Ο χαρταετός του κόσμου

Για Τρίτη συνεχόμενη χρονιά συμμετέχουμε στην εβδομάδα δράσης που διοργανώνει παγκόσμια η Αctionaid.Το θέμα της φετινής εβδομάδας είναι «Ένα τραγούδι, πολλά σχολεία ένας κόσμος. Η εκπαίδευση των προσφύγων».

Μέσα από το υλικό που μας έστειλε ο οργανισμός διαβάσαμε και την ιστορία ενός χαρταετού που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Σας την παρουσιάζουμε.

        Ο Μαχντίν φυλάει τα πρόβατα της οικογένειας του που βόσκουν στο λιβάδι. Είναι μόλις 13 χρονών! Σηκώνει τα μάτια του στον ουρανό και κοιτάζει τα σύννεφα που αλλάζουν σχήματα. Ακόμη κι αυτά μοιάζουν με πρόβατα που βόσκουν…Θυμωμένος ο Μαχντίν κλοτσάει ένα πετραδάκι. Αν δεν ήταν υποχρεωμένος να προσέχει αυτά τα πρόβατα, θα περνούσε τον χρόνο του παίζοντας με τους φίλους του στην άμμο.

        Κρατάει ένα κουτί με άσπρο μαλλί και σκέφτεται ονειροπόλα «Αχ, αν μπορούσα να υφάνω αυτό το μαλλί για να φτιάξω ένα μαγικό χαλί που θα με πήγαινε σ” όλο τον κόσμο…»τότε ακούει μια φωνή «Σταμάτα πια να ονειρεύεσαι, τεμπέλαρε ! Ξεκίνα αμέσως τη δουλειά, ύφανε το μόνος σου το μαγικό χαλί ! Τι περιμένεις, μπορείς να μου πεις;»

Μετά από λίγη ώρα ,απογοητευμένος, κοιτάζει το ρόμβο που έφτιαξε, κι αναρωτιέται πώς αυτός ο ρόμβος θα μπορούσε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Κοιτάζει γύρω του την όμορφη κοιλάδα με το ποτάμι και σκέφτεται «Κρίμα. Δε θα μάθω ποτέ τι υπάρχει πίσω από εκείνα τα βουνά». Ξαφνικά ακούγεται πάλι η ιδία φωνή «Με το χαλί αυτό πρέπει να φτιάξεις ένα χαρταετό».

        Ενθουσιασμένος τώρα με την ιδέα του χαρταετού, ο Μαχντίν μαζεύει γρήγορα ξυλαράκια, φτιάχνει ένα σκελετό χαρταετού και τοποθετεί πάνω του τον ρόμβο. Μόλις τελειώνει τη δουλειά του, ο χαρταετός αρχίζει να του μιλάει

-Γεια σου Μαχντιν. Τι είμαι εγώ;

-Είσαι ο χαρταετός όλου του κόσμου. Γεννήθηκες εδώ, στο Αφγανιστάν, γι” αυτό σχεδιάζω πάνω σου τα βουνά που μας τριγυρίζουν. Ύστερα θα πετάξεις πέρα από αυτά τα βουνά και θα μου πεις τι βλέπεις, ενώ εγώ θα μείνω εδώ να φυλάω  το κοπάδι

Γρήγορα, γρήγορα ο Μαχντίν πετάει το χαρταετό ψηλά και του φωνάζει «Λοιπόν τι βλέπεις; Πες μου !»

Μα πριν προλάβει να πάρει την απάντηση ,ένα δυνατό φύσημα του ανέμου σπάει το σπάγκο κι ο χαρταετός αρχίζει να απομακρύνεται. Ο Μαχντίν φωνάζει

-Όταν  ξαναγυρίσεις θα μου διηγηθείς;

-Μα και βέβαια, αλλά….Πριν ξαναγυρίσω πως θα ξέρω ότι τελείωσα το ταξίδι μου;

        Το βράδυ ο Μαχντίν γύρισε στο σπίτι του και φυσικά δεν είπε τίποτα απ” όσα έγιναν. Κοιμήθηκε ήσυχος και ονειρεύτηκε τον χαρταετό όλου του κόσμου. Ενώ ο Μαχντίν κοιμάται τα αστέρια έχουν ανάψει κι ο χαρταετός ταξιδεύει, όλο ταξιδεύει…

        Το πρωί λοιπόν ο χαρταετός μας ξυπνάει από το τραγούδι μια ηλικιωμένης κυρίας πουλάει λουλούδια. Περπατάει αργά μόνη της και τραγουδάει για κάποιον παλιό θρύλο. Καθώς το τραγούδι τελειώνει, ο χαρταετός όλου του κόσμου φταρνίζεται.

-Μα ποιός είσαι; Από που είσαι;, ρωτάει η κυρία

-Είμαι ο χαρταετός όλου του κόσμου. Είμαι απ το Αφγανιστάν.

Η κυρία τον παίρνει στα χέρια της και σχεδιάζει πάνω του το πιο όμορφο ρόδο του  Ισπαχάν.

