pro-TΥΠΟΣ

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη φιλολογία;

 Η αγάπη μου για τη φιλολογία ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία. Θυμάμαι να χάνομαι στις σελίδες των βιβλίων, να μαγεύομαι από τις ιστορίες και τους χαρακτήρες και να αναρωτιέμαι για τη δύναμη των λέξεων. Η φιλολογία δεν είναι απλώς μια συλλογή κειμένων, είναι ένα παράθυρο στον κόσμο, στην ιστορία, στην ανθρώπινη ψυχή.

Η απόφασή μου να σπουδάσω φιλολογία ήταν μια φυσική εξέλιξη της αγάπης μου για τα βιβλία και τη γλώσσα. Ήθελα να κατανοήσω σε βάθος την ιστορία και την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας, να αναλύσω τα λογοτεχνικά κείμενα και να ανακαλύψω τα μυστικά τους. Για μένα, η φιλολογία δεν είναι απλώς μια επιστήμη, είναι μια τέχνη. Είναι η τέχνη της ερμηνείας, της ανάλυσης και της δημιουργίας. Μέσα από τη φιλολογία, μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε κριτικά, να εκφραζόμαστε με σαφήνεια και να κατανοούμε τον κόσμο γύρω μας.

Είμαι ευγνώμων που έχω την ευκαιρία να μοιράζομαι την αγάπη μου για τη φιλολογία με τους μαθητές μου. Πιστεύω ότι η φιλολογία μπορεί να εμπνεύσει, να προβληματίσει και να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων.

Ξέρατε από μικρή τι θέλετε να κάνετε όταν μεγαλώσετε;

Δεν θα έλεγα ότι είχα ένα συγκεκριμένο σχέδιο από μικρή ηλικία. Ωστόσο, υπήρχαν κάποια στοιχεία που με έλκυαν σταθερά: η αγάπη μου για τα βιβλία, η περιέργειά μου για τις γλώσσες και η επιθυμία μου να μοιράζομαι τις γνώσεις μου με τους άλλους.

Περνούσα ατελείωτες ώρες στη βιβλιοθήκη, διάβαζα ιστορίες από όλο τον κόσμο και μάθαινα για διαφορετικούς πολιτισμούς. Η γλώσσα με γοήτευε, όχι μόνο η ελληνική, αλλά και άλλες γλώσσες που άκουγα ή διάβαζα. Ήθελα να κατανοήσω πώς λειτουργούν, πώς συνδέονται μεταξύ τους και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εκφράσουν πολύπλοκες ιδέες και συναισθήματα. Επομένως, η φιλολογία συνδύαζε όλα αυτά που αγαπούσα: τα βιβλία, τις γλώσσες και τη διδασκαλία. Έτσι, όταν ήρθε η ώρα να επιλέξω σπουδές, η φιλολογία ήταν η φυσική μου επιλογή.

Σήμερα, χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να ασχολούμαι με αυτό που αγαπώ. Η διδασκαλία είναι μια πρόκληση, αλλά είναι και μια πηγή τεράστιας ικανοποίησης. Βλέποντας τους μαθητές μου να ανακαλύπτουν την ομορφιά της γλώσσας και της λογοτεχνίας, να αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη και να γίνονται καλύτεροι άνθρωποι, νιώθω ότι τους βοηθώ να εκπληρώσουν έναν από τους ύψιστους στόχους της παιδείας.

Ποιο μάθημα από αυτά που διδάσκετε σας αρέσει περισσότερο;

Αν και αγαπώ όλα τα μαθήματα που διδάσκω, η ιστορία και η λογοτεχνία κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

