pro-TΥΠΟΣ

-Αρχικά, ποιο ήταν το πρώτο σας επάγγελμα;

- Λοιπόν, θα ξεκινήσω λίγο αρχή της πορείας μου. Το αρχικό μου επάγγελμα ήταν επί 25 χρόνια βοηθός οδοντιάτρου. Το λειτούργησα πολύ καλά, έφτασα στο πικ που θα μπορούσα να φτάσω, και πριν ένα χρόνο αποφάσισα να κάνω και εγώ στροφή στην καριέρα μου. Άνοιξα ένα κέντρο δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά, και μελέτης.

- Ποια η αφορμή που σας ώθησε να αλλάξετε επάγγελμα;

- Όλο αυτό με έπιασε, βασικά, πριν από 2 χρόνια, με τον κορονοϊό, που κλειστήκαμε όλοι μέσα, άρχισα να νιώθω ότι στη δουλειά μου δεν είχα να προσφέρω κάτι και δεν είχα να πάρω κάτι, παρόλο που τη λάτρεψα και ακόμα την αγαπάω. Και αποφάσισα να ασχοληθώ με τα παιδιά. Αποφάσισε να ασχοληθώ, για να φύγουν λίγο τα κινητά, ξέρω ότι είναι της τεχνολογίας, αλλά επί 2 χρόνια, είχαν κολλήσει όλα τα παιδιά στο tablet, στην τηλεόραση, και όλα αυτά. Άνοιξα ένα κέντρο, που αφορά εικαστικά, ρομποτική και μουσικοκινητική.

- Γιατί ξεκινήσατε τη συγκεκριμένη δουλειά;

- Τη δουλειά αυτή δεν την άρχισα συνειδητά, δηλαδή αγαπώντας τη, γιατί δεν τη γνώριζα. Λοιπόν, συνομιλήσαμε με μία φίλη μου η οποία είναι εκπαιδευτικός, μου πρότεινε να συνεργαστούμε και ξεκινήσαμε αυτό.

- Πόσο καιρό δουλεύετε στο χώρο αυτό και τι σας αρέσει περισσότερο;

- Δουλεύω περίπου 10 μήνες σε αυτό το χώρο, λατρεύω τα παιδιά, και η χαρά μου είναι το να τα βλέπω να φεύγουν και να έχουν ένα τεράστιο χαμόγελο.

-Ο τομέας αυτός, που αφορά τα παιδιά, ήταν κάτι που σας ενδιέφερε από μικρή ηλικία;

-Όχι. Δεν μου άρεσαν τα παιδιά. Και βασικά, τώρα βλέπω μέσα από αυτό, τρελαίνομαι με τα παιδιά. Και για να είμαι και σωστή, με τα παιδιά μου δεν έχω ασχοληθεί τόσο πολύ. Τώρα κάθομαι και παίζω με αυτά τα παιδιά, καθόμαστε δημιουργούμε, κάνουμε εικαστικά, μουσική, πέφτω κάτω στα γόνατα, και κυλιέμαι μαζί τους, και το χαίρομαι. Και λυπάμαι που δεν μπόρεσα στα παιδιά μου αυτά τα πράγματα.

-Εάν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω;

-Λοιπόν, αυτή είναι μια πάρα πολύ καλή ερώτηση. Εμένα το όνειρό μου ήταν να γίνω γιατρός. Έδωσα πανελλήνιες, στρατιωτική ιατρική είχα δηλώσει μόνο στρατιωτική Ιατρική και ιατρική, ήμουνα μία πάρα πολύ καλή μαθήτρια, θα μπορούσα να είχα περάσει οδοντιατρική, θα μπορούσα να είχα περάσει οποιαδήποτε σχολή από κάτω, δεν είχα δηλώσει όμως. Αυτό είναι ένα λάθος τότε, που το μετανιώνω. Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, θα ξανά έδινα πανελλήνιες. Δεν έδωσα στον εαυτό μου δεύτερη ευκαιρία. Είχα απορρίψει την οδοντιατρική. Πήγα τυχαία να δουλέψω σαν γραμματέας σε ένα οδοντιατρείο, εκεί λάτρεψα την οδοντιατρική, σπούδασα μετά βοηθός οδοντιάτρου, μέσα από αυτό. Έφτασα σε σημείο να γίνω, είναι λίγο υπεροπτικό αυτό, ισάξια με τον οδοντίατρο, σε γνώσεις, μου έλειπε το πτυχίο μόνο. Λοιπόν αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, νομίζω θα ήθελα να δώσω στον εαυτό μου μία ευκαιρία να γίνω οδοντίατρος.

