Mundial και Ζιλ Ριμέ Α΄ Μέρος

Η ιστορία του Κυπέλλου που μόχθησαν πολλοί, αλλά κατέκτησαν λίγοι.

 

Το Mundial ή το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αθλητικά γεγονότα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες να είναι οι μόνοι που το επισκιάζουν. Ωστόσο, παρά την μεγάλη δημοσιότητα που παρουσιάζει σε κάθε διοργάνωση, η ιστορία αυτού του θεσμού δεν είναι ευρέως γνωστή. Ποιοι ήταν οι εμπνευστές του, πώς εξελίχθηκε αλλά και σε ποιες χώρες χάρισε τις περισσότερες συγκινήσεις;

Η ίδρυση της διοργάνωσης και το Πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο

          Το ποδόσφαιρο έκανε την πρώτη παγκόσμια εμφάνισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908 στο Λονδίνο, οι οποίοι δε στέφθηκαν με επιτυχία. Όμως 13 χρόνια αργότερα ο Ζιλ Ριμέ εκλέχθηκε πρόεδρος της FIFΑ και ονειρεύτηκε ότι όλος ο πλανήτης μπορούσε να ενωθεί με μία ποδοσφαιρική μπάλα, επιδιώκοντας να μιλήσουν όλοι τη γλώσσα του ποδοσφαίρου. Για να γίνει το όραμά του πραγματικότητα, ο 3ος πρόεδρος της FIFA ανέθεσε το 1928 τον σχεδιασμό της διοργάνωσης σε μια πενταμελή επιτροπή.

Jules-Rimet-Sportfunktionr-Frankreich-1930

Οι διαφωνίες και οι συγκρούσεις ήταν πάρα πολλές, κυρίως από τις χώρες της Ευρώπης, οι οποίες απειλούσαν ότι θα απείχαν από την διοργάνωση, εάν αυτή γινόταν σε χώρα της Λατινικής Αμερικής. Η χώρα στην οποία αποφασίστηκε τελικά να διοργανωθεί το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο ήταν η Ουρουγουάη.

Έτσι, στις 7 Ιουλίου 1930 έγινε η πρώτη κλήρωση για τους τέσσερις ομίλους του Παγκοσμίου Κυπέλλου με μόνο 13 ομάδες να συμμετέχουν, ενώ 6 μέρες αργότερα το σφύριγμα του διαιτητή Ντομίνγκο Λομπάρντι ξεκίνησε τον αγώνα μεταξύ Μεξικού και Γαλλίας. Στο 19ο λεπτό ο Γάλλος Λουσιέν Λοράν άνοιξε το σκορ και έγινε ο πρώτος παίκτης που σκόραρε σε παγκόσμιο κύπελλο, σε έναν αγώνα όπου οι Γάλλοι επικράτησαν τελικά με 4-1. Η ιστορία είχε αρχίσει να γράφεται…

Το τουρνουά κύλησε ομαλά με την αγωνία να κορυφώνεται στον μεγάλο τελικό της 30ης Ιουλίου ανάμεσα στους οικοδεσπότες, την ομάδα της Ουρουγουάης και την Αργεντινή. Ο αγώνας έλαβε χώρα στο Στάδιο Σεντενάριο στο Μοντεβιδέο, πρωτεύουσα της Ουρουγουάης. Οι Ουρουγουανοί κατάφεραν να επιβληθούν με σκορ 4-2 και να γίνουν η πρώτη ομάδα που θα σηκώσει το Ζιλ Ριμέ, το τρόπαιο που έμελλε να γίνει ένα από τα σπουδαιότερα στην ιστορία του αθλητισμού.??????

sunseeker-to-display-jules-rimet-trophy-at-london-show_1

Η ιταλική κυριαρχία της δεκαετίας του 1930 και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος

          Ακολουθώντας την επιτυχία της πρώτης διοργάνωσης τη σκυτάλη πήρε η φασιστική τότε  Ιταλία, η οποία φιλοξένησε το Mundial του 1934. Ήταν το πρώτο που διέθετε προκριματικά τα οποία καθόριζαν ποιες θα είναι οι 16 ομάδες που θα συμμετέχουν στην τελική φάση.

