Οι μαθητές του 1^ου και 14^ου Δημοτικού Σχολείου Ευόσμου καθώς και οι μαθητές του 9^ου Δημοτικού Σχολείου Καστοριάς παίρνουν συνέντευξη από δύο παιδιά που έχουν ζήσει την εμπειρία του αποχωρισμού της πατρίδας τους.

 

Ο συμμαθητής μας μας αφηγείται τις εμπειρίες του…

 

Για ποιο λόγο έφυγες από τη χώρα σου;

Στην αρχή ήταν οικονομικοί οι λόγοι. Αλλά στη συνέχεια μετατράπηκαν σε οικογενειακούς. Δηλαδή, αφού ήταν ο πατέρας μου στην Ελλάδα δε θέλαμε να είμαστε χώρια. Έτσι ήρθαμε στην Ελλάδα όλοι για να είμαστε σαν ενωμένοι.

Πόσα χρόνια έχεις που ζεις στην Ελλάδα;

Όταν ήρθαμε στην Ελλάδα ήμουν 4,4 χρονών. Ζω περίπου 7 χρόνια.

Όταν έφυγες από την πόλη σου πώς αισθάνθηκες;;

Για να πω την αλήθεια δε θυμάμαι πολλά πράγματα. Θυμάμαι όμως ότι είχα αγωνία για το πώς θα ήταν η Ελλάδα. Στην αρχή δε μου άρεσε πολύ.

Η γιαγιά σου και ο παππούς σου ζουν στην Ελλάδα;

Έχω δυο γιαγιάδες και δυο παππούδες. Όχι δε ζουν στην Ελλάδα. Αλλά οι γονείς του μπαμπά μου έρχονται συχνά, μένουν μαζί μας και έτσι τους βλέπουμε και μας βλέπουν. Οι άλλοι δεν έχουν έρθει ποτέ.

Όταν ήρθες σχολείο ήξερες ελληνικά;

Ήξερα λίγες λέξεις. Αλλά δε θυμάμαι από πού τις ήξερα

Όταν ήρθες στο σχολείο πρώτη φορά πώς ένιωσες; Είχες φίλους;;

Στην αρχή δεν  ήξερα πολλούς. Δεν είχα φίλους. Δεν αισθανόμουν καλά. Ήμουν και μαθητής του νηπιαγωγείου. Προσπαθούσα να μιλήσω με τα άλλα παιδιά και αυτά με καταλαβαίνανε. Ήξερα ελάχιστα και άρχισα τότε να μαθαίνω. Όμως επειδή στο σπίτι μου μιλούσαν οι γονείς μου και αλβανικά δυσκολεύτηκα πολύ εκείνα τα χρόνια

Θα ήθελες να γυρίσεις πίσω;

Στην αρχή τον πρώτο καιρό το σκεφτόμουν πότε θα γυρίσουμε πίσω γιατί δεν είχα ούτε φίλους ούτε τίποτα. Δεν ήξερα και τη γλώσσα. Τώρα δεν το σκέφτομαι αλλά μου αρέσει όταν πηγαίνουμε στο παλιό σπίτι.

 

                                                            Τα Χρυσά Μολύβια της Καστοριάς:  Θανάσης Λ.,  Γιώργος Π. και Παρασκευή Ζ.

Ένας μαθητής της Δ’ τάξης από τα Χρυσά Μολύβια του Ευόσμου έγραψε κάποιες ερωτήσεις και πήρε συνέντευξη όταν πήγε το Πάσχα διακοπές στο χωριό του από ένα προσφυγόπουλο που ζει εκεί.

 1.    Πώς σε λένε? Με λένε Χαλίλ.

2.    Από ποια χώρα είσαι? Πώς περνούσες εκεί? Είμαι από το Αφγανιστάν. Ήταν χάλια, φοβόμουν πολύ τον τελευταίο καιρό.

3.    Γιατί έφυγες από τη χώρα σου? Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου με ‘φεραν εδώ γιατί μου είπαν ότι έχει πόλεμο.

4.    Τι έτρωγες στην πατρίδα σου? Έτρωγα ρύζι, ρεβύθια, φακές αλλά και από τα άλλα φαγητά λίγο.

5.    Πώς αισθάνεσαι που άλλαξες πατρίδα? Χάλια, δεν έχω τους φίλους μου, δε μιλάμε την ίδια γλώσσα, αλλά η μαμά μου λέει ότι εδώ είναι καλύτερα.

6.    Τι θρησκεία έχεις? Είμαι μουσουλμάνος.

7.    Τα βγάζουν πέρα οικονομικά οι γονείς σου? Όχι, ούτε εδώ, ούτε εκεί όμως τα βγάζαμε πέρα.

8.    Εδώ πηγαίνεις σχολείο? Ναι, πηγαίνω στη Γ’ τάξη.

9.    Έχετε σπίτι? Όχι, δεν έχουμε, μένουμε σε κάτι τετράγωνα κουτιά.