Η ιστορία είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, μια περιπέτεια στην ανθρώπινη εμπειρία. Μέσα από την ιστορία, μπορούμε να κατανοήσουμε πώς οι άνθρωποι έζησαν, σκέφτηκαν και έδρασαν στο παρελθόν. Μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη και τις επιτυχίες τους, να ανακαλύψουμε τις ρίζες των πολιτισμών μας, να κατανοήσουμε πώς ο κόσμος μας έχει διαμορφωθεί και να κατανοήσουμε την ταυτότητά μας, ως άτομα και ως έθνος, και εν τέλει να πάρουμε καλύτερες αποφάσεις για το μέλλον. Η ιστορία δεν είναι απλώς μια συλλογή γεγονότων και ημερομηνιών. Είναι μια ζωντανή αφήγηση, γεμάτη από ανθρώπινες ιστορίες, συγκρούσεις και επιτεύγματα. Πιστεύω ότι είναι ένα απαραίτητο μάθημα για όλους τους μαθητές αλλά και για όλους τους ανθρώπους. Κι αυτό γιατί προσφέροντας γνώσεις για την ανθρώπινη φύση, μας προκαλεί να σκεφτούμε, να αναρωτηθούμε και να επαναπροσδιορίσουμε την ταυτότητά μας και τη θέση μας στον κόσμο. Αυτή η διαδικασία είναι που καθιστά την ιστορία όχι μόνο ένα “επαναστατικό” πεδίο μελέτης, αλλά και ένα “απελευθερωτικό” εργαλείο.

Από την άλλη μεριά, η λογοτεχνία δεν είναι απλώς μια συλλογή ιστοριών. Είναι μια τέχνη που μας βοηθά να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας, να τον ανακαλύψουμε. Άλλωστε πάντα η λογοτεχνία παίρνει αφορμή από τον κόσμο γύρω της και τον «μεταφράζει» καλλιτεχνικά στο ευρύ κοινό. Με τον τρόπο αυτό η λογοτεχνία μας βοηθά να κατανοήσουμε ουσιαστικά την ανθρώπινη φύση, να ανακαλύψουμε τις αξίες και τα ιδανικά μας και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Μας δίνει την ευκαιρία να προβληματιστούμε για τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, εν τέλει να ανακαλύψουμε κομμάτια του ίδιου μας του εαυτού.

 Ποιο ήταν το αγαπημένο σας μάθημα στο δημοτικό κ ποιο είναι τώρα;

Στο δημοτικό, το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η ιστορία. Ενθουσιαζόμουν με τις ιστορίες για τους αρχαίους Έλληνες, τους Ρωμαίους και τους άλλους μεγάλους πολιτισμούς. Μου άρεσε να μαθαίνω για το πώς ζούσαν οι άνθρωποι στο παρελθόν, πώς σκέφτονταν και πώς έλυναν τα προβλήματά τους. Η ιστορία γενικώς με μάγευε με τις ιστορίες της για γενναίους ήρωες, σοφούς φιλοσόφους και σημαντικά γεγονότα που διαμόρφωσαν τον κόσμο μας. Μου άρεσε να φαντάζομαι πώς θα ήταν να ζούσα σε άλλες εποχές και να συμμετείχα σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα.

Σήμερα, αν και αγαπώ όλα τα μαθήματα που διδάσκω, η αγάπη μου για την ιστορία παραμένει. Μου αρέσει να μοιράζομαι τις γνώσεις μου με τους μαθητές μου και να τους βοηθάω να ανακαλύψουν την ομορφιά και τη σημασία της ιστορίας. Πιστεύω ότι η ιστορία είναι ένα σημαντικό μάθημα που μας βοηθά να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας και να γίνουμε καλύτεροι πολίτες.

Φυσικά, η αγάπη μου για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία έχει επίσης μεγαλώσει με τα χρόνια. Απολαμβάνω να διδάσκω νεοελληνική λογοτεχνία και γλώσσα καθώς και αρχαία ελληνικά. Κάθε μάθημα έχει τη δική του μοναδική γοητεία και μου προσφέρει την ευκαιρία να μοιραστώ την αγάπη μου για τη γνώση με τους μαθητές μου.

Αν αρχίζατε τη ζωή σας από την αρχή, θα ακολουθούσατε την ίδια διαδρομή;

Αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση που με έχει απασχολήσει πολλές φορές. Και η απάντησή μου είναι «ναι». Αν είχα την ευκαιρία να ξεκινήσω τη ζωή μου από την αρχή, θα ακολουθούσα την ίδια διαδρομή, με κάποιες παραλλαγές.

Η αγάπη μου για τη φιλολογία, την ιστορία και τις γλώσσες με οδήγησε σε ένα ταξίδι γεμάτο γνώση, εμπειρίες και ικανοποίηση. Η διδασκαλία μου προσφέρει την ευκαιρία να μοιραστώ την αγάπη μου για τη μάθηση με τους μαθητές μου και να τους βοηθήσω να ανακαλύψουν τον κόσμο γύρω τους.

