Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο στην εξιστόρηση των γεγονότων που συνέβησαν σχετικά με την Γέννηση του Χριστού (Χριστούγεννα). Για να καταλάβουμε, όμως, το νόημα των Χριστουγέννων θα πρέπει να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι στον χρόνο και να φτάσουμε πολύ πίσω από την ιστορία που θα μιλήσουμε…

Μέσα στην Αγία Γραφή ο Θεός λέγεται ότι είναι Αγάπη, γι’ αυτό και η αγάπη που έχει ο Θεός έγινε η αιτία να δημιουργήσει τα πάντα. Ξεχωριστή θέση στην αγάπη του Θεού έχει ο άνθρωπος τον οποίο έπλασε κατ’ εικόνα Του, δηλαδή, του έδωσε τη δυνατότητα να σκέφτεται ελεύθερα, σε σχέση με τα υπόλοιπα πλάσματα. Επίσης, του έδωσε και όλα τα εφόδια που θα χρειαστεί για να κατορθώσει να φτάσει στο «καθ’ ὁμοίωσιν», δηλαδή, να γίνει ο άνθρωπος θεός. Η κακή χρήση, όμως, του δώρου της ελευθερίας από τον άνθρωπο τον οδήγησε στην πτώση του, δηλαδή, να χάσει την θέση που του είχε δώσει ο Θεός. Η αγάπη, όμως, που έχει ο Θεός για τον άνθρωπο είναι τόσο μεγάλη και δυνατή που έστειλε στη γη να γεννηθεί ο Υιός Του, ο οποίος έλαβε σάρκα για να γίνει Ίδιος με τους ανθρώπους σε όλα, ώστε να βοηθήσει και να σώσει τον άνθρωπο και να τον ανεβάσει σε μεγαλύτερη θέση από αυτή που είχε πριν.

Η Γέννηση του Χριστού είχε προφητευθεί, πολλούς αιώνες πριν συμβεί, από τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, οι οποίοι ήταν συγκεκριμένοι άνθρωποι που ο Θεός μιλούσε μαζί τους και αυτοί, με τη σειρά τους, φανέρωναν το θέλημα του Θεού στους υπόλοιπους ανθρώπους. Για τον λόγο αυτό οι άνθρωποι ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα γεννηθεί ο Χριστός, όμως, δεν γνώριζαν το πότε. Αυτό θα γίνονταν γνωστό μόνο από τον Θεό την κατάλληλη στιγμή.

Όταν, λοιπόν, η Μαρία ήταν 15 χρονών της εμφανίστηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ και της αποκάλυψε ότι θα γεννήσει εκείνη τον Χριστό, χωρίς να υπάρχει πατέρας κάποιος άνθρωπος, καθώς θα μπει μέσα της ο Υιός του Θεού με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Γεγονός που έγινε εκείνη τη στιγμή. Όμως, για να έχει βοήθεια και προστασία στην μεγάλη αποστολή που της έδωσε ο Θεός, η Παναγία έπρεπε να παντρευτεί κάποιον. Αυτός ήταν ο Ιωσήφ, ο οποίος ήταν ένας καλός άνθρωπος που αγαπούσε τον Θεό πολύ. Έτσι, λοιπόν, πέρασαν οι εβδομάδες και οι μήνες, ώσπου η Παναγία ήταν έτοιμη να γεννήσει τον Χριστό. Όμως, εξαιτίας μιας βασιλικής διαταγής έπρεπε όλοι να πάνε στον τόπο καταγωγής τους, για τον Ιωσήφ ήταν η Βηθλεέμ, όπου εκεί τελικά θα γεννηθεί ο Χριστός.

Στην Βηθλεέμ είχαν μαζευτεί πάρα πολλοί άνθρωποι από διάφορα μέρη, γι’ αυτό και δεν υπήρχαν πια άλλα καταλύματα. Όταν έφτασαν εκεί ο Ιωσήφ με την Μαρία, η οποία ήταν καθισμένη πάνω σε ένα γαϊδουράκι, είχε πια νυχτώσει και όλοι τους είπαν ότι δεν υπήρχε κανένα δωμάτιο να τους φιλοξενήσει, παρά μόνο μια μικρή σπηλιά που την είχαν κάνει φάτνη, δηλαδή, στάβλο για τα ζώα. Αυτό δεν πτόησε την Παναγία, η οποία δέχτηκε την φιλοξενία στην φάτνη, όπου πολύ σύντομα, κατά την διάρκεια εκείνης της βραδιάς, γέννησε τον Χριστό.

Ενώ συνέβη το θαυμαστό γεγονός της Γέννησης του Χριστού μέσα σε μία φάτνη στην πόλη της Βηθλεέμ, λίγο πιο έξω από αυτήν υπήρχαν κάποιοι βοσκοί, οι οποίοι πρόσεχαν το βράδυ τα πρόβατά τους που βοσκούσαν. Τότε τους εμφανίστηκε ένας άγγελος και τους ανήγγειλε το χαρμόσυνο γεγονός της Γέννησης του Χριστού και πώς να πάνε να τον βρουν στην φάτνη μέσα σπαργανωμένο. Αφού τους είπε αυτά ο άγγελος τότε ξαφνικά, άκουσαν οι ποιμένες υμνωδίες και ψαλμωδίες ψηλά στον ουρανό και είδαν πλήθος πολλών αγγέλων να δοξάζουν τον Θεό. Ξεκίνησαν, λοιπόν, οι ποιμένες για να συναντήσουν το Θείο Βρέφος. Και, πράγματι, βρήκαν το Βρέφος με την Παναγία και τον Ιωσήφ μέσα στην φάτνη, μαζί με το γαϊδουράκι τους και ένα βόδι που υπήρχε εκεί. Αφού προσκύνησαν τον Χριστό με χαρά και ευλάβεια, διηγήθηκαν τι είχαν ακούσει και δει και οδηγήθηκαν εκεί.

Όμως, η ιστορία σχετικά με την Γέννηση του Χριστού δεν τελειώνει εδώ, αλλά φτάνει μέχρι τα βάθη της μακρινής Περσίας. Εκεί, υπήρχαν τρεις πολύ μορφωμένοι άνθρωποι, γνώστες πολλών επιστημών, καθώς και της Αστρονομίας, γι’ αυτό και οι απλοί άνθρωποι τους αποκαλούσαν «μάγους». Αυτοί οι τρεις επιστήμονες ανακάλυψαν μέσα από την μελέτη αρχαίων κειμένων την επερχόμενη γέννηση ενός μεγάλου βασιλιά. Όταν, λοιπόν, εμφανίστηκε το αστέρι τότε οι τρεις αυτοί άνθρωποι κατάλαβαν ότι αυτό θα τους οδηγούσε στο νεογέννητο βασιλιά και θέλησαν να το ακολουθήσουν για να τον βρουν και να τον προσκυνήσουν, μέσα από μία πολύ μεγάλη πορεία που τους πήρε χρόνο πολύ να ολοκληρωθεί.

Το αστέρι αυτό που ακολουθούσαν οι τρεις Μάγοι είχε κάποιες «ιδιαιτερότητες» σε σχέση με τα υπόλοιπα άστρα του ουρανού, καθώς αυτό εμφανίζονταν την ημέρα, επειδή ημέρα ταξίδευαν πάντα οι άνθρωποι την εποχή εκείνη, για ασφάλεια, και, επίσης, εμφανίζονταν και εξαφανίζονταν κατά ασυνήθιστο τρόπο. Μάλιστα, το ύψος του ήταν κάποια μέτρα πάνω από το ύψος ενός ανθρώπου, καθώς αυτό το καταλαβαίνουμε από το γεγονός ότι η Αγία Γραφή λέει ότι το αστέρι αυτό στάθηκε ακριβώς επάνω από το μέρος όπου βρίσκονταν ο Χριστός. Το αστέρι, λοιπόν, διέφερε από τα υπόλοιπα γιατί, στην πραγματικότητα, δεν ήταν αυτό που νομίζουμε, αλλά άγγελος φωτεινός που έδειχνε τον δρόμο στους Μάγους.

Όταν, λοιπόν, έφτασαν στην Βηθλεέμ, ακολουθώντας τον άγγελο/αστέρι, είχαν περάσει δύο χρόνια και ο Χριστός δεν ήταν πια στην φάτνη, αλλά έμενε μαζί με την Μητέρα Του και τον Ιωσήφ σε σπίτι. Εκεί, ακριβώς επάνω από το σπίτι, πήγε και στάθηκε ο άγγελος/αστέρι και κατάλαβαν οι Μάγοι πού έμενε ο Χριστός. Όταν μπήκαν στο σπίτι χάρηκαν πολύ και αφού προσκύνησαν τον Χριστό του πρόσφεραν τρία δώρα: α) χρυσό, που συμβόλιζε τη βασιλική Του ιδιότητα, β) λιβάνι, που συμβόλιζε τη θεϊκή Του φύση και, γ) σμύρνα, η οποία συμβόλιζε το μελλοντικό Πάθος καὶ θάνατο του Ιησού. Αφού προσκύνησαν τον Χριστό επέστρεψαν στην χώρα τους χαρούμενοι.

Αυτή, λοιπόν, είναι η πραγματική ιστορία των Χριστουγέννων και το νόημα της γιορτής τους. Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Πηγή: Αγία Γραφή.