Μάταλα

Γράφει ο Αντώνη Σταματάκης   

Μάταλα, ο τόπος των χίπις – των  παιδιών των λουλουδιών- που ήταν αποκομμένοι από τον πολιτισμό . Μακριά από τα ταμπού και τις προκαταλήψεις των ανθρώπων της περιοχής.

Εκεί, λοιπόν,  ζούσαν οι χίπηδες, οι οποίοι διέθεταν ελεύθερο πνεύμα και δε σπουδαιολογούσαν τα υλικά αγαθά. Αντιθέτως, έδιναν μεγάλη αξία στο πνεύμα και την ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου. Έμεναν σε σπηλιές χωρίς τις βασικές ανέσεις της καθημερινότητας, έχοντας παρέα τον ήλιο και την ξενοιασιά της απελευθέρωσης, κολυμπώντας στα φιλόξενα νερά του λιβυκού πελάγους.

Όμως, αυτό που αναζητούσαν οι χίπηδες, το εκμεταλλεύτηκαν οι ντόπιοι. Πουλούν πλέον  την ιδέα των Χίπις,  την ιδέα της ελευθερίας και της ξενοιασιάς στους τουρίστες, Έλληνες και ξένους, ακόμα και στους ντόπιους κατοίκους.

Στο βωμό του κέρδους και στα υπολείμματα της χίπικης ιδεολογίας  χτίστηκαν ξενοδοχεία. Οι σπηλιές έγιναν αξιοθέατα, η παραλία έγινε οργανωμένη με μπαρ, τα δρομάκια κατακλύστηκαν από μαγαζιά με σουβενίρ και το φιλελεύθερο πνεύμα εξανεμίστηκε.

Τέλος το επίνειο της Φαιστού… Ο αρχαιολογικός χώρος των Ματάλων ξεχάστηκε για το χατίρι του φεστιβάλ.

Τώρα έχουν αλλάξει όλα, ο τουρισμός, αν και επικερδής επιχείρηση για όλους μας, μάς έκανε απρόσωπους χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτα άλλο παρά μόνο το πορτοφόλι των άλλων.

Παρόλα αυτά, ακόμα έρχονται άνθρωποι που ψάχνουν την περίφημη αύρα των Ματάλων!

 

Today is life…

Tomorrow never  comes!

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης