Έχετε εδώ στο ΠΑΔΑ πράσινη ταράτσα;
Ναι, πάνω που ανεβήκατε στην ταράτσα, εκεί που σας έδειξαν τα φωτοβολταϊκά και τους ηλιακούς συλλέκτες, εάν περπατάγατε, εσείς βλέπατε μία ταράτσα, αλλά υπήρχαν κι άλλες ταράτσες και εκεί ήταν ένας τείχος. Όλο το υπόλοιπο κομμάτι ήταν πράσινες ταράτσες. Ακόμα και εδώ. Αυτό που βλέπετε, εάν σηκωθείτε και κοιτάξετε έξω είναι πράσινη ταράτσα. Απλά λόγω εποχής και επειδή δεν τα ποτίζουμε, δεν είναι πράσινη αυτή τη στιγμή, είναι λίγο καφέ. Αλλά οι πράσινες ταράτσες είναι κάτι που ξεκινήσαμε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και έχουμε κάνει σε πάρα πολλά κτίρια. Και είχαμε εντυπωσιακό ενεργειακό κέρδος και στην ψύξη και στη θέρμανση.
Εμείς το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχαμε, πριν από τουλάχιστον δέκα-δεκαπέντε χρόνια, ήταν το κομμάτι του κρύου, στη θέρμανση. Γιατί δεν υπήρχε η δυνατότητα θέρμανσης. Οπότε ήταν πάρα πολύ έντονο αυτό το φαινόμενο, παγώναμε! Ενώ το καλοκαίρι, επειδή είχαμε μάθει ως Έλληνες, αντέχαμε τη ζέστη. Πλέον βέβαια δεν αντέχεται! Η μέση θερμοκρασία έχει ανέβει πλέον πάρα πολύ. Αλλά είναι από τις καλύτερες επιλογές για μόνωση. Εκπληκτικό το κέρδος.
Αφού έχει τόσα πολλά οφέλη, όσα αναφέρετε, γιατί δεν εφαρμόζεται τότε όλο και περισσότερο και τις ακούμε σπανίως να υπάρχουν σε κτίρια;
Ακούστε να δείτε: το κομμάτι του know how, δηλαδή το κομμάτι της τεχνογνωσίας για πάρα πολλά πράγματα, υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Θεωρώ όμως ότι δεν υπάρχει διάθεση. Όλα ξεκινάνε, και μπράβο για την προσπάθειά σας, από τα σχολεία. Δεν υπάρχει παιδεία. Δηλαδή ο μέσος Έλληνας, αν χιονίσει στην Αθήνα, απαιτεί ο Δήμος να πάει απ’ έξω από το σπίτι του, ο κάθε Έλληνας, 5 εκατομμύρια άνθρωποι, θέλουν έξω από το σπίτι τους, να πάνε 5 εκατομμύρια εργάτες, να του καθαρίσουν το σπίτι τους, να του κλαδεύσουν τα δέντρα, να του βγάλουν το χιόνι και οτιδήποτε άλλο.
Έχεις λοιπόν μια πράσινη ταράτσα και είναι εκπληκτικό για τη μόνωσή σου. Αλλά θα πρέπει να τη συντηρήσεις κιόλας. Να την κλαδέψεις, να μαζέψεις τα χορτάρια, να μαζέψεις το χώμα. Θα πρέπει να κάνεις διάφορες ενέργειες. Αυτό παιδιά γίνεται παντού! Δυστυχώς λοιπόν καταλαβαίνετε, ότι ακόμα και εδώ στο Πανεπιστήμιο, βάλαμε πράσινες στέγες, αλλά θα έπρεπε να προσλάβουμε ένα δύο άτομα να τις συντηρήσουν. Γιατί κανένας από εμάς δεν πήγε να τις συντηρήσει. Αυτό δεν συμβαίνει σε χώρες που το έχω δει στο εξωτερικό. Δηλαδή στο εξωτερικό, όταν σε κάποιον του βάζανε την πράσινη ταράτσα, ανέβαινε πάνω και φύτευε οπωροκηπευτικά και χρησιμοποιούσαν τον κήπο. Ακόμα και σε χώρες, όχι μόνο στην Ευρώπη. Στο Γιοχάνεσμπουργκ, εάν πάτε στη Νότια Αφρική. Θεωρούμε, επειδή είναι στη Νότια Αφρική, είναι λίγο πιο πίσω από εμάς. Όχι, χρησιμοποιούν τις ταράτσες, για να βάζουν οπωροκηπευτικά. Αλλά, ο ίδιος ο κόσμος.
