Η ιστορία του Άη – Βασίλη

Στ΄ Τάξη

Η ζωή του Μέγα Βασίλειου της Καισαρείας

Μετά τα εγκύκλια μαθήματα που πήρε στην πατρίδα του, ο Βασίλειος στάλθηκε στο Βυζάντιο για ευρύτερες σπουδές. Το 351 πήγε στην Αθήνα, όπου ανθούσαν ακόμη τα γράμματα και οι τέχνες. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία, αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική, φυσική κ.ά. Στην Αθήνα γνωρίστηκε με τον Ιουλιανό, μετέπειτα αυτοκράτορα του Βυζαντίου και αργότερα μεγάλο πολέμιο του Χριστιανισμού, και τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, με τον οποίο τον συνέδεσε μία ιερή και ισόβια φιλία.

Μετά τις σπουδές του στην Αθήνα επέστρεψε το 351 στην Καισάρεια, όπου άσκησε το επάγγελμα του ρήτορα, όπως και ο πατέρας του. Πολύ γρήγορα ξεκίνησε ένα πνευματικό ταξίδι στην Αίγυπτο, την Παλαιστίνη, τη Μεσοποταμία και τη Συρία, για να γνωρίσει τους ασκητές και να σπουδάσει τον μοναχισμό. Τόσο πολύ γοητεύτηκε από την αυστηρή ασκητική ζωή, ώστε πήγε στον Πόντο κι έζησε μοναχός στην έρημο για μία πενταετία (357-362).

Έργο ζωής και σημαντικό σταθμό στην πορεία του Μέγα Βασίλειου αποτελεί η ίδρυση και λειτουργία ενός κοινωνικού φιλανθρωπικού συστήματος, του Πτωχοκομείου ή «Βασιλειάδας». Εκεί διοχετεύει όλη την ποιμαντική του ευαισθησία, καθιστώντας την πρότυπο κέντρου περίθαλψης και φροντίδας των ασθενέστερων κοινωνικά ανθρώπων. Η Βασιλειάδα υπήρξε ένας οίκος για τη φροντίδα των ξένων, την ιατρική περίθαλψη των φτωχών άρρωστων και την επαγγελματική κατάρτιση των ανειδίκευτων. Επίσης, ο Μέγας Βασίλειος καθιέρωσε τη διανομή αγαθών — τρόφιμα, ρούχα, χρήματα — και κάθε είδους βοήθειας σε φτωχές οικογένειες, άπορους κ.λπ.

Το ενδιαφέρον του Μέγα Βασιλείου για τα ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα του λαού καταδεικνύεται από επιστολές του και τις διδαχές του, με τις οποίες προσπαθούσε να λύσει προβλήματα εργαζομένων στα ορυχεία της Μικράς Ασίας, ορφανών, αδικημένων, ασθενών και απόρων.

Η κοινωνική ζωή στο Χριστιανισμό, κατά το Μ. Βασίλειο, είναι η εφαρμογή της αγάπης του Θεού στις ανθρώπινες σχέσεις. Όπως ο Θεός αγαπάει τους ανθρώπους, οφείλει να αγαπάει και ο κάθε άνθρωπος τον άλλο. Χαρακτηριστικά αναφέρει σε επιστολές του:

«Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού. Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού. Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού. Λοιπόν, τόσους αδικείς, Όσους θα μπορούσες να Βοηθήσεις και το αρνήθηκες»

Ο Σύγχρονος  Άγιος Βασίλης (Santa Clause)

Ο Άγιος Νικόλαος  ήταν αυτός που ενέπνευσε την ιστορία του ασπρομάλλη άνδρα που πετά με το έλκηθρό του, για να μοιράσει δώρα σε όλο τον κόσμο. Τον  Άγιο τον τιμούσαν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι Ολλανδοί όμως ήταν αυτοί που έχτισαν  τις πρώτες ιστορίες που θα οδηγήσουν στον μύθο του άι Βασίλη.

Πίστευαν πως ο Άγιος τους επισκεπτόταν, φορώντας άμφια και ένα κωνικό καπέλο, γύριζε  τους δρόμους επάνω σε ένα  γαϊδουράκι  και μοίραζε δώρα στα παιδιά. Από εκείνα τα χρόνια, την περίοδο του Μεσαίωνα, τα παιδιά άφηναν γάλα και μπισκότα στον Άγιο, ενώ έβαζαν στα παραδοσιακά ξύλινα ολλανδικά παπούτσια τους άχυρο για το γαϊδουράκι του. Την επόμενη μέρα, διαπίστωναν πως το σανό είχε φαγωθεί και στη θέση του, ο Άγιος είχε αφήσει δώρα και λιχουδιές.

Όταν ανακαλύφθηκε η Αμερική, οι Ολλανδοί έλεγχαν την Νέα Υόρκη και οι άποικοι θέλοντας να διατηρήσουν ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας τους,  εκδώσαν βιβλία με εξελιγμένες αναφορές  του  Σιντ Νικολάς – Σάντα Κλάους, που πετούσε ένα βράδυ του χρόνου με το βαγόνι του πάνω από τη Νέα Υόρκη και άφηνε δώρα μέσα από τις καμινάδες των σπιτιών.  Αργότερα, σε ένα άλλο βιβλίο,  αναφέρεται η επίσκεψή του την Παραμονή των Χριστουγέννων, ενώ τη θέση των ξύλινων παπουτσιών, είχαν πάρει οι πλεχτές κάλτσες κρεμασμένες στο τζάκι και  το βαγόνι μετατρεπόταν σε μικρό έλκηθρο, το οποίο έσερναν τάρανδοι. Αργότερα, η coca cola θέλοντας να αυξήσει τις πωλήσεις του αναψυκτικού της  τη χειμερινή περίοδο, εμπνεύστηκε από τον  Σιντ Νικολάς , βάζοντάς τον να φορά κόκκινα ρούχα με άσπρη γούνα, σύμφωνα με τα χρώματα της εταιρείας, αλλά και της Αμερικής. Έτσι η ιστορία του, έγινε δημοφιλέστερη στην Αμερική  και αργότερα  σε όλο τον κόσμο.

Στην Ελλάδα ο «σύγχρονος»  Αϊ Βασίλης, ήρθε τις δεκαετίες του ΄50 και του ’60, από ομογενείς που βρίσκονταν στην Αμερική. Σύντομα άρχισε να επηρεάζει όλα τα σπίτια και τον προσάρμοσαν σύμφωνα με τα ελληνικά έθιμα.  Εμείς, λοιπόν, περιμένουμε τον Άγιο Βασίλη την Πρωτοχρονιά, ενώ τα κάλαντά μας μιλούν για τον  Άγιο Βασίλη από την Καισαρεία.

Σίγουρα ο Άγιος Βασίλης, ό,τι μορφή και να έχει, θέλει να μας διδάξει την καλοσύνη, την προσφορά και την αγάπη.