Στη σήμερον ημέρα, είναι γεγονός πως οι ηλικιωμένοι πλήττονται από τη μοναξιά που νιώθουν καθημερινά, θέτοντας τους σε καταθλιπτική κατάσταση. Αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται με αφορμή τον πόλεμο που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία και απασχολεί τον παγκόσμιο πληθυσμό. Ειδικότερα, οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, που βιώνουν αυτό το συντριπτικό γεγονός, επηρεάζονται αρνητικά σε ιδιαίτερα μεγαλύτερο βαθμό, από την κατάσταση που προαναφέρθηκε.
Μόλις λίγο καιρό πριν, μία ηλικιωμένη ονόματι Στεφανία, όπως μεταφράζεται το όνομά της στα ελληνικά, είχε την ατυχία να βιώσει ένα απαίσιο περιστατικό μέσα στην εξέλιξη του ουκρανο-ρωσικού πολέμου. Κλεισμένη σε ένα γηροκομείο στο κέντρο της Μαριούπολης άφησε την τελευταία της πνοή λίγες ώρες πριν από την κατεδάφιση του γηροκομείου από τις ρωσικές δυνάμεις.
Η Στεφανία Μαϊστρένκο γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κίεβο χωρίς τον πατέρα της, ο οποίος ήταν θύμα του 2ου παγκοσμίου πολέμου, ενώ η μητέρα της απεβίωσε την ημέρα των 13ων γενεθλίων της. Τη μικρή Στεφανία επιμελήθηκε το ορφανοτροφείο της περιοχής μέχρι την ενηλικίωσή της, όπου ξεκίνησε να δουλεύει για έναν Ρώσο ράφτη και με την κατοικία της να βρίσκεται λίγο πιο έξω από τη Μαριούπολη. Με την πάροδο του χρόνου άρχισε να ερωτεύεται τον νεαρό ράφτη, ο οποίος λίγο καιρό αφού το συνειδητοποίησε, ανήγγειλε τον γάμο του με μία όμορφη Ρωσίδα και απέλυσε τη Στεφανία. Εκείνη μη μπορώντας να βρει καινούργια δουλειά, πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με τα χρήματα που είχε αποκτήσει από τα λιγοστά χρόνια εργασίας της στο ραφείο, χωρίς κανέναν άνθρωπο να τη στηρίζει.
Όταν ολοκλήρωσε τα 90 χρόνια της ζωής της, βρήκε στέγη σε ένα γηροκομείο, σε έναν κεντρικό δρόμο της Μαριούπολης, με την οικονομική βοήθεια μιας ευκατάστατης κυρίας, η οποία ακούγοντας την τραγική ιστορία της, αποφάσισε να τη βοηθήσει. Στα 99 της χρόνια πλέον, έχοντας περάσει σχεδόν μια δεκαετία στο γηροκομείο, χωρίς οικογένεια, χωρίς φίλους, έφυγε από τη ζωή βλέποντας την Ουκρανία να καταστρέφεται από την κατάντια του πολέμου, από το παράθυρό της.
Διαβάζοντας αυτήν τη θλιβερή ιστορία μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία της μοναξιάς και να αναρωτηθούμε αν πραγματικά νιώθουμε μόνοι. Κλείνοντας, θα θέλαμε να επισημάνουμε τη σπουδαιότητα αυτής της γυναίκας, η οποία, έχοντας περάσει βάναυσα τη ζωή της κατάφερε να επιβιώσει μέχρι την ηλικία των 99 ετών και συγχρόνως να θέσω το εξής ερώτημα; Εσείς θα τα είχατε καταφέρει εάν ήσασταν στη θέση της Στεφανίας Μαϊστρένκο.
Αλέξανδρος Ευγενίδης
Εριέττα Παπαχατζάκη