Στο αγωνιστικό κομμάτι, η Σκουάντρα Ατζούρα (Εθνική της Ιταλίας) που είχε παίκτες όπως ο Τζουζέπε Μεάτσα στο δυναμικό της κατάφερε, αν και αντιμετώπισε δυσκολίες, να φτάσει στον μεγάλο τελικό. Εκεί αντιμετώπισε την Τσεχοσλοβακία του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης, Όλντριχ Νέγιεντλι. Στον μοναδικό τελικό που οι αρχηγοί ήταν τερματοφύλακες, νικητές αναδείχθηκαν οι Ιταλοί με 2-1 στην παράταση.

Όλοι θα συμφωνούσαν ότι το επόμενο Mundial έπρεπε να λάβει χώρα στην πατρίδα του Ζιλ Ριμέ, τη Γαλλία. Παρά την πρώτη συμμετοχή των Βραζιλιάνων, οι Ιταλοί και ο προπονητής τους Βιτόριο Πότζο κυριάρχησαν εφαρμόζοντας την επιτυχημένη τακτική που τους έκανε πρωταθλητές 4 χρόνια νωρίτερα. Έτσι στις 19 Ιουνίου 1938, στο κατάμεστο Ολιμπίκ ντε Κολόμπ στέφτηκαν πρωταθλητές επικρατώντας της Ουγγαρίας με 4-2 σε μια επανάληψη του θριάμβου τους το 1934.

Italy-1934

 

Όμως η διοργάνωση αυτή επισκιάστηκε από την εμφάνιση της ναζιστικής Γερμανίας η οποία, υπό το καθεστώς Χίτλερ, ήθελε, όπως και στους Ολυμπιακούς του 1936, να αποδείξει ότι είναι η Άρια φυλή. Έτσι, όχι μόνο ανάγκασε τους ταλαντούχους παίκτες της γειτονικής Αυστρίας να την εκπροσωπήσουν παίζοντας για τη γερμανική ομάδα αλλά τους επέβαλλε να χαιρετούν ναζιστικά κατά την ανάκρουση του εθνικού της ύμνου,γεγονός το οποίο προκάλεσε πολλές αποδοκιμασίες στη Γαλλία.

Ωστόσο η γερμανική ομάδα γνώρισε την ήττα εναντίον της Ελβετίας και αποκλείστηκε από την φάση των 16, επιστρέφοντας πρόωρα σπίτι της.

 

Το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο θα πραγματοποιούνταν το 1942 αλλά η Γερμανική εισβολή στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939 σήμανε την έναρξη ενός από τους πιο καταστροφικούς πολέμους που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος μαινόταν για έξι χρόνια. Όμως παρά την επίσημη λήξη του στις 15 Αυγούστου 1945 με την παράδοση της Ιαπωνίας, ο κόσμος, έχοντας βιώσει μια από τις σκοτεινότερες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας, δεν μπορούσε να συνέλθει. Έτσι, δίχως τους απαραίτητους πόρους και με κλονισμένη οργάνωση και διοίκηση η FIFA αποφάσισε ότι η επόμενη διοργάνωση θα διεξαγόταν τελικά το 1950 στη Βραζιλία.

