ΑΚ” ΣΟΝ ΝΤΟ ΛΕΩ ΣΕ

Πραγματικά, κάποιες φορές αναρωτιέμαι τι το περίεργο κάνω; Γιατί γελάνε όλοι τους όταν το λέω; Για ποιον λόγο με κοιτάνε στραβά; Όσες φορές και να το έχω μελετήσει δεν μπόρεσα να βρω κάποια απάντηση. Θεωρείται τόσο περίεργο ένας άνθρωπος να αγαπά και να είναι δεμένος με την παράδοσή του; Είναι παράξενο άραγε να τιμάς τους προγόνους σου; Ναι, εντάξει, το παραδέχομαι, είμαι ΠΟΝΤΙΑ, χορεύω, μπορώ να μιλήσω, μπορώ να παίξω λύρα και είμαι πολύ περήφανη γι” αυτό. Το συναίσθημα που σε κυριεύει όταν χορεύεις με τις υπέροχες περίτεχνες φορεσιές δύσκολα μπορεί να ερμηνευτεί. Ξεκίνησα να χορεύω από 5 ετών, πριν καλά καλά μάθω την αλφαβήτα, και δεν το μετάνιωσα, αλλά ούτε και πρόκειται να το μετανιώσω. Είναι ο τρόπος μου να εκφράζομαι, να χαλαρώνω, αλλά και μερικές φορές να εκτονώνομαι και να ξεσπάω.

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να απολογηθώ γι” αυτές μου τις προτιμήσεις. Για ποιον λόγο συνομήλικοί μου να χλευάζουν και να υποτιμούν αυτό που εγώ λατρεύω, την ποντιακή μουσική; Αμέτρητες φορές έχω ακούσει το ποιηματάκι «Είσαι με τα καλά σου; Γιατί ακούς ποντιακά; Γιατί μαθαίνεις λύρα; Είναι ό,τι πιο άκυρο υπάρχει». Πάντα απογοητεύομαι όταν το ακούω αλλά ας πούμε πως το έχω πλέον συνηθίσει. Γιατί να μην κατανοεί κάποιος πως εκτός από την υποτιθέμενη μοντέρνα μουσική, τη ραπ, την τραπ, υπάρχει και κάτι το διαφορετικό, κάτι που δε μειώνει το γυναικείο φύλο, που δε χρησιμοποιεί υβριστικούς χαρακτηρισμούς για να περιγράψει κυριολεκτικά τα πάντα, που περιγράφει τον έρωτα και την αγάπη ως κάτι μαγευτικό και σε καμία περίπτωση υποτιμητικό.

Σέβομαι απόλυτα τις προτιμήσεις των άλλων, αλλά επιθυμώ να σεβαστούν και τις δικές μου. Δε γίνεται μέχρι και ο ποντιακός χορός, ένας από τους πιο ζωντανούς και έντονους ρυθμούς του κόσμου, να θεωρείται από κάποιους βαρετό χάσιμο χρόνου. Εντάξει, για σένα μπορεί αλλά για μένα είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να αποχωριστώ ποτέ, γιατί απλά το αγαπώ, γιατί είμαι ΠΟΝΤΙΑ «ΚΑΙ ΜΕ΄ΝΑΝ ΟΜΑΤ».

Καρατακίδου Βασιλική