Τα Γιαννιτσά_Τοπική Πολιτιστική Κληρονομιά – Γεσθημανή Αποστολίδου

Ένας δρόμος των Γιαννιτσών είναι η 14η Σεπτεμβρίου.

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1944, ενάμιση μόλις μήνα πριν το τέλος της Κατοχής και την αποχώρηση των Ναζί από την Ελλάδα, συντελέστηκε ένα απίστευτης αγριότητας Ολοκαύτωμα: Το μακελειό των Γιαννιτσών από τα γερμανικά στρατεύματα και τους ταγματασφαλίτες συνεργάτες τους. Μία θηριωδία, η οποία συμπεριλήφθηκε με τα μελανότερα γράμματα στο βιβλίο των εγκλημάτων που διέπραξαν οι χιτλερικοί δήμιοι στη χώρα μας κατά τη μαύρη περίοδο της τριπλής Κατοχής.

Οι Γιαννιτσώτες εγκαταλείπουν την πόλη. Καταφεύγουν στα χωράφια του βάλτου και διαμένουν σε πρόχειρες καλύβες. Ο Εμίλ Βένγκερ επισκέφθηκε τα Γιαννιτσά λίγες μέρες μετά την ομαδική εκτέλεση, ως εκπρόσωπος του Διεθνούς, Ερυθρού Σταυρού και γράφει χαρακτηριστικά «Τα Γιαννιτσά είναι ήδη μία νεκρά πόλις» .

Επίσης, η 14 Σεπτεμβρίου είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας, με την ύψωση του Τιμίου Σταυρού, σύμβολο του Χριστιανισμού. Σε αυτή την εορτή τιμάται το γεγονός της Ύψωσης του Σταυρού μετά την εύρεση του από την Αγία Ελένη που ήταν η πρώτη Ύψωση στην Ιερουσαλήμ και η δεύτερη στην Κωνσταντινούπολη.

Γαβριήλ