός υπήρχε ζωγραφισμένος στα πρόσωπα όλων. Έναν ολόκληρο χρόνο περιμέναμε αυτή την εκδρομή και επιτέλους η ώρα ήρθε!

στις Μυκήνες

Ξεκινήσαμε με προορισμό τις Μυκήνες. Όσα μας έλεγαν οι καθηγητές μέσα από τα βιβλία τώρα θα τα βλέπαμε όλα ζωντανά μπροστά μας.

Και πράγματι, όταν φτάσαμε εκεί, τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Το γκρουπ μπροστά κι εγώ πίσω με βήμα αργό να απολαμβάνω την κάθε εικόνα και να φωτογραφίζω συνεχώς.

 Όταν περάσαμε την πύλη και βρεθήκαμε ανάμεσα στα ερείπια, η φαντασία άρχισε να ζωντανεύει και όλο ερωτηματικά ξεπηδούσαν από μέσα μας.

 - Πόσος κόπος να κτιστούν όλα αυτά, η μία πέτρα πάνω στην άλλη τόσο ευθύγραμμα. Τόσο μεγάλοι βράχοι κι όμως τα έκτισαν!

 - Πώς να ήταν οι άνθρωποι τότε, η κορμοστασιά τους, το ύψος τους, το χρώμα τους, οι φωνές τους;

 - Ποιοι ήχοι ακούγονταν περισσότερο; Αν εμείς σήμερα ακούμε αυτοκίνητα, κόρνες και μηχανάκια αυτοί τότε τι άκουγαν; Τους ήχους των μετάλλων; Τα πέταλα των αλόγων;

 - Πώς να ήταν οι ενδυμασίες τους;

 - Πώς να ήταν οι στρατιώτες, οι φρουροί, οι βασιλιάδες;

 Ερωτήματα που απαντούν για εμάς οι αρχαιολόγοι μέσα από τα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως και τις λιγοστές πληροφορίες που βρίσκουν πάνω σε αντικείμενα και επιγραφές.

 Δείτε τις εικόνες που εξασφαλίσαμε κατά την επίσκεψή μας στο χώρο των Μυκηνών.

στο Ναύπλιο

Όταν κατεβήκαμε από το λεωφορείο, τους άκουσα που κανόνιζαν να πάνε για καφέ με όλο το γκρουπ. Εγώ όμως που έβλεπα τον καιρό να θέλει να μας χαλάσει την εκδρομή, άρπαξα τη φωτογραφική μου μηχανή και δεν ακολούθησα το γκρουπ. Σκέφτηκα, όσο ο καιρός είναι καλός ας πάω να προλάβω να τραβήξω όσες φωτογραφίες μπορώ. Αργότερα αυτή μου η ενέργεια με δικαίωσε.

 Δείτε στις εικόνες που ακολουθούν το Παλαμήδι, το Μπούρτζι, αγάλματα, την πρώτη Βουλή κ.α.

Η βροχή που τελικά μας έκλεισε μέσα στις καφετέριες!

Π. Β., εκπαιδευόμενος του Β΄κύκλου