Φυσικά, υπήρξαν και δύσκολες στιγμές στην πορεία μου. Υπήρξαν στιγμές που αμφέβαλλα για τον εαυτό μου και για τις επιλογές μου. Αλλά η αγάπη μου για τη φιλολογία, με ώθησε να ξεπεράσω τις δυσκολίες και να συνεχίσω.

Ωστόσο, αν είχα την ευκαιρία να ξεκινήσω από την αρχή, ίσως θα αφιέρωνα περισσότερο χρόνο στην εκμάθηση περισσότερων ξένων γλωσσών, είναι ένας τομέας που με γοητεύει ιδιαίτερα. Επιπλέον, θα εμβάθυνα περισσότερο τις γνώσεις μου και σίγουρα θα ήθελα να είχα επιμείνει περισσότερο στην επιδίωξη περαιτέρω σπουδών στο εξωτερικό, ώστε να ασχοληθώ με τον τομέα της έρευνας. Επίσης θα ήθελα να ταξίδευα περισσότερο, για να γνωρίσω διαφορετικούς πολιτισμούς και να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου.

Δεν μετανιώνω για τις επιλογές μου, αλλά αναρωτιέμαι πώς θα ήταν η ζωή μου αν είχα πάρει διαφορετικές αποφάσεις.

Κατά την παιδική σας ηλικία αυτό ήταν το επάγγελμα που ονειρευόσασταν να ακολουθήσετε;

Όχι, δεν θα έλεγα ότι το επάγγελμα του φιλολόγου ήταν το μοναδικό μου όνειρο από μικρή. Η αλήθεια είναι ότι ως παιδί είχα πολλά και διαφορετικά όνειρα, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτή την ηλικία.

Θυμάμαι έντονα την έλξη που ασκούσε πάνω μου ο κόσμος της χημείας. Τα πολύχρωμα πειράματα, οι εκρήξεις, η δυνατότητα να συνδυάζω ουσίες και να δημιουργώ κάτι καινούργιο, με γοήτευαν. Ήθελα να γίνω χημικός, να  ανακαλύψω νέα στοιχεία, να βρω λύσεις σε προβλήματα που απασχολούν τον κόσμο. Η χημεία με μάγευε με τη λογική της, την ακρίβειά της, την ικανότητά της να εξηγεί τον κόσμο γύρω μας.

Ωστόσο, η αγάπη μου για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία ήταν πάντα παρούσα.

Πού σπουδάσατε κ πού περάσατε τα φοιτητικά σας χρόνια;

Τα φοιτητικά μου χρόνια ήταν μια από τις όμορφες περιόδους της ζωής μου. Σπούδασα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας (ελληνική και ιταλική φιλολογία) και παρακολούθησα μεταπτυχιακά προγράμματα στο ίδιο πανεπιστήμιο αλλά και στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Τα φοιτητικά μου χρόνια ήταν γεμάτα από πολιτιστικές εμπειρίες, συζητήσεις με συμφοιτητές και καθηγητές, και ατελείωτες ώρες μελέτης στη βιβλιοθήκη. Αισθάνομαι ότι τα χρόνια αυτά με διαμόρφωσαν ως άνθρωπο και ως επαγγελματία.

Υπήρξε κάποιος που αποτέλεσε έμπνευση για αυτή σας την απόφαση;

 Φυσικά και υπήρξαν άνθρωποι που με ενέπνευσαν στην απόφασή μου να ασχοληθώ με τη φιλολογία. Θα μπορούσα να πω ότι ήταν ένα συνονθύλευμα ανθρώπων και εμπειριών.

Ο πατέρας μου ήταν η μεγαλύτερη έμπνευση για την απόφασή μου να ακολουθήσω την φιλολογία. Από μικρή, τον θυμάμαι να μου αγοράζει βιβλία λογοτεχνικά, ιστορικά, ποιητικές συλλογές, εγκυκλοπαίδειες και να συζητάει για την ιστορία και τη λογοτεχνία. Η αγάπη του για τη γλώσσα και τον πολιτισμό ήταν μεταδοτική και με ενέπνευσε. Θα έλεγα ότι ήταν ένας άνθρωπος με ουσιαστική παιδεία και ευρύ πνεύμα. Μου έμαθε να αγαπώ τα βιβλία, να εκτιμώ την ομορφιά της γλώσσας και να σέβομαι την ιστορία και τον πολιτισμό. Μου έδειξε ότι η γνώση είναι δύναμη και ότι η μάθηση είναι ένα ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ.

