Η Ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Του Κωνσταντίνου Μάτσκου
Έπειτα από την λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου θεωρήθηκε αναγκαία η σύσταση μιας ένωσης, ώστε να αποφευχθούν παρόμοια συμβάντα στο μέλλον και να αποκτήσει η Ευρώπη κοινή πολιτική απέναντι σε μείζονος σημασίας ζητήματα. Κάτι τέτοιο οραματίστηκε για πρώτη φορά ο W. Churcil σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης το 1946.Ήδη από το 1944 είχε συσταθεί η Benelux(από τα αρχικά België, NederlandsκαιLuxemburg), μια οικονομική ένωση ανάμεσα στο Βέλγιο την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο. Η Ένωση αυτή δημιουργήθηκε με την Συνθήκη για την ίