Η Ρωμαϊκή Αγορά της Θεσσαλονίκης  οικοδομήθηκε στη Θεσσαλονίκη κατά το τέλος του 2ου αι. και το πρώτο τρίτο του 3ου αι. μ.Χ.  για τρεις περίπου αιώνες ήταν  διοικητικό κέντρο και κύριο σημείο αναφοράς της πόλης. Ήταν κάτι αντίστοιχο  προς την ελληνική Αγορά, έχοντας ως πρότυπο το κέντρο της Ρώμης. Την περίοδο εκείνη διαμορφώθηκαν παρόμοιες αγορές σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μέχρι το 1966 που πραγματοποιήθηκαν εκσκαφές με σκοπό την ανέγερση του Δικαστικού Μεγάρου της πόλης, ο χώρος της Ρωμαϊκής Αγοράς ήταν καλυμμένος.  Ενώ οι ανασκαφές είχαν ξεκινήσει, ανακαλύφθηκαν στο χώρο αυτό τα πρώτα ευρήματα μεγάλης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας .Η Αγορά αποτελούνταν από δύο πλατείες, την Κρυπτή Στοά, το Μουσείο της Ρωμαϊκής Αγοράς και το Ωδείο. Στο δεύτερο μισό του 3ου αι. μ. Χ. το υπάρχον ωδείο-βουλευτήριο επεκτείνεται (400 περίπου Θέσεων), για να εξυπηρετήσει τις νέες πληθυσμιακές ανάγκες, και το συγκρότημα της αγοράς παίρνει την τελική του μορφή. Ο χώρος της Αγοράς, ενταγμένος σε έκταση είκοσι περίπου στρεμμάτων, οργανώθηκε σε σχήμα Πι γύρω από μια ορθογώνια πλακοστρωμένη πλατεία μήκους 146 μ. και πλάτους 75 μ. Τα ευρήματα βρίσκονται στο μουσείο που λειτουργεί μέσα στο αρχαιολογικό χώρο.

ΜΠΕΖΕΣΤΕΝΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Στα μέσα του 14ου αιώνα ο Σουλτάνος Μεχμέτ ο Β έχτισε ένα Μπεζεστένι η αλλιώς υφασματαγορά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, που κατάφερε να επιβιώσει μέσα στους αιώνες.O χώρος του μπεζεστένι αποτελούνταν και αποτελείται από πολυάριθμα καταστήματα που στεγάζονται κάτω από ένα επιβλητικό κτίριο που συνδυάζει την ανατολίτικη με τη δυτική κουλτούρα. Εσωτερικά διακρίνεται σε έξι τετράπλευρους χώρους με επτά διπλά τόξα που στηρίζονται σε δύο κεντρικούς πεσσούς. Το κτίσμα έχει έξι μολυβδοσκέπαστους θόλους .Και ακόμα και μετά την πυρκαγιά του 1917 διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση μέχρι σήμερα .Οι επισκέπτες στις μέρες μας μπορούν όχι μόνο να θαυμάσουν το κτίσμα αλλά και αν βρουν μεγάλη ποικιλία υφασμάτων αλλά και κοσμημάτων για να αγοράσουν.

ΤΟ ΔΟΙΗΚΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Το Διοικητήριο οικοδομήθηκε το 1891 από τον γνωστό αρχιτέκτονα Bιταλιάνο Ποζέλι. Χτίστηκε λίγο νοτιότερα από το παλιό Κονάκι, το οποίο πρέπει να είχε χτιστεί στα ερείπια βυζαντινού παλατιού. Στέγαζε το δημοτολόγιο, υποθηκοφυλακείο, λογιστήριο, κτηματολόγιο, ειρηνοδικείο, την αίθουσα νομαρχιακού συμβουλίου, την διεύθυνση εξωτερικών υποθέσεων, αστυνομίας και χωροφυλακής, πρωτοδικείο και εμποροδικείο και ιεροδικείο. Ήταν το διοικητικό κέντρο της πόλης ενώ γύρω από αυτό υπήρχε ένα τζαμί ,ένα λουτρό τα διαμερίσματα του χαρεμιού, αστυνομικές αρχές, υπηρεσίες, φυλακές, στάβλοι και τηλεγραφικό κέντρο. Μετά το 1912 περίοδος κατά την οποία καταλύθηκε η οθωμανική αρχή, στεγάστηκαν εκεί  τα γραφεία της Γενικής Διοίκησης. Το 1917 η φωτιά που κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος του κέντρου της πόλης δεν προκάλεσε καμία ζημιά στο κτίριο. Σήμερα έχει την μορφή που του δόθηκε μετά το 1955 και στεγάζει τη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας Θράκης και άλλες δημόσιες υπηρεσίες.