Ο πατέρας μου ήταν το πρότυπό μου και θα είμαι πάντα ευγνώμων για την έμπνευση που μου έδωσε αλλά κυρίως γιατί ήταν ένας άνθρωπος με υψηλά πρότυπα που μου έμαθε να σέβομαι και να κατανοώ τους άλλους και μου έδειξε ότι η ακεραιότητα είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή. Με τη δική του καθοδήγηση και αγάπη, έγινα ο άνθρωπος που είμαι σήμερα.

Ξεχωρίζω επίσης κάποιους εκπαιδευτικούς που με ενέπνευσαν να εμβαθύνω στον κόσμο της φιλολογίας, να ανακαλύψω την ομορφιά της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, την πλούσια παράδοση της βυζαντινής λογοτεχνίας και την ποικιλομορφία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Δεν ήταν μόνο οι βαθιές γνώσεις για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία, ούτε η μεταδοτικότητά τους που με εντυπωσίαζαν. Ήταν κάτι περισσότερο: ήταν η αγάπη τους για το αντικείμενό τους, η αφοσίωσή τους, η ηθική τους, η στάση ζωής που μετέφεραν.

Επίσης, οι συγγραφείς που διάβασα από μικρή ηλικία με ενέπνευσαν να αγαπήσω τη λογοτεχνία. Τα έργα τους με ταξίδεψαν σε άλλους κόσμους, με έκαναν να σκεφτώ και να νιώσω και μου έδειξαν τη δύναμη των λέξεων.

Θα έλεγα ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι και οι εμπειρίες διαμόρφωσαν την αγάπη μου για τη φιλολογία.

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα κ ποιο το μεγαλύτερο μειονέκτημα του επαγγέλματός σας;

 Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του επαγγέλματός μου είναι η δυνατότητα να επηρεάζω θετικά τη ζωή των μαθητών μου. Μέσα από τη διδασκαλία, έχω την ευκαιρία να τους εμπνεύσω, να τους βοηθήσω να ανακαλύψουν τις δυνατότητές τους και να τους προετοιμάσω για το μέλλον. Η διδασκαλία δεν είναι απλώς η μετάδοση γνώσεων. Μέσα από τη μελέτη της γλώσσας, της λογοτεχνίας και της ιστορίας, οι μαθητές ασκούνται να σκέφτονται κριτικά, να αμφισβητούν, να ερευνούν και να διαμορφώνουν τη δική τους άποψη, να αναλύουν, να συνθέτουν και να εκφράζονται. Αυτές οι δεξιότητες είναι απαραίτητες για την επιτυχία σε όλους τους τομείς της ζωής.

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα του επαγγέλματός του εκπαιδευτικού σήμερα είναι, κατά τη γνώμη μου, η έλλειψη αναγνώρισης της προσφοράς των εκπαιδευτικών και της αξίας του έργου τους από την κοινωνία και το κράτος∙ κάτι που αντικατοπτρίζεται και στους χαμηλούς μισθούς που λαμβάνουν. Δυστυχώς, η κοινωνία συχνά υποτιμά το έργο των εκπαιδευτικών, θεωρώντας το ως μια απλή μετάδοση γνώσεων. Ωστόσο, το έργο τους είναι πολύ πιο σύνθετο και σημαντικό. Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι απλοί μεταδότες γνώσεων. Είναι διαμορφωτές προσωπικοτήτων, καθοδηγητές, σύμβουλοι, πρότυπα. Βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, να ανακαλύψουν τα ταλέντα τους, να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες. Διαμορφώνουν το μέλλον της κοινωνίας.

Ποιες είναι οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών σήμερα;

Οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών σήμερα είναι ένα σύνθετο ζήτημα, με ποικίλες προκλήσεις. Θεωρώ ότι επιβαρύνονται με σημαντικό διοικητικό φόρτο εργασίας, ο οποίος αποσπά την προσοχή τους από το κύριο έργο τους, τη διδασκαλία, την παιδαγωγική.