 Τα πρώτα μεταπολεμικά Mundial

          Η κυριαρχία της Ιταλίας σταμάτησε μετά την αεροπορική τραγωδία της Σουπέργκα,  η οποία έληξε άδοξα τις καριέρες των παικτών της Τορίνο συμπεριλαμβανομένων και 8 διεθνών. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950 στην Βραζιλία ήταν το πρώτο που συμμετείχαν ομάδες από τα Βρετανικά νησιά, αφού είχαν γίνει μέλη της FIFA μόλις το 1946. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία απέκλεισε από τη διοργάνωση τη Γερμανία και την Ιαπωνία, που τις τιμώρησε με αυτό τον τρόπο για το μακελειό του Β” Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην τελική φάση συμμετείχαν τελικά μόνο 13 εθνικές ομάδες: 6 από την Ευρώπη και 7 από την Αμερική. Χωρίστηκαν σε 4 ανισομερείς ομίλους και οι πρώτοι κάθε ομίλου συγκρότησαν ένα νέο όμιλο των τεσσάρων ομάδων από τον οποίο θα προέκυπτε ο νικητής της διοργάνωσης. Έτσι, ο τελικός ανάμεσα στους οικοδεσπότες  Βραζιλιάνους και την Ουρουγουάη δεν ήταν προγραμματισμένος αλλά έτυχε να είναι ο τελευταίος αγώνας της διοργάνωσης.

Το μεσημέρι της 16ης Ιουλίου οι Βραζιλιάνοι πλημμύρισαν το Μαρακανά για να ζήσουν την κατάκτηση του πρώτου τους Παγκοσμίου Κυπέλλου καθώς λόγω προηγούμενων αποτελεσμάτων τους συνέφερε και η ισοπαλία. Ο συνολικός αριθμός των θεατών ανερχόταν στις 200.000, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ έως και σήμερα. Οι Ουρουγουανοί όμως είχαν άλλα σχέδια και, αν και πίσω στο σκορ με 1-0, κατόρθωσαν να το ανατρέψουν με τον Αλσίντες Γκίτζια στο 79  να διαμορφώνει το τελικό 1-2 βυθίζοντας μία ολόκληρη χώρα σε εθνικό πένθος.

Την διοργάνωση του Mundial του 1954 ανέλαβε, ίσως η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που βγήκε αλώβητη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελβετία. Στην τελική φάση συμμετείχαν 16 εθνικές ομάδες, οι οποίες χωρίστηκαν σε 4 ομίλους των τεσσάρων ομάδων.

Στη φάση των ομίλων ο καταιγισμός των γκολ ήταν άνευ προηγουμένου και επομένου. Μερικά από τα σκορ που σημειώθηκαν: Ουγγαρία – Νότια Κορέα 9-0, Βραζιλία – Μεξικό 5-0, Τουρκία – Νότια Κορέα 7-0 ενώ ξεχώρισε το 8-3 της Ουγγαρίας επί της Δυτικής Γερμανίας. Οι δύο αυτές ομάδες ωστόσο δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη καθώς ξανασυναντήθηκαν στον τελικό της διοργάνωσης στις 4 Ιουλίου.

Στο κατάμεστο Βάνκντορφ ξεκίνησε ο πρώτος τελικός που μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση αλλά θα μείνει γνωστός για την ραδιοφωνική μετάδοση του γερμανού δημοσιογράφου Χέρμπερτ Τσίμερμαν. Οι Ούγγροι παρότι προηγήθηκαν γρήγορα με 2-0 με τα τέρματα των Πούσκας, αστεριού της ομάδας και Τσιμπόρ δέχθηκαν την άμεση αντίδραση των αντιπάλων τους με το σκορ να είναι στο 2-2 στο τέλος του πρώτου εικοσαλέπτου. Τα «πάντσερ» του Ζεπ Χερμπέργκερ έκαναν το θαύμα τους («Θαύμα της Βέρνης» όπου διεξήχθη ο τελικός) με τον Χέλμουτ Ραν να ολοκληρώνει την ανατροπή, νικώντας τον Γκρόσιτς με όμορφο σουτ έξω από την περιοχή στο 84, κάνοντας τους Γερμανούς φιλάθλους να λένε «Είμαστε και πάλι κάποιοι» πανηγυρίζοντας.

 

West-Germany-1954-World-Cup_tcm25-526466

Συνεχίζεται…

 

Ηλιόπουλος  Δημήτρης  Γ2

5ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ
Περί 5ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ 8 Άρθρα
ΕΠΑΝΕΚΔΟΘΗΚΑΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης