1η Δημοσίευση: Οκτώβριος 2022
Συντάκτης Άρθρου: π. Νεκτάριος.
Αποφάσισε να είναι η εξαίρεση…
Βρισκόμαστε στον Άρειο Πάγο, τον πέτρινο λόφο στα Β.Δ. της Ακρόπολης. Εδώ στα χρόνια του Χριστού δεν εξετάζονταν μόνο δικαστικές και διοικητικές υποθέσεις, όπως στην αρχαιότητα. Οι Αθηναίοι του 1ου μ.Χ. αιώνα συζητούσαν επί ώρες για νέες και ξενόφερτες ιδέες, γι” αυτό και στον τόπο αυτό οδήγησαν τον απόστολο Παύλο, όταν ήρθε στην Αθήνα το 51 μ.Χ., θέλοντας να εξιχνιάσουν τις «παράξενες» διδασκαλίες του.
Με σοφία κι ευγένεια τους μίλησε για τον άγνωστο Θεό. «Τον λατρεύετε χωρίς να Τον γνωρίζετε», τους είπε, «και δεν είναι άψυχο είδωλο, αφού οι άνθρωποι κατάγονται από το δικό Του γένος». Αυτός ο Θεός, ο αληθινός, θα κρίνει τον κόσμο μέσω ενός άνδρα, τον οποίο ανέστησε από τους νεκρούς.
Δεν πρόλαβε όμως να αποσώσει τον λόγο του ο διδάσκαλος των Αθηναίων. Τον διέκοψαν γέλια ειρωνικά και λόγια χλευαστικά: «ο Θεός να αναστήσει νεκρό; Αν είναι δυνατόν, πού ακούστηκε;», έλεγαν κινώντας να φύγουν. Και κάποιοι πιο συγκαταβατικοί: Άφησέ το, θα σε ξανακούσουμε μια άλλη φορά…
Το σκοτεινό σύννεφο της θλίψης που σκίασε την καρδιά του μεγάλου Αποστόλου το έσχισε μια αχτίδα φωτεινή. Εκτός από τους πολλούς που του γύρισαν την πλάτη ήταν και οι λίγοι. Αυτοί δείχνοντας ενδιαφέρον για τα όσα άκουσαν, έστρεψαν το πρόσωπό τους στο Φώς του λόγου του Θεού. Ανάμεσα στους ελάχιστους κι ένας επώνυμος της αθηναϊκής κοινωνίας. Διονύσιος Αρεοπαγίτης το όνομά του. Και μια γυναίκα, η Δάμαρις.
Ο Διονύσιος καταγόταν από εύπορη, ειδωλολατρική οικογένεια των Αθηνών. Διψώντας για γνώση και αλήθεια, τις λαμπρές σπουδές του στην Αθήνα τις συνέχισε στην Αίγυπτο. Εκεί βρισκόταν, κατά την παράδοση, όταν έγινε η Σταύρωση του Κυρίου. Το ανεξήγητο σκοτάδι που κάλυψε τη γη μέσα στο καταμεσήμερο, η καθαρή και δυνατή διάνοιά του το ερμήνευσε λέγοντας: «ή η φύσις αλλοιούται ή Θεός πάσχει».
Τον μαγνήτισε ο Ένας κι αληθινός Θεός, ο Αναστημένος Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Ο σπόρος του λόγου Του έπεσε στην αγαθή γη της καρδιάς του και φύτρωσε και καρποφόρησε. Κατηχήθηκε, βαπτίσθηκε, έγινε Πρεσβύτερος κι αργότερα διαδέχθηκε τον πρώτο επίσκοπο Αθηνών Ιερόθεο. Έγραψε περίφημα θεολογικά συγγράμματα, κήρυξε στη Δύση, όπου και τελείωσε τον βίο του μαρτυρικά. Πήγε στη Ρώμη να αναφέρει στον απόστολο Παύλο το έργο του. Παραβρέθηκε στο μαρτύριό του. Κήρυξε στη Γαλατία και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου δίδασκε και θαυματουργούσε. Οι μαθητές του ξεκίνησαν να διαδώσουν το Ευαγγέλιο στη Μ. Βρετανία και στην Ισπανία.
Αποφάσισε λοιπόν, να είναι η εξαίρεση, αψήφησε το κόστος της, άντεξε τις συνέπειές της. Και έγινε ο πολιούχος της Αθήνας από το 1936 και μας χαρίζει την πρώτη αργία της σχολικής χρονιάς στις 3 Οκτωβρίου. Το φωτεινό παράδειγμά του και η δυνατή πρεσβεία του στον Θεό να διώχνει από τις ψυχές σας τον φόβο της στοχοποίησης και της απομόνωσης, να σταθεροποιεί τον βηματισμό σας στα ίχνη του Χριστού και να σας χαρίζει το σθένος να ομολογείτε ότι είστε δικοί Του.
ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Πρός τη Νίκη», Οκτώβριος 2019, σ.346-347
