γιατί τελικά μπόρεσα

forest footpath

Προσδοκούσα  πολλά   χρόνια, να πάω σχολείο, να μορφωθώ, να μάθω σημαντικά πράγματα, να μην νιώθω άσχημα, να μπορώ να κάνω γρήγορα λογαριασμούς , να μην με κοροϊδεύει  κάνεις… και να μην μου το παίζει ξύπνιος… γιατί  μπορώ και αντιλαμβάνομαι αυτό που έχει να  μου πει κάποιος πως και γιατί το λέει!

Έτσι λοιπόν πήρα την  απόφαση να πάω Αγγλικά, γιατί νόμιζα πως είναι  πολύ δύσκολο το διάβασμα για μένα. Αλλά έχοντας μία συζήτηση με μία καθηγήτρια από το Πάντειο Πανεπιστήμιο μου είπε «να πας καλύτερα σχολείο, εκεί θα μάθεις και Αγγλικά».

Η συζήτηση αυτή  με παρότρυνε να πάρω τη μεγάλη απόφαση να πραγματοποιήσω  τ’ όνειρο της ζωής μου!!!

Ξεκινώντας λοιπόν το σχολείο είδα πως έχω να κάνω με μία μικρή κοινωνία που για μένα με δελεάζει σαν άτομο να πάω μπροστά!

Έρχομαι με μεγάλη όρεξη για μάθηση και φοβάμαι ότι δεν θα προλάβω να μάθω, γιατί είναι τόσα πολλά αυτά που δεν γνωρίζω και προσπαθώ ούτε δευτερόλεπτο να μην πάει χαμένο. Είναι  πολύ σημαντικά όλα αυτά που γίνονται  στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας!!!

Κατά τη δική μου γνώμη, είναι σημαντικό που υπάρχει μια δεύτερη ευκαιρία για ανθρώπους σαν εμένα που σκοπό έχουν να μάθουν για να γίνουν πιο πλούσιοι στις  γνώσεις τους, πιο  κοινωνικοί , ακόμα και ανταγωνιστικοί , που στην εποχή που ζούμε  μας αναγκάζουν οι περιστάσεις  να συμπεριφερθούμε με έναν τέτοιο τρόπο  μην μπορώντας   να κάνουμε τα θέλω μας όπως πρέπει .

Το σημαντικότερο για μένα είναι οι εμπειρίες που έχω να πάρω από τους συμμαθητές μου, πρώτα του Β΄κύκλου και από τα άλλα ΣΔΕ, γιατί σκέφτομαι  να γραφτώ  στο σύλλογο  για να μπορώ να υλοποιήσω τα θέλω μου .

Είναι   συναρπαστικό το καθημερινό  συναίσθημα όταν έρχομαι σχολείο. Δεν ξέρω πώς μπορώ να το μεταδώσω και σε άλλους ανθρώπους αυτό που νιώθω ερχόμενη στο σχολείο. Απλόχερα μας δίνουν οι καθηγητές μας γνώσεις. Σαν σφουγγάρι θέλω να απορροφήσω και ούτε σταγόνα να μην πέσει κάτω, ώστε να μάθουν και άλλοι άνθρωποι που έχουν τις ίδιες ανάγκες με τις δικές μου και ίσως περισσότερες, να ενημερωθούν και να πάρουν απόφαση  όπως πήρα εγώ, για να δυναμώσουν πρώτα ψυχολογικά και πνευματικά και να είναι ένα παράδειγμα  προς μίμηση για το κοινό καλό και άλλων.

Οπότε αποφάσισα  να είμαι στο εργαστήριο  της ηλεκτρονικής εφημερίδας  για να ενημερωθώ και εγώ με τη σειρά μου να ενημερώσω.

Γιάννα Λυκούργου, εκπαιδευόμενη α” κύκλου

footpath

 

 

4 σχόλια στο γιατί τελικά μπόρεσα

  1. Ο/Η Γαρυφαλλιά λέει:

    Μπράβο!!!
    Πολύ καλό Γιάννα μου!!!
    Φιλιά απο όλο το ΣΔΕ Περιστερίου…

  2. Ο/Η Χριστίνα δελαπορτα λέει:

    Ένα πάρα πολύ ωραίο κ πολύ σωστά διατυπωμενο άρθρο κυρία Γιάννα….Τα θερμά μου συνχαρητγρια….

  3. Ο/Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ λέει:

    Μπράβο Γιάννα συνέχισε με δύναμη και πείσμα!!! Σου εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη!!!!

  4. Ο/Η βασιλης λέει:

    Μπραβο Γιαννα εισε ενα χαρισματικο πλασμα συνέχισε Ετσι με θάρρος τόλμη και θα καταχτισεις πολλά στη ζωη σου να ξερεις οτι θα είμαι παντα κοντα σου σε καθε βήμα σου Σε θαυμαζω και σ» αγαπω να εχεις υγεια και ευτυχια!!!!!!

Σχολιάστε

Top