Είμαστε πιο μεγάλοι τώρα πια…

 1η Δημοσίευση: Σεπτέμβριος 2025

Συντάκτης  Άρθρου: π. Νεκτάριος.

___________________________________________________

         Μου άρεσε πολύ, παιδιά, ένα ωραίο ποίημα που διάβασα, ενός μεγάλου ποιητή, του Στέλιου Σπεράντσα. Έχει τίτλο «Ξαναγυρίζω στο σχολειό». Δέστε τι λέει:

 

Με νέα χαρά ξαναγυρίζω

στο αγαπημένο μου σχολειό.

Σε ξαναβρίσκω με λαχτάρα,

μικρό θρανίο μου παλιό.

 

Γωνιά, που πέρσι σε κρατούσα,

σαν μια φωλίτσα μου, ω γωνιά,

δεν θα με δεις να είμαι κοντά σου

ξανά και τούτη τη χρονιά.

 

Μια άλλη γωνιά στην άλλη τάξη

τώρα, για κοίτα, καρτερεί.

Κρατώ βιβλία πιο μεγάλα

κι έχω ένα χρέος πιο βαρύ.

 

Στ’ αλήθεια με πόση μεγάλη χαρά γυρίσαμε όλοι στο σχολείο μας! Όλοι είχαμε σ’ αυτό την τάξη μας. Και όλοι είχαμε στην τάξη μας εκείνη το θρανίο μας. Και τι υπέροχη φωλίτσα ήταν αυτή!

Αλλά να, τώρα που μεγαλώσαμε κατά ένα χρόνο, δεν βρισκόμαστε πια σ’ αυτήν. Τώρα βρισκόμαστε πια σε μιαν άλλη τάξη, και σ’ ένα άλλο θρανίο. Δηλαδή σε μιαν άλλη φωλίτσα, πιο μεγάλη αν θέλετε…

Για το λόγο αυτό έχουμε πιο μεγάλα βιβλία, αλλά και πιο δύσκολα μαθήματα. Και σαν μεγαλύτεροι που είμαστε πιο πολύ δουλειά, βέβαια.

Έτσι είναι, παιδιά. Όσο μεγαλώνουμε, τόσο μεγαλώνουν και οι δουλειές μας, τα καθήκοντά μας και οι υποχρεώσεις μας. Βλέπετε δεν γίνεται να μεγαλώνουμε, και απ’ την άλλη να παραμένουμε στα υπόλοιπα μικροί, πολύ μικροί, ως και μωρά ακόμη!

Γι’ αυτό και, όπως λέει ένα ρητό, δεν θα πρέπει να ζητάμε απ’ τον Θεό μικρότερα φορτία, αλλά τι; Δυνατότερες πλάτες!

Λοιπόν, αυτό ακριβώς σας εύχομαι για τούτη τη χρονιά, τώρα που βρίσκεστε στη νέα σας φωλίτσα, την πιο μεγάλη αυτή φωλίτσα σας. Να τα καταφέρετε. Και θα τα καταφέρετε, γιατί είσαστε τώρα πιο μεγάλοι, όπως είπαμε, και γιατί κι εσείς όπως κι εγώ που σας τα λέω αυτά, θα το ζητάμε αυτό στην προσευχή μας. Καλή χρονιά κι ευλογημένη…

 

ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Παιδικά Φτερουγίσματα», Οκτώβριος 2021

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης