Βασίλης Βαλάκος, Βαλκανιονίκης στα 10.000μ :» Ο μόνος αντίπαλός μου είναι ο χρόνος»

Συνέντευξη με τον κ. Βαλάκο Βασίλη,

Βαλκανιονίκη

Ερωτήσεις :    Πότε ξεκινήσατε τον αθλητισμό και με ποιο άθλημα;

Ξεκίνησα να τρέχω από τα 13 μου,  Χωρίς γήπεδο και χωρίς υποδομές, αλλά με το πάθος μου και την αγάπη για το τρέξιμο, αποφάσισα να ασχοληθώ με το στίβο στις μεγάλες απόστασης 3.000 m-5000 m-10.000 m. Φυσικά Έχω περάσει από πολλά αθλήματα. ασχολήθηκα πιο πριν με το ποδόσφαιρο, τένις, χάντμπολ αλλά η κλίση φάνηκε τελικά στο στίβο! Αλλά μου αρέσουν περισσότερο τα ατομικά αθλήματα και τα αγωνίσματα που σχετίζονται με το χρόνο.

 

2 Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο άθλημα  Μου αρέσουν περισσότερο τα ατομικά αθλήματα και τα αγωνίσματα που σχετίζονται με το χρόνο. Δεν υπάρχει κριτής να σε βαθμολογήσει. Το αποτέλεσμα εξαρτάται από εσένα και όχι από την υπόλοιπη ομάδα. Στο τρέξιμο ο μόνος αντίπαλος είναι ο χρόνος».

     Έχετε στερηθεί πράγματα λόγω του αθλητισμού και αν άξιζε όλο αυτό;

Η αλήθεια είναι πως με τον πρωταθλητισμό στερήθηκα αρκετά πράγματα που βλέπεις πως οι άλλοι δεν στερούνται. Αυτά είναι προσωπικές σχέσεις, εκδρομές, νυχτερινή διασκέδαση, καλοκαιρινά μπάνια, αθλητικές δραστηριότητες εκτός του αθλήματος. Με την ενασχόληση μου για πάνω από 2 δεκαετίες με τον πρωταθλητισμό έχω στερηθεί αρκετά από αυτά αλλά δεν θα αντάλλασα ούτε ένα από αυτά για όσα μου έχει χαρίσει ο κλασσικός αθλητισμός. Ο αθλητισμός  έχει προσφέρει φίλους, επιτυχίες, χαρές, σωματική υγεία και βελτίωση, πράγματα που δεν ανταλλάσσονται με ξενύχτια και διακοπές. Ο αθλητισμός σου μαθαίνει να παλεύεις για τους στόχους σου παρά τις αντιξοότητες, να συνεργάζεσαι, να έχεις υπομονή και σεβασμό προς τους άλλους. Αυτά είναι  που σε συντροφεύουν και σε βοηθάνε και στο στίβο της ζωής, για να κανείς αυτό πρέπει να το αγαπάς οπότε προσωπικά δεν το θεωρούσα στέρηση ».

 

Πώς νοιώσατε όταν πήρατε το πρώτο σας μετάλλιο;

Οι διακρίσεις και τα μετάλλια δεν άργησαν να έρθουν, ενώ παράλληλα έμαθα να δουλεύω καθημερινά για να πετύχω τους στόχους μου. Αυτό που με απασχολούσε, πριν να έρθουν οι πρώτες επιτυχίες, ήταν να διασκεδάζω στις προπονήσεις και στους αγώνες, κατά κύριο λόγο, και έπειτα να γίνομαι κάθε φορά καλύτερος από την προηγούμενη. Περίμενα ότι με προπόνηση και υπομονή οι επιτυχίες αργά ή γρήγορα θα έρχονταν. Πάντα ήμουν αισιόδοξος, υπομονετικός και πίστευα ότι μπορώ να πετύχω αρκετά καλές επιδόσεις.

     Σε ποιους βαλκανικούς αγώνες πήρατε το χρυσό μετάλλιο.

1ΟΣ ΒΑΛΚΑΝΙΟΝΙΚΗΣ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ: ΑΓΩΝΙΣΜΑ 3000M ΔΡΟΜΟΣ (ΕΛΛΑΔΑ)

  4ΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΝΩΜΑΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ 10000M (ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ)

 2ΟΣ ΒΑΛΚΑΝΙΟΝΙΚΗΣ ΣΤΙΒΟΥ: ΑΓΩΝΙΣΜΑ 10000M ΔΡΟΜΟΣ (ΣΚΟΠΙΑ-ΒΟΡ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ)

 2ΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ: ΑΓΩΝΙΣΜΑ 10000M ΔΡΟΜΟΣ (ΑΘΗΝΑ)  

 Πόσο δύσκολή είναι η καθημερινότητα για ένα πρωταθλητή όπως εσείς;

Για κάθε αθλητή η καθημερινότητα είναι ρουτίνα! Επαναλαμβανόμενες ενέργειες που γίνονται μηχανικά και ασυναίσθητα! Ξυπνάω το πρωί, τρώω πρωινό, παίρνω το σακίδιο στην πλάτη πηγαίνω προπόνηση και πάλι ξανά από την αρχή για την απογευματινή προπόνηση! Ύπνο,ξεκούραση, φαΐ, προπόνηση! Κάπως έτσι είναι ήταν η  καθημερινότητα μου! Σίγουρα υπάρχουν και στιγμές χαλάρωσης αλλά και ελεύθερου χρόνου για να κάνεις διαφορά πράγματα που σου αρέσουν και σε ευχαριστούν! Στον ελεύθερο μου χρόνο μου αρέσει να βλέπω ταινίες, να πηγαίνω για καφέ με τους φίλους  μου, να μαγειρεύω και να διαβάζω!

 Ποιες συμβουλές θα δίνατε στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό;

Ο καθένας πρέπει να αγαπάει αυτό που κάνει και να του αρέσει, αλλιώς δεν θα επιτύχει σ αυτό, αυτός είναι ο κανόνας μου για όλη τη ζωή άλλωστε. Επίσης υπομονή και επιμονή στην προπόνηση, υπακοή και σεβασμός στον προπονητή και κατανόηση του ότι, όλα όσα γίνονται στην προπόνηση είναι για το καλό του αθλητή και για την επιτυχία αυτού.

Οι γονείς πρέπει να στηρίζουν τα παιδιά στις αποφάσεις τους πάντα και να βοηθούν στο να αθλούνται γιατί διαφορετικά δεν υπάρχει προπόνηση, δεν υπάρχει αγώνας, δεν υπάρχει αθλητισμός. Να τα ενθαρρύνουν να αποδώσουν και να βοηθηθούν να ξεπεράσουν μια αποτυχία που σε μικρή ηλικία φαίνεται αξεπέραστο βουνό. Τέλος, να έχουν καλή συνεργασία και επικοινωνία με τον προπονητή ώστε να ξεπερνούνται εύκολα και γρήγορα τα όποια προβλήματα του παιδιού και να μην το αποθαρρύνουν.

Πόσες ώρες προπόνησης χρειάζονται καθημερινά για να πετυχετε τους ανώτερους στόχους σας; 

Νωρίς το πρωί και  το απόγευμα έπρεπε να είμαι στο στάδιο και να ξεκινήσω την προπόνησή μου όπου κρατούσε γύρω στις 2-3 ώρες για τους αθλητές στίβου δεν υπάρχουν γιορτές και αργίες…

    Είχατε ποτέ κάποιον σοβαρό τραυματισμό;

Ναι ρήξη προσθίου χιαστού όπου με ανάγκασε να σταματήσω προορά την αθλητική μου  καριέρα ,από τι στιγμή και μετά το χειρουργείο  δεν θα μπορούσα να φτάσω τους προπονητικούς στόχους πάνω από το 70%. Που χρειαζόταν στο κομμάτι του πρωταθλητισμού.

      Στις εποχές μας, πολύ αθλητές ,κάνουν χρήση ουσιών για να αποκτήσουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, εσάς σας πλησίασε κανείς να σας προσφέρει τέτοιες ουσίες;

Το σώμα είναι το »όπλο» μας στην προπόνηση και στον αγώνα και η βελτίωσή του είναι το πρώτο στοιχείο που απασχολεί τον προπονητή και τον αθλητή. Ωστόσο, χωρίς το μυαλό δεν μπορείς να επιτύχεις ούτε τη βελτίωση στην προπόνηση ούτε την μεγάλη επίδοση στον αγώνα. Κι αυτό γιατί το μυαλό μας καθοδηγεί και υπαγορεύει στο σώμα να ξεπεράσει την κόπωση, να συνεχίσει και τελικά να νικήσει και να βελτιωθεί. Φυσικά μου έχουν προτείνει και εμένα οι χορηγοί να πάρω αναβολικά αλλά όλα είναι θέμα επιλογείς. Τα αναβολικά είναι πλέον η μάστιγα του αθλητισμού στην σύγχρονη εποχή. Στο βωμό της νίκης και της προβολής γίνεται υπέρμετρη χρήση τους και παρατηρούμε υπεράνθρωπες επιδόσεις. Ωστόσο, θεωρώ πως είναι αθέμιτος ανταγωνισμός εκτός των όσων πρεσβεύει ο αθλητισμός και καταστρέφουν την υγεία. Γνώμη μου είναι ο καθένας να προσπαθεί να φτάσει τα όρια του με αυτά που έχει και όταν το καταφέρει να μην προσπαθεί με τα αναβολικά να ξεπεράσει τον ίδιο τον άνθρωπο.

Στις μέρες μας, έχει γίνει μεγάλος ντόρος για την παρενόχληση σε αθλητές και αθλήτριές,  εσάς αν έπεφτε κάτι στην αντίληψή σας ή αν τύχαινε σε σας τότε που αγωνιζόσασταν θα το λέγατε ή θα φοβόσασταν;

Μετά τις αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου, άνοιξε ο «Ασκός του Αιόλου» και όλο και περισσότερες καταγγελίες για περιστατικά σεξουαλικών παρενοχλήσεων βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Δεν το γνωρίζουμε πως υπάρχει σε όλες τις δουλειές αλλά και στον αθλητισμό ; ∆εν ξέρουμε πως πολλοί προσπαθούν µέσω της όποιας εξουσίας τους να “εκβιάσουν” σεξουαλικά υφιστάµενούς τους; Είναι καθήκον όλων μας  να το αναφέρουμε και όχι να αδιαφορήσουμε είναι πρόκειται για εμάς είτε για κάποιο άλλο άτομο αν πέσει στην αντιλήψεις  μας, φυσικά θα προχωρούσα σε καταγγελία δεν θα άφηνα κάτι .

 

Γ. Παπαδόπουλος Α1

 

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης