Συνέντευξη με τον κύριο Τάκη Σωτηρόπουλο, ο οποίος έχει το δικό του φαρμακείο στο οποίο και εργάζεται περίπου 5 χρόνια.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το επάγγελμα του φαρμακοποιού;
Η αλήθεια είναι πως στην αρχή ήταν επιλογή των γωνιών μου καθώς πίστευαν πως είχα μία κλίση στα θετικά μαθήματα. Εγώ δεν ένιωθα έτοιμος να ξεκινήσω να σπουδάζω κάτι που δεν μου πολυάρεσε, εξάλλου δεν γνώριζα και κάτι για την επαγγελματική αποκατάσταση. Σιγά, σιγά όμως, αφού πέρασα στην φαρμακευτική Αθήνας και ξεκίνησαν τα πρώτα μαθήματα, αγάπησα αυτόν τον κλάδο της ιατρικής.
Θα μπορούσατε να περιγράψετε μία μέρα στο φαρμακείο σας;
Ανοίγοντας το φαρμακείο γνωρίζω πως θα χρειαστεί να εξυπηρετήσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους πελάτες μου. Εκείνοι έρχονται να παραλάβουν τις παραγγελίες τους, να αγοράσουν διαφόρων ειδών φάρμακα και, τέλος, αφού εξυπηρετηθούν όλοι τους, ελέγχω πως τα φάρμακα και όλα τα άλλα προϊόντα περιποίησης βρίσκονται στα σωστά ράφια και χωρισμένα στις σωστές κατηγορίες. Τέλος, βλέπω εάν υπάρχει κάποια έλλειψη ώστε την επόμενη μέρα να κάνω την παραγγελία για να παραδοθούν.
Πώς αντιμετωπίζετε τους πελάτες σας:
Πολλές φορές οι πελάτες μου μπορεί να είναι βιαστικοί, να βρίσκονται σε ανάγκη, να είναι εκνευρισμένοι. ¨Έτσι, καμιά φορά είναι απότομοι, όμως εγώ προσπαθώ να τους εξυπηρετήσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Προσπαθώ να τους καταλάβω και έτσι τους φέρομαι ευγενικά. Δεν είναι πάντα τόσο εύκολο να συναναστρέφεσαι τόσο συχνά με άγνωστους ανθρώπους.
Θα προτείνατε το επάγγελμά σας σε νεαρούς μαθητές;
Ο φαρμακοποιός πρέπει να είναι πάντα εκεί για όσους τον χρειαστούν. Για να σπουδάσει φαρμακευτική κάποιος χρειάζεται περίπου 7 χρόνια, ώστε να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο και να εξειδικευτεί σε έναν τομέα. Αφού όμως ολοκληρώσει τα 7 χρόνια σπουδών, τότε είναι ελεύθερος να ασχοληθεί είτε με την έρευνα είτε να ανoίξει ένα δικό του Φαρμακείο. Τα δύο αυτά επαγγέλματα χρειάζονται κόπο για αγαπηθούν από νεαρούς φοιτητές.