Εμείς στην Ελλάδα, για να το κάνουμε αυτό να δουλέψει, δηλαδή αν στο σχολείο σας βάλετε πράσινη ταράτσα, πρέπει να προσλάβουμε άνθρωπο που θα ασχολείται με αυτό. Εντάξει, δεν αντέχει η οικονομία, να προσλάβει άνθρωπο , έναν ολόκληρο άνθρωπο, για να ασχολείται με κάτι που είναι δύο με τρεις ώρες. Κάτι εν τω μεταξύ που αν το κάνανε οι άνθρωποι από ένα λεπτό, θα το είχαμε λύσει αυτό το πρόβλημα. Άρα υπάρχουν κάποιες λύσεις, που νε μεν υπάρχουν, αλλά πρέπει να έχουμε τη διάθεση και τις εφαρμόσουμε. Και θα πρέπει και οι ίδιοι να κάνουμε κάτι για αυτό. Δηλαδή δεν μπορεί να έρχεται ένας αστυνομικός για τον καθένα μας, να μας ελέγχει. Δεν μπορεί να έρχεται ένας δημοτικός υπάλληλος, να μας φτιάχνει το δέντρο έξω από το σπίτι μας ή να μας φτιάχνει τα χορτάρια ή να μας φτιάχνει την ταράτσα μας.
Αυτό δεν είναι εύκολο να αλλάξει στην Ελλάδα. Γιατί από τη λίγη επαφή που έχω με τα σχολεία, βλέποντας τώρα το αποτέλεσμα, που έρχεστε σε εμάς το πρώτο και το δεύτερο εξάμηνο, που κάνουμε μάθημα «Περιβάλλον και Βιομηχανική Ανάπτυξη», εγώ δεν βλέπω κάποια περιβαλλοντική ενασχόληση των φοιτητών που έρχονται εδώ πέρα, ότι έχουν πάρει δηλαδή κάποια κίνητρα. Και όλα αυτά τα πράγματα τα οποία λέμε, δεν είναι εύκολο να σας μείνουν. Είναι ωραίες βέβαια σε πολλές περιπτώσεις σαν πληροφορία, αλλά δεν μπορείτε να το εμπεδώσετε. Αυτό θα συμφωνήσει νομίζω και η καθηγήτριά σας, παίρνει χρόνια, αυτές οι αλλαγές παίρνουν χρόνια. Αλλά ξεκινάνε από εσάς! Τη διάθεση τη δική σας! Και να ξέρετε ότι ειδικά εσείς, που είστε μια γενιά διαφορετική από εμάς, έχετε μάθει σε μία ευκολία με τα κινητά σας. Δηλαδή δεν υπάρχει application. Πρέπει να βγεις να πας να κλαδέψεις και να κόψεις τα χορτάρια. Δεν είναι τόσος χρόνος. Εγώ βλέπω, οι νέες γενιές, αν τους πεις, ότι σήκω και αφιέρωσε μισή ώρα στο σπίτι σου, να καθαρίσεις, να αερίσεις τα ρούχα σου, να φροντίσεις τη γλάστρα σου, τον κήπο σου ή κάτι τέτοιο, δεν το κάνει κανένας αυτό το πράγμα. Δεν έχει το χρόνο! Αλλά αν κοιτάξω τα κινητά σας, είμαι βέβαιος, ότι πάνω από πέντε ή έξι ώρες, είναι ανοιχτές οι οθόνες σας. Αλλά χρόνο δεν έχετε. Αλλά έχουμε πέντε-έξι ώρες την οθόνη ανοιχτή. Καταλαβαίνετε τι εννοώ! Δεν είναι κάτι παράλογο αυτό που σας λέω. Άρα πράσινες στέγες παιδιά, είναι απίστευτη λύση!
Επειδή έχουμε και μία ερώτηση από τη βιολόγο του σχολείου, τι φυτά έχετε φυτέψει;
Δεν έχω ιδέα. Δεν είμαι ο κατάλληλος να σας απαντήσει. Όμως ξέρω ότι υπάρχουν και ανθεκτικά φυτά, είτε στο κομμάτι της ζέστης ή της ζήτησης νερού. Και υπάρχουν ακόμα και φυτά θαμνοειδή, που διατηρούν το πράσινο όλο το χρόνο και σημαίνει ότι δεν θέλουν ούτε πότισμα, ούτε τίποτα. Οπότε το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, που δεν ξέρω αν το έχετε επισκεφθεί, έχουν και βοτανικό κήπο. Έχουν πολύ ωραία πράγματα! Σίγουρα αυτοί είναι πολύ πιο κατάλληλοι από εμένα!
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ! Για όλα!
Εγώ σας ευχαριστώ!
