1η Δημοσίευση: Ιούνιος 2024
Συντάκτης Άρθρου: π. Νεκτάριος.
___________________________________________________
Θα ανέβηκε ίσως και στα δικά σου χείλη κάποια φορά το παράπονο «Γιατί, Θεέ μου;». Γιατί η αποτυχία; Είχα προσπαθήσει. Γιατί η ασθένεια; Γιατί σε μένα; Γιατί τώρα; Τώρα που είναι όλα τόσο δύσκολα. Γιατί να χάσω αγαπημένους μου ανθρώπους; Δεν βλέπεις πόσο πονάει η απουσία τους; Γιατί, Θεέ μου, να με αδικήσουν, να με προσβάλουν, να με συκοφαντήσουν; Τι τους έκανα; Γιατί; Τόσα κι άλλα τόσα «γιατί» κατακλύζουν τον νου και την ψυχή σου. Και γίνεται ο Θεός κατηγορούμενος. Τον νιώθεις άδικο, σκληρό. Σου φαίνεται να κάνει λάθος! Και βγαίνει από τα χείλη σου πικρό το «Γιατί, Θεέ μου;».
Ακούγοντας κάποτε ένας λόγιος ιεράρχης της Εκκλησίας μας τους πιστούς να παραπονούνται με αυτόν τον τρόπο, είπε: «Αδελφοί μου, σε ότι σας συμβαίνει να μη λέτε γιατί, Θεέ μου. Αυτό το γιατί έχει μέσα του παράπονο, γογγυσμό. Ο μικρός άνθρωπος κατηγορεί τον Θεό! Αρνείται να πιστέψει ότι ο Θεός τον αγαπά. Εσείς να ρωτάτε τον Θεό: Προς τι, Θεέ μου;». Ξέρεις, άραγε, σε τι διαφέρουν αυτά τα δύο ερωτήματα;
Όταν κανείς με ειλικρινή διάθεση, με ταπείνωση, με εμπιστοσύνη προς τον Πατέρα ρωτάει «Προς τι, Θεέ μου;», τότε δεν ζητά τον λόγο για τον οποίο επέτρεψε ο Θεός τη δυσκολία, αλλά τον σκοπό. Είναι σαν να λέει: «Κάτι θέλεις να μου πεις, Θεέ μου, μέσα από αυτή τη δυσκολία. Κάτι θέλεις από μένα κι εγώ δεν το καταλαβαίνω. Μίλησε στην καρδιά μου και δωσ’ μου την απάντηση».
Αν έτσι μιλήσουμε στον Θεό Πατέρα μας, με τέτοια ταπεινή διάθεση, ας έχουμε τη βεβαιότητα ότι Εκείνος δεν θα μας παραβλέψει. Θα φωτίσει την καρδιά μας. Εφόσον στόχος είναι να μάθουμε το θέλημά Του και να συμμορφωθούμε με αυτό, αργά ή γρήγορα θα μας δώσει την απάντηση που ζητάμε.
Μάθε, λοιπόν, κι εσύ να αναζητάς τον σκοπό της κάθε αναποδιάς. Θυμήσου την επόμενη φορά αυτή τη μικρή φράση, που θα σε βοηθήσει να διώχνεις τις μαύρες σκέψεις που σκοτίζουν το νου σου και θα δεις ότι έτσι η δυσκολία σηκώνεται πιο εύκολα!
ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Προς τη Νίκη», Απρίλιος 2024
