ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ. ΔΥΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αθλητική διοργάνωση πολλών αγωνισμάτων, που γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια. Η καταγωγή των αγώνων είναι η αρχαία Ελλάδα. Οι αγώνες της Ολυμπιάδας γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια από το 1896 και μετά με εξαίρεση τις χρονιές κατά τη διάρκεια των Παγκοσμίων Πολέμων. Το 1924 άρχισαν οι Ειδικοί Ολυμπιακοί Αγώνες και οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί για χειμερινά αθλήματα. Από το 1994 οι χειμερινοί αγώνες δεν γίνονται πια την ίδια χρονιά με τους θερινούς Ολυμπιακούς.
Πιερ ντε Κουμπερτέν :Γεννήθηκε στο Παρίσι από αριστοκρατική οικογένεια. Σπούδασε σε αμερικανικά πανεπιστήμια προσπαθώντας να βελτιώσει την εκπαίδευσή του. Ασχολήθηκε με πολλά αθλήματα όπως την κωπηλασία, την ενόργανη γυμναστική και την ιππασία. Πίστευε ότι η αθλητική παιδεία ήταν σημαντικό μέρος για την ανάπτυξη της προσωπικότητας των ανθρώπων. Το 18871 ίδρυσε στη Γαλλία την Ένωση Γαλλικών Αθλητικών Συλλόγων στην οποία έγινε γενικός γραμματέας το 1892. Τότε άρχισε να προωθεί την ιδέα αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Μετά το θάνατό του ο ίδιος επιθυμούσε η καρδιά του να μεταφερθεί στην αρχαία Ολυμπία και να ταφεί εκεί όπως και έγινε. Τάφηκε σε επιτύμβια στήλη που φέρει την ονομασία Μνημείο ντε Κουμπερτέν.
Ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε το 1872 στο Μαρούσι, χωριό τότε κοντά στην Αθήνα. Η δουλειά του ήταν νερουλάς στα γύρω χωριά. Κατά τη στρατιωτική του θητεία διακρίθηκε για την ικανότητα του να τρέχει «πιο γρήγορα από άλογο». Ο Σπύρος Λούης ήταν ένας απλός άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση και ειδική εκπαίδευση που πάντα φορούσε την ελληνική εθνική ενδυμασία. Έγινε μύθος, κατακτώντας την πρώτη θέση στο μαραθώνιο του 1896 στην Αθήνα.
Πολλοί συγγραφείς του αφιέρωσαν ποιήματα και ύμνους και ο τύπος τον ανακήρυξε ήρωα. Σήμερα το όνομά του έχει μείνει έκφραση παροιμιώδης που δείχνει τη ζωντάνια αυτού του μύθου. Ο Λούης πήγε στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 στο Βερολίνο ως επίσημος αντιπρόσωπος της Ελλάδας μεταφέροντας το ολυμπιακό σύμβολο της χώρας του, τον κότινο, ένα στεφάνι αγριελιάς. Αυτή ήταν και η τελευταία του δημόσια εμφάνιση. Πέθανε το 1940 αφήνοντας πίσω του έναν ισχυρό μύθο που ξεπέρασε την εν ζωή φήμη του.
ΠΗΓΕΣ:
http://www.fourakis-kea.comforumviewtopic.phpf=12&t=3108
http://www.podilates.grq=node12235
http://www.filadelfia-xalkidona.gr201303spiros-loyis-maroysi
Σχολιάστε
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.