-Ποιοι παράγοντες έπαιξαν ρόλο στην επιλογή του σημερινού σας επαγγέλματος;

- Στο σημερινό, ουσιαστικά, η φίλη μου, κολλητή μου και συνεταίρος μου, η οποία είναι εκπαιδευτικός, καθόμασταν και συζητούσαμε στην καραντίνα, άπειρες ώρες, έμενε Γιάννενα, και θέλαμε να ασχοληθούμε με κάτι που να είχε να κάνει με τα παιδιά. Κάτι δημιουργικό. Εκείνη ήταν στον εκπαιδευτικό χώρο, και ουσιαστικά εκείνη με ώθησε στο να ανοίξουμε τη συγκεκριμένη επιχείρηση. Και ακούστε καλά αυτό που θα σας πω. Μην απορρίπτετε οτιδήποτε που νομίζετε ότι δεν σας αρέσει εξαρχής, γιατί ζώντας το, και δουλεύοντας πάνω σε αυτό, μπορείτε να το αγαπήσετε. Εγώ αγάπησα και την πρώτη μου δουλειά, χωρίς να τη γνωρίζω, και την τωρινή δουλειά μου τη λατρεύω. Το ότι ζω ανάμεσα στα παιδιά, μου δίνει ζωή.

- Τι συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον που θα ήθελε να ακολουθήσει ένα επάγγελμα σαν το δικό σας;

- Να κυνηγήσει το όνειρό του. Και οποιεσδήποτε δυσκολίες, εγώ δεν ξανά έδωσα Πανελλήνιες γιατί υπήρχε ένα θέμα υγείας με τον πατέρα μου, και έπρεπε να μπω στη δουλειά. Αλλά να ακολουθήσει με κάθε τρόπο το όνειρό του.

-Μέχρι στιγμής έχετε συναντήσει κάποια δυσκολία στο επάγγελμα;

- Οι δυσκολίες στο να ανοίξεις επιχείρηση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι τεράστιες. Και το κόστος, πρέπει να έχει και μεγάλο κεφάλαιο, και τα έξοδα όλα αυτά, και το κράτος δεν βοηθάει καθόλου. Είναι καινούργια επιχείρηση. Η Χαρά μου είναι πώς βλέπω τα παιδιά, όταν φεύγουν από το χώρο μας, είναι χαρούμενα και δεν θέλουν να φύγουν, θέλουν να κάτσουν κι άλλο. Αυτή είναι η χαρά που μου δίνει το συγκεκριμένο επάγγελμα.

-Είχατε καμία αμφιβολία για την αλλαγή του επαγγέλματός σας;

- Εννοείται. Έζησα 25 χρόνια ασχολούμενη με το επάγγελμα του οδοντιάτρου, και το οποίο το λάτρευα. Λοιπόν ήταν μία μεγάλη κίνηση, και μία μεγάλη στροφή. Και σε αυτό όλο το κομμάτι, θέλω να ευχαριστήσω και τον άντρα μου, που ήταν δίπλα μου, και τα παιδιά μου, που περάσανε νεύρα, πέρασαν εντάσεις, περάσαμε Περάσανε τα πάντα από μένα σε αυτή τη φάση, οπότε τους ευχαριστώ για την υπομονή τους. Σίγουρα περνάς. Η μετάδοση από το ένα επάγγελμα στο άλλο, είναι δύσκολο κομμάτι. Αλλά μέχρι στιγμής νιώθω τυχερή και ευχαριστημένη.