Ήταν   Τετάρτη  5  Νοεμβρίου  2014.

Όλο  το 11^ο Δημοτικό  σχολειό  Γιαννιτσών,  πήγαμε  να  παρακολουθήσουμε  τα  μαγικά  μαξιλάρια  του  Ευγένιου  Τριβιζά στο  Πνευματικό  κέντρο.

Μόλις  χτύπησε  το  κουδούνι  κάναμε  προσευχή , αμέσως  μετά  μπήκαμε  στην  τάξη,  επειδή τις  πρώτες  2  ώρες θα κάμναμε μάθημα.  Αφού χτύπησε κουδούνι  για έξω κάναμε δυάδες,  όποιος ήθελε πήγαινε  τουαλέτα, έπινε νερό, έτρωγε,  επειδή εκεί πέρα  δεν θα μπορούσαμε  να  πάρουμε τίποτα γιατί  θα  ενοχλούσαμε,  με  τον  θόρυβο  του  ηθοποιούς  και αυτό  είναι  αγένεια . Όταν  ετοιμαστήκαμε,  επειδή  είχαμε  μόνο  ένα  λεωφορείο κάναμε δύο διαδρομές. Στην  πρώτη πήγε  η  Έκτη τάξη, μαζί με την Τρίτη  και  την  Τετάρτη.  Μετά  από  πέντε λεπτά περίπου στην δεύτερη διαδρομή πήγε  η  Πέμπτη  με  τηνΠρώτη  και  την  Δευτέρα.

Αφού φτάσαμε  εκεί  είδαμε  πολλά  σχολεία  και  τότε  καταλάβαμε  πως  έπρεπε  να  κάνουμε  υπομονή. Όταν  περιμέναμε  τόσο  ανυπόμονα  ήμασταν   λίγο  αγενείς  και  άτακτοι. Ύστερα από  45  λεπτά  ήρθε  η  άγια  ώρα  να  ανέβουμε  τα  σκαλιά. Στην  συνέχεα  αφού  ανεβήκαμε  τα  σκαλιά  μπήκαμε  μέσα  στην  αίθουσα  όπου  θα  γινόταν  το  θέατρο. Μόλις  μπήκαμε  μέσα  είδαμε  πολλά  παιδιά από  τα  νηπιαγωγεία,  από δημοτικά  αλλά  από  χωριά , επίσης  είχε  λίγες θέσεις,  ευτυχές  όμως είχε  θέσεις  για  να  κάτσουμε εμείς. Αφού ταχτοποιηθήκαμε  όλοι  έσβησαν  τα  φώτα  και  ξεκίνησε  το  θέατρο.

Το  θέατρο έλεγε  ότι ο βασιλιάς Αρπατίλαος έστυβε τους υπηκόους του σαν λεμονόκουπες, για να δουλεύουν όλο και περισσότερο και να γεμίζουν το στέμμα του πετράδια. Με μια σειρά από μέτρα, απαγορεύσεις και νόμους που προάγουν την εργασία και τα εργοστάσια, μετέτρεψε τη ζωή των πολιτών της Ουρανούπολης σε μια γκρίζα κόλαση. Όπως είναι φυσικό όλοι τον μισούσαν γι” αυτό, και έστρωναν στο δρόμο του μπανανόφλουδες για να πέφτει. Τότε και κείνος, συγκάλεσε την Τρόικα των συμβούλων του, που κατάληξε σε ένα καταχθόνιο σχέδιο:  Να κατασκευάσουν για τους Ουρανουπολίτες μαγικά μαξιλάρια που θα τους στερήσουν τα όμορφά τους όνειρα και θα τους γεμίσουν με απαίσιους εφιάλτες!

Όταν  έκανε  ένα  σύντομο διάλειμμα  όποιος  ήθελε  πήγαινε  τουαλέτα. Αφού  τελείωσε  το  σύντομο  διάλειμμα  στην συνέχεια  έλεγε  ότι…ένας άλλος νόμος πάλι όριζε ότι  όλα τα  λούνα  παρκ και οι παιδικές χαρές  έπρεπε να κλείσουν και στη θέση τους να στηθούν πέτρινες φυλακές.  Τις φυλακές τις είχε ανάγκη  ο Αρπατίλαος, για να κλείνει  όσους παραβίαζαν τον προηγούμενο νόμο   και τολμούσαν να σβήσουνε κεράκια γενεθλίων ή να ντυθούνε πιερότοι ή μπαλαρίνες τις Απόκριες ή να μην πάνε σχολείο την Προδευτέρα. Με λίγα  λόγια  η  ιστορία  είναι αυτή.

Όταν  τελείωσε  βγήκαμε  έξω  στην  είσοδο  και ξαναχωριστήκαμε .

Αφού  φτάσαμε  στο  σχολείο,  μας  παρέλαβαν  οι  γονείς  μας  ή   κάποιοι  έφευγαν  στο  σπίτι  τους  με  τα  πόδια.     Εκείνηντηνημέρα  δεν  θα  τηνξεχάσωποτέ,γιατίπεράσαμεκαταπληκτικά! Ήταν  μια  από  τις  καλύτερές  μου  εκδρομές.

Ελευθερία  Πετρίδου.