παρΟΥΣΙΑ

Κάθε αρχή και δύσκολη, μία παροιμία η οποία χαρακτηρίζει τέλεια την πραγματικότητα όλων μας. Προσωπικά, μπορώ να ταυτιστώ με τη συγκεκριμένη φράση σε αρκετούς τομείς, μα θέλω να μιλήσω συγκεκριμένα για τη δικιά μου εμπειρία της αρχής στον χώρο του θεάτρου. Αν και είμαι ένα παιδί που ασχολείται ερασιτεχνικά με την υποκριτική από πολύ μικρή ηλικία, μετά από το διάλειμμα που είχα εξαιτίας του covid, έγινα αρκετά κλειστή και ντροπαλή, οπότε θεωρούσα την επιστροφή στο θέατρο μία καινούργια αρχή. Μόνο και μόνο η σκέψη, ν΄ ανεβώ σε μία σκηνή μπροστά σε τόσο κόσμο, μ΄ έκανε να νιώθω πολύ άβολα, γι΄αυτό αποφάσισα να πάω κόντρα στους φόβους μου.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη μέρα που έπρεπε να διαβάσω τα λόγια μου μπροστά στα υπόλοιπα παιδιά. Η κυρία μου ήταν πολύ υποστηρικτική και με άφησε να πάρω τον χρόνο μου. Παρόλα αυτά όμως, εγώ εξακολουθούσα να είμαι αγχωμένη, κρύφτηκα πίσω από μία στοίβα από κούτες και άρχισα να διαβάζω τα λόγια μου.  Άκουγα καθαρά τον εαυτό μου κι έτσι έβγαλα το συμπέρασμα ότι και οι υπόλοιποι μπορούσαν να με ακούσουν, μέχρι που η κυρία μου είπε «Βενετία μου, μιλάς; Γιατί εμείς δεν σε ακούμε.». Απογοητεύτηκα αρκετά. Δεν ήξερα πώς γινόταν κάτι που μου ήταν τόσο γνώριμο να έμοιαζε πλέον αδύνατο. Αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα αρκετά  και μου είχε περάσει πολλές φορές από το μυαλό να φύγω από την ομάδα. Με τη βοήθεια των υπόλοιπων μελών όμως,  κατάφερα και έφερα εις πέρας τον ρόλο

Το μήνυμα, που θέλω να περάσω μέσα από αυτή την ιστορία, είναι πως με σκληρή δουλειά και αφοσίωση μπορείς να καταφέρεις  οτιδήποτε. Όλες οι προσωρινές δυσκολίες μας ωφελούν στο μέλλον.

Χαλοφτίδου Βενετία