Κενό
Σ’ έβλεπα συχνά,
συχνότερα εκεί που
ποτέ δεν πήγαινα
κι όλο ήμουν εκεί.
Συστηνόσουν
ως θαμώνας της θλίψης μου.
Μα απ’ ότι φαίνεται
κάτι δεν άκουγα καλά,
και σε αποκαλούσα
έρωτα
γέλιο
τέχνη.
Με τον καιρό άλλαξες στέκι.
κι εγώ χαίρομαι την άνοιξη μου