Επίσης, αντιμετωπίζουν αυξανόμενες προκλήσεις συμπεριφοράς από τους μαθητές, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύ δύσκολο εργασιακό περιβάλλον. Και οι συμπεριφορές αυτές δεν αποτελούν παρά αντανάκλαση μιας κοινωνίας που ειδικά τα τελευταία χρόνια οδεύει χωρίς φραγμούς και χωρίς αρχές, που απαξιώνει το έργο των εκπαιδευτικών και την αξία της παιδείας, η οποία δεν είναι μετρήσιμο αγαθό στα πλαίσια της άκρως καταναλωτικής σύγχρονης κοινωνίας.

Η αυξανόμενη ανοχή σε τέτοιες ακατάλληλες ή και παραβατικές συμπεριφορές μαθητών αφενός, σε συνδυασμό με τη βαθμοθηρία και την πίεση για ελαστική αξιολόγηση αφετέρου, υπονομεύουν την αξιοπιστία του εκπαιδευτικού συστήματος. Ειδικότερα, η δημιουργία πλήθους «αριστούχων», κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες, η επιβράβευση της ελλιπούς προσπάθειας ή ακόμα και της αδιαφορίας, διαμορφώνουν ένα περιβάλλον ανταγωνισμού, όπου η ουσιαστική μάθηση και κατανόηση υποχωρεί μπροστά στους βαθμούς και την εύκολη επιτυχία υποβαθμίζοντας την αξία της παιδείας. Όλα τα παραπάνω, όμως δημιουργούν τις προϋποθέσεις για πολίτες χωρίς κριτική σκέψη και πραγματική συναίσθηση της αξίας τους, χωρίς πραγματική αντίληψη των εννοιών της εργατικότητας, της πειθαρχίας, του μέτρου, της προσπάθειας για την επίτευξη ενός στόχου, του σεβασμού, του ήθους. Κι αυτός είναι ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας κοινωνικής αποσύνθεσης.

Γι’ αυτό ακριβώς πιστεύω πως η σωστή, αντικειμενική και δίκαιη αξιολόγηση των μαθητών στα πλαίσια μιας ουσιαστικής παιδείας, είναι μείζονος σημασίας ζήτημα και δε σχετίζεται μόνο με την αποτίμηση του γνωστικού τους επιπέδου αλλά κυρίως με τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, επομένως με τη διαμόρφωση της κοινωνίας του μέλλοντος. Και αυτό θα έπρεπε να μας αφορά όλους.

Εάν δεν κάνατε αυτό που κάνετε, με τι θα θέλατε να ασχοληθείτε;

Είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση που με έχει απασχολήσει κατά καιρούς. Αν δεν ήμουν φιλόλογος, υπάρχουν τομείς που θα με ενδιέφεραν.

Θα με γοήτευε ιδιαίτερα να γίνω ερευνητής ιστορικός. Η δυνατότητα να βυθίζομαι στο παρελθόν, να ανακαλύπτω νέα στοιχεία, να ανασυνθέτω γεγονότα και να κατανοώ την εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας, θα ήταν μια συναρπαστική πρόκληση. Θεωρώ ότι και οι δύο επιστήμες και η ιστορία και η φιλολογία απαιτούν αγάπη για τη γνώση, κριτική σκέψη και ικανότητα ανάλυσης.

Επίσης η αγάπη μου για τις γλώσσες θα με οδηγούσε πιθανότατα στο να γίνω διερμηνέας. Η δυνατότητα να γεφυρώνω πολιτισμούς και να διευκολύνω την επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων με διαφορετικές γλώσσες θα ήταν εξαιρετικά ικανοποιητική.

Η εξοικείωσή μου με το λόγο, θα μπορούσε να με οδηγήσει στη συγγραφή ή τη δημοσιογραφία. Νομίζω ότι θα ήταν μια πρόκληση που θα απολάμβανα.

