Το όνομά μου είναι Νικολέττα Βαλαβάνη και είμαι αθλήτρια της Ακροβατικής Γυμναστικής.                                Στη Μινωική Εποχή χάνονται οι ρίζες της ακροβατικής γυμναστικής. Πρόδρομος του αθλήματος θεωρούνται τα αρχαία Ταυροκαθάψια και η ονομασία του προέρχεται από την ελληνική λέξη ακροβατώ. Στα χρόνια του Μεσαίωνα αποτελούσε ένα από τα βασικά θεάματα στα τσίρκο. Το 1939 διοργανώθηκε ο πρώτος αγώνας στη Σοβιετική Ενωση, ενώ το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του ΣΕΓΑΣ το 1986.

Θάρρος, δύναμη και ευλυγισία είναι τα βασικά προσόντα των αθλητών της ακροβατικής γυμναστικής. Απαιτεί απόλυτο έλεγχο του σώματος για να γίνουν ασκήσεις στο έδαφος και στον αέρα. Οι ασκήσεις συνοδεύονται με μουσική, σύμφωνα με το πρόγραμμα των γυμναστών, υπάρχει χορογραφία και εκτελούνται ομαδικές ασκήσεις. Το θέαμα είναι ξεχωριστό και όσοι παρακολουθήσουν έναν μεγάλο αγώνα ακροβατικής δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ. Υπάρχουν πέντε είδη ομάδων: ζευγάρια γυναικών, ζευγάρια ανδρών, μεικτά ζευγάρια, τριάδες γυναικών και τετράδες ανδρών. Στην Ελλάδα έχουμε τις κατηγορίες Α, Β, Γ, Δ, Ε. Οι δύο μεγάλες κατηγορίες εμφανίζουν τρία προγράμματα: ισορροπίας, δυναμικό και μεικτό πρόγραμμα. Οι Γ, Δ και Ε μόνο ισορροπίας και δυναμικό. Στο πρόγραμμα ισορροπίας τα είδη δημιουργούν ανθρώπινες πυραμίδες δείχνοντας τη δυναμική και στατική ισορροπία, την ευλυγισία και την επιδεξιότητά τους. Στο δυναμικό πρόγραμμα πραγματοποιούνται ασκήσεις με φάση πτήσης, δηλαδή πετάγματα από τους παρτενέρ με σάλτα και πιρουέτες. Το μεικτό πρόγραμμα είναι ο συνδυασμός και των δύο. Όλα τα προγράμματα εκτελούνται με μουσική συνοδεία πάνω σε ταπί, κρατούν δυόμισι λεπτά και οι αθλητές εκτελούν χορογραφία, ομαδικές και ατομικές ασκήσεις καθώς κρίνονται από το σώμα κριτών ξεχωριστά για την τεχνική τους αρτιότητα, την καλλιτεχνική τους αρτιότητα και τον βαθμό δυσκολίας των ασκήσεών τους. «Από υλικοτεχνικής άποψης αν ένας σύλλογος διαθέτει ψηλό κτίριο, ταπί, στρώματα γυμναστικής και ζώνη ασφαλείας, διαθέτει τη βάση για να καλλιεργήσει το άθλημα ακόμα και σε υψηλό επίπεδο. Στην Ελλάδα υψηλό επίπεδο έχει δημιουργηθεί ακόμα και σε γυμναστήρια χωρίς ταπί».

Η ακροβατική γυμναστική κρατάει τους θεατές σε συνεχή αγωνία. Κάθε πρόγραμμα είναι διαφορετικό με ξεχωριστή μουσική καθώς και οι εμφανίσεις των αθλητών και αθλητριών ποικίλλουν ανάλογα με το θέμα που παρουσιάζουν. «Αν και άθλημα της γυμναστικής, η ακροβατική δεν είναι ατομικό άθλημα, προάγει όλες τις αρετές των ατομικών αθλημάτων, πειθαρχία, θέληση, στοχοπροσήλωση, αλλά παράλληλα προάγει την κοινωνικοποίηση, την ομαδική δουλειά, τη συντροφικότητα, δημιουργεί σχέσεις ζωής. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα στην κοινότητα της ακροβατικής που ανάμεσα στις «βάσεις» και τις «κορυφές» έχουν δημιουργηθεί φιλίες αδερφικές που κρατάνε μια ζωή».

Το μεγαλύτερο όνειρο των ανθρώπων που ασχολούνται με την ακροβατική γυμναστική είναι η ένταξή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μια τυπική ημέρα προπόνησης μου περιλαμβάνει, ζέσταμα, ασκήσεις ευλυγισίας και χορευτικό πρόγραμμα.

Αυτήν την στιγμή βρίσκομαι σε προετοιμασία αγώνων, διότι στις 5 Νοεμβρίου, στην αίθουσα ‘Ιωάννης Μελισσανίδης’ του κλειστού γυμναστηρίου Μίκρας, θα διεξαχθούν διασυλλογικοί αγώνες ακροβατικής γυμναστικής.

Πριν λίγες ημέρες είχαμε ένα ατύχημα με την βάση μου, την συναθλήτρια μου, διότι η ακροβατική γυμναστική είναι ομαδικό άθλημα 2-3 ατόμων.

Έτσι αναγκάστηκα να κάνω ατομικό πρόγραμμα, τελειοποιώντας όσο μπορώ, τις ασκήσεις που θα χρησιμοποιήσω στο αγωνιστικό μου πρόγραμμα.

Στόχος μου, όπως και των περισσοτέρων αθλητών, είναι να μπορέσω να φτάσω σε όσο το δυνατόν υψηλότερο επίπεδο και γιατί όχι,  στο να λάβω μέρος σε Ολυμπιακούς αγώνες.