Συχνά διαβάζω εξωσχολικά βιβλία στον ελεύθερο μου χρόνο για να χαλαρώσω και να διασκεδάσω. Τελευταία έχω αρχίσει να διαβάζω αστυνομική λογοτεχνία. Ένα αστυνομικό βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πολύ είναι το «Προς το μηδέν» της Αγκάθα Κρίστι.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα παραθαλάσσιο σπίτι στην κορυφή ενός λόφου. Ξεχασμένοι μεταξύ τους συγγενείς συγκεντρώνονται εκεί για να περάσουν το Καλοκαίρι τους, όταν η ηλικιωμένη οικοδέσποινά τους δολοφονείται. Η αγαπημένη μου σκηνή είναι όταν ο δολοφόνος ομολογεί μπροστά σε όλους τους ενοίκους τους σπιτιού και εξηγεί το πρωτότυπο κίνητρό του.
Η ιστορία μου αρέσει επειδή μας μιλάει για το μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος τυφλωμένος από την επιθυμία του για εκδίκηση. Ακόμη, μέχρι την τελευταία στιγμή, είναι αδύνατο να μαντέψεις τον δολοφόνο, χάρις στο ευφυές τέχνασμά του. Εξάλλου, όπως τα περισσότερα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι, βασίζεται στις πολλές ανατροπές και αποκαλύψεις ως το τέλος, το περίπλοκο σχέδιο του δολοφόνου και το έξυπνο σενάριο, και όχι στις εντυπωσιακές μεθόδους του ντετέκτιβ.
