Γράφει ο Λευτέρης Τσαγκαράκης
Μικρά τετράστιχα αφιερωμένα στην Πατρίδα.
1. Παλεύει το κύμα και αφρίζει
και η σκέψη μου σε σένα όλο γυρίζει.
Φυσάει ο Βοριάς, το σώμα μαστιγώνει
Μα μόνο η ψυχή μου έχει πληγές, η σάρκα δε ματώνει.
2. Γλυκό το χώμα και ακόμη τη γεύση της πατρίδας μου έχω.
Εκεί που φυτρώνει κι ανθίζει η ανθρωπιά
Εκεί που τα χέρια είναι σκληρά
κάθε δυστυχής και πονεμένος βρίσκει απανεμιά.
3. Κανένα βουνό, καμιά πλαγιά, κανένας βράχος δε σου μοιάζει.
Αγέρωχη και ευλογημένη
Που ακόμη και στην πέτρα άνθος φυτρώνει
Και στα γκρεμνά σα μάνα, αγκαλιά το αγρίμι έχεις.
4. Το βλέμμα καρφωμένο
Μα δεν κοιτά τίποτα συγκεκριμένο
Το μυαλό είναι αυτό που ταξιδεύει
Και η παλιά σου εικόνα τη θύμηση παιδεύει.