-Κυρία, πως θα ξέρω ότι έφτασα στο τέλος του ταξιδιού μου;

-Είμαι ηλικιωμένη, έχω κουραστεί. Δεν ξέρω καν το  τέλος του δικού μου ταξιδιού, πως είναι δυνατόν να ξέρω το τέλος το δικό σου;

        Ο χαρταετός μας ευχαρίστησε την ηλικιωμένη κυρία και διέσχισε ολόκληρη την Περσία πετώντας. Αλλά σιγά σιγά χάνει τις δυνάμεις του.

Ένα μικρό κορίτσι που γυρνάει από το σχολείο τον βρίσκει λιπόθυμο και τον παίρνει σπίτι του

-Είμαι ο χαρταετός όλου του κόσμου. Μπορείς να μου πεις σε παρακαλώ πότε θα τελειώσω το ταξίδι μου;

-Πώς να το ξέρω εγώ αυτό; Εγώ μόλις ξεκίνησα το δικό μου .

Το κορίτσι σχεδιάζει πάνω στο χαρταετό τον βασιλικό αετό, το σύμβολο του Ιράκ. Στη συνέχεια τον μεταφέρει στους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας και τον αφήνει να πετάξει ελεύθερος στον αέρα.

        Μετά από αρκετές μέρες ταξιδιού προσγειώνεται πίσω από ένα θάμνο για να ξεκουραστεί αλλά το ύφασμα του σχίζεται. Ένας νεαρός περνά από εκεί τον βρίσκει και τον καθησυχάζει

-Μη στεναχωριέσαι μικρέ χαρταετέ, θα σε κάνω καλά, θα σε επισκευάσω.

Λίγο αργότερα, η τρύπα έχει κλείσει τότε ο νεαρός σχεδιάζει πάνω στον χαρταετό ένα γεράκι, το έμβλημα της Συρίας και τον αφήνει να πετάξει στον ουρανό.

        Ο χαρταετός όλου του κόσμου συνεχίζει το ταξίδι του και φτάνει κάποτε στην Τουρκία. Προσγειώνεται λοιπόν πάνω στον μπερντέ ενός καραγκιοζοπαίχτη. Όταν η παράσταση τελείωσε και οι θεατές έφυγαν ο καραγκιοζοπαίχτης ρωτάει τον χαρταετό μας

-Ποιός είσαι; Σε κοίταζα πολύ ώρα και μου φάνηκες σκεφτικός. Από που είσαι;

-Είμαι από το Αφγανιστάν. Αλλά πέρασα από την Περσία, το Ιράκ και τη Συρία. Μα πώς θα ξέρω ότι τελείωσε το ταξίδι μου;

-Μα πως να το ξέρω εγώ αυτό; Για μένα τα πάντα είναι μια παράσταση. Δε μπορώ να σου απαντήσω. Μπορώ όμως να σε βοηθήσω να βγεις από την πόλη.

Έτσι κι έγινε. Μόλις βγήκαν απ την Κωνσταντινούπολη σχεδίασε πάνω του τις όχθες του Βοσπόρου και τον άφησε να πετάξει ψηλά.

        Ο χαρταετός του κόσμου βλέπει για πρώτη φορά τη θάλασσα. Στο λιμανάκι ενός νησιού βλέπει μια γυναίκα να υφαίνει στον αργαλειό της. Συγκινημένος προσγειώνεται στα πόδια της. Αυτή τον κοιτάζει με ένα χαμόγελο και τον ρωτάει

-Ποιός είσαι; Από που έρχεσαι;

-Είμαι ο χαρταετός του κόσμου. Είμαι από το Αφγανιστάν. Ταξίδεψα στην Περσία, το Ιράκ, τη Συρία, την Τουρκία και τώρα έφτασα στην Ελλάδα. Μήπως ξέρεις να μου πεις πότε θα φτάσω στο τέλος του ταξιδιού μου;

-Με λένε Πηνελόπη, το όνομα μου είναι αιώνιο. Δεν είναι δυνατόν να σου απαντήσω.

Ύστερα η Πηνελόπη σχεδιάζει πάνω στον χαρταετό τον Ερμή, τον θεό των ταξιδιών και αγγελιοφόρο των θεών του Ολύμπου πάνω στο τελευταίο αζωγράφιστο κομμάτι.

- Ορίστε ! Το ταξίδι σου τελείωσε. Μπορείς να γυρίσεις στο σπίτι σου.

Με το πρώτο φως ο χαρταετός όλου του κόσμου προσγειώθηκε στο Αφγανιστάν. Ο Μαχντίν δεν είχε βγάλει ακόμη το κοπάδι του για βοσκή. Ξαφνικά ο χαρταετός άκουσε κουδούνια προβάτων .

Ο Μαχντίν βλέπει τον χαρταετό και τρέχει προς το μέρος του φωνάζοντας «Αααα χαρταετέ μου γύρισες

Κι εκείνος απαντά

«Ναι….Κοίτα τις ζωγραφιές πάνω μου

Ο Μαχντίν σκέφτεται ότι η ανάγκη γεννά ιδέες ενώ θαυμάζει τις ζωγραφιές του κόσμου.