Πιθανόν, ακόμα, θα με γοήτευε βαθιά να γίνω πιανίστας, και μάλιστα, για ένα εσωστρεφές άτομο όπως εγώ, η ενασχόληση με τη μουσική θα ήταν μια ιδανική διέξοδος. Η μουσική, και ιδιαίτερα το πιάνο, ήταν πάντα μια μεγάλη αγάπη μου. Η δυνατότητα να εκφράζω συναισθήματα μέσα από τη σιωπηλή συντροφιά του πιάνου, θα ήταν για μένα μια πηγή βαθιάς ικανοποίησης, ηρεμίας και αναζωογόνησης. Το πιάνο θα ήταν για μένα ένα καταφύγιο, ένα μέρος όπου θα μπορούσα να εκφράσω τα συναισθήματά μου χωρίς να χρειάζεται να μιλήσω. Η μουσική θα ήταν η γλώσσα μου, ο τρόπος μου να επικοινωνώ με τον κόσμο. Η μουσική, ως μια πιο εσωτερική και προσωπική μορφή έκφρασης, θα ήταν για μένα μια ιδανική επιλογή.

Τέλος ίσως θα μου άρεσε να ασχοληθώ με την υποκριτική αλλά μάλλον πιο πολύ ερασιτεχνικά. Η σχέση ανάμεσα στο έργο ενός δασκάλου και ενός ηθοποιού είναι πιο στενή από ό,τι φαντάζεται κανείς. Και οι δύο καλούνται να μεταδώσουν ένα μήνυμα, να αφηγηθούν μια ιστορία, να αγγίξουν τις ψυχές των ανθρώπων.

Ο δάσκαλος, όπως ο ηθοποιός, χρησιμοποιεί τη φωνή του, τις εκφράσεις του, τη γλώσσα του σώματος για να κρατήσει το ενδιαφέρον του κοινού του. Πρέπει να είναι ευφάνταστος, να βρίσκει τρόπους να κάνει το μάθημα ενδιαφέρον, να ζωντανεύει την ιστορία, να δίνει πνοή στους χαρακτήρες της λογοτεχνίας. Σαν ηθοποιός, προετοιμάζει το μάθημά του, μελετά το ρόλο του, προσπαθεί να κατανοήσει τους μαθητές του, να προβλέψει τις αντιδράσεις τους. Πρέπει να είναι ευέλικτος, να προσαρμόζεται συναισθηματικά στις ανάγκες της στιγμής, να αυτοσχεδιάζει όταν χρειάζεται, να μεταφέρεται από το ρόλο του ενήλικου στη θέση του ανήλικου και τανάπαλιν. Χρησιμοποιεί την τέχνη του για να επηρεάσει τους ανθρώπους. Μεταδίδει γνώσεις, αξίες, ιδέες. Εμπνέει, παρακινεί, ενθαρρύνει. Βοηθά τους μαθητές του να ανακαλύψουν τον κόσμο, να αναπτύξουν τις δυνατότητές τους, να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.

Και οι δύο, δάσκαλοι και ηθοποιοί, καλούνται να ερμηνεύσουν ρόλους, να παίξουν με το κοινό τους και προϋποθέτουν αγάπη για την έκφραση, ευαισθησία και ικανότητα ερμηνείας. Η διαφορά είναι ότι ο δάσκαλος παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο, αυτόν του διαμορφωτή της προσωπικότητας των νέων ανθρώπων.

 Σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συνέντευξη! 

Σας ευχαριστώ και εγώ πολύ για αυτή την όμορφη συνέντευξη. Ήταν μια ευκαιρία να αναλογιστώ την πορεία μου και να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για τα γράμματα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους μαθητές αλλά και σε όλους τους ανθρώπους να ακολουθούν τα όνειρά τους με πάθος και αφοσίωση. Να μην φοβούνται να ρισκάρουν και να μην εγκαταλείπουν ποτέ την προσπάθεια.

Εύχομαι να έχετε πάντα την περιέργεια να μαθαίνετε, την αγάπη να δημιουργείτε και την ελπίδα να ονειρεύεστε. Να είστε πάντα ανοιχτοί σε νέες ιδέες και εμπειρίες, και να μην ξεχνάτε να εκτιμάτε την ομορφιά της γλώσσας και της λογοτεχνίας.

Εύχομαι σε όλους ένα μέλλον γεμάτο γνώση, έμπνευση και επιτυχίες!

Ομάδα σχολικής εφημερίδας