Από την αρχαιότητα ο άνδρας κατείχε περισσότερα προνόμια και δικαιώματα από τη γυναίκα. Οι ελευθερίες και οι αρμοδιότητες της ‘ήταν πάντα περιορισμένες. Σε τι ωφέλησε όμως αυτή η άκαρπη διάκριση μεταξύ τν δύο φύλων; Η απάντηση βρίσκεται στα στερεότυπα τα οποία μαστίζουν την εξασθενημένη σημερινή κοινωνία.

Στερεότυπα, λοιπό, ονομάζονται οι προκαθορισμένες ιδέες και πεποιθήσεις που τις περισσότερες φορές υπάρχουν εις βάρος των ατόμων που χαρακτηρίζονται από ορισμένες ιδιαιτερότητες. Η πηγή προέλευσής τους όμως δεν είναι η λογική και η κριτική σκέψη αλλά αυθαίρετες απόψεις αλλά και η μισαλλοδοξία πολλών ατόμων. Κατανοητή γίνεται η απαγόρευση και η επιτακτική ανάγκη αποτροπής αυτής της κυριαρχίας στον ευάλωτο χώρο των δύο φύλων.

Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, η εξάπλωση αυτών των ιδεών στους άνδρες ή και στις γυναίκες επιφέρει τρομακτικές συνέπειες. Αυτές δεν περιορίζονται στον ατομικό τομέα, αλλά απλώνονται σε ολόκληρη την κοινωνία, συνιστώντας μια παγκόσμια απειλή.

Σε ατομικό επίπεδο τα στερεότυπα κυριαρχούν σε ποικίλους τομείς της ζωής. Όπως είναι λογικό η υπεροχή του άνδρα, αν και υποτιθέμενη εις βάρος της γυναίκας, οδηγεί τον εσωτερικό της κόσμο σε διάλυση. Η ίδια νιώθει απομονωμένη από την κοινωνία, περιορισμένη και πνίγεται από αισθήματα μειονεξία. Ο άνδρας από την άλλη θεοποιείται και η γυναίκα, που φαινομενικά είναι ισάξια, γίνεται αντικείμενο ικανοποίησης των αναγκών του άνδρα και της οικογένειας.

Πολλές φορές η μόρφωση και οι γενικότερες εκπαιδευτικές ευκαιρίες διαχωρίζουν τα δύο φύλα. Με την μηχανική παροχή αυτών των δυνατοτήτων στους άνδρες, οι γυναίκες αφήνονται σε μια δεύτερη μοίρα, με άμεσο αποτέλεσμα τον υποδαυλισμό του μέλλοντός τους. Τέλος, φανερή συνέπεια στις μέρες μας αποτελεί η προτίμηση του άνδρα έναντι της γυναίκας στην αγορά εργασία. Αυτό συμβαίνει επειδή η υιοθέτηση της φαινομενική ανωτερότητας του άνδρα, έχει διεισδύσει σε κάθε τομέα της καθημερινότητας. Έτσι η γυναίκα δε συμμετέχει ενεργά στην εργατική διαδικασία, οδηγούμενη στην εξάρτηση από τον άνδρα και επακόλουθα στην οικιακή απασχόληση.

Σε κοινωνικό επίπεδο, τα αποτελέσματα αυτών των αντιλήψεων αφορούν στη ζωή στην κοινότητα των ατόμων. Αρχικά με τη γενικότερη υποβάθμιση ή υπεροχή τους ενός φύλου έναντι του άλλου, που δυστυχώς το αδικημένο φύλο είναι το γυναικείο, καταρρίπτονται οι ιδέες και οι απόψεις του. Η γυναικεία φωνή αποδυναμώνεται όλο και περισσότερο και σε τελικό στάδιο αποσιωπάται. Αυτό έχει ως συνέπεια την καταπάτηση του δικαιώματος της ισηγορίας που προάγει η δημοκρατία, καθώς η γνώμη της δε εισακούεται, στοιχείο που έχει καταστροφικές επιπτώσεις και στον επιστημονικό τομέα, όπου η συγκατάθεσή της μπορεί να είναι πραγματικά πολύτιμη και μοναδική.

Δεν πρέπει να ξεχαστεί το γενικότερο αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η κοινωνία λόγω των διακρίσεων. Αυτό δημιουργείται και διευρύνεται δραματικά, καθώς οι δύο ομάδες που το συντελούν είναι διχασμένες και σε συνεχή σύγκρουση. Η θεώρηση των ανδρών για τις γυναίκες είναι ρατσιστική και επομένως λανθασμένη, ωθώντας αυτές σε ποικίλες εξεγέρσεις. Τέλος η δημιουργικότητα και η ζωντάνια που προσφέρει η ευφυΐα του γυναικείου φύλου λείπει από τον χώρο των τεχνών και της εργασίας, επιφέροντας την κοινότυπη και μονόπλευρη ύπαρξη ιδεών στοιχείο που οδηγεί στην πλήξη.

Τα προηγούμενα μπορούν να θεραπευτούν από τους δύο πρωταρχικούς φορείς κοινωνικοποίησης. Αυτί με τον αγώνα τους θα εξισώσουν τη γυναίκα με τον άνδρα, γεφυρώνοντας την ισορροπία στο μεταξύ τους χάσμα.

Αρχικά η οικογένεια μέσω της αλλαγής του τρόπου ζωής στο σπίτι θα χτυπήσει δυναμικά τα στερεότυπα. Πρώτος στόχος αυτής αποτελεί η αναδιανομή των καθηκόντων σε όλα τα μέλη της οικογένειας με απώτερο στόχο τη μερική απαλλαγή της γυναίκας από τις πολλές υποχρεώσεις της. Ακόμη ο σεβασμό του πατέρα προς τη μητέρα αλλά και το αντίστροφο, που θα επιτευχθεί με τη σχέση αγάπης, θα οδηγήσει τα παιδιά στη μίμηση αυτής της συμπεριφοράς απέναντι στο άλλο φύλο και, επομένως, στον αμοιβαίο σεβασμό. Τέλος το υγιές και φιλόξενο οικογενειακό περιβάλλον θα ενισχύσει την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού και θα αποτρέψει τις ρατσιστικές συμπεριφορές.

Το σχολείο από την άλλη θα φωτίσει το δρόμο τη αλήθειας στο παιδί. Επίσης θα γαλουχήσει το νέο με την αξία της δημοκρατίας και του σεβασμού, αποκλείοντας την περίπτωση απόρριψης του άλλο φύλου. Ακόμη με την ολόπλευρη ουμανιστική παιδεία θα οδηγηθεί στην κατανόηση των αξιών του ανθρωπισμού και της αγάπης, η οποία δε γνωρίζει φύλο και είναι ανοικτή παντού. Τέλος το σχολείο θα οδηγήσει στη ορθή επιλεκτική αποδοχή των ιδεών που παρουσιάζονται καθημερινά, αποτρέποντας την άκριτη υιοθέτηση στερεοτύπων.

Αναγκαία γίνεται, λοιπόν, η καθολική αλλαγή της θεώρησης για τα δύο φύλα. Το σπάσιμο των φραγμών πρέπει να γίνει τώρα, καθώς ο άνδρας συμπληρώνει τη γυναίκα και αυτή τον άνδρα. Και όπως προαναφέρθηκε, η αγάπη δε γνωρίζει τι σημαίνει φύλο αλλά μόνο την ανεκτίμητη αξία της ψυχή και του ουμανισμού που είναι έμφυτα στοιχεία του ατόμου. Ας προσφέρουμε όλοι τη στοργή μας απλόχερα, αντίπαλοι στα παράσιτα τα σύγχρονης κοινωνίας που προσπαθούν συνεχώς να γεννήσουν το μίσος στις αγνές ψυχές μας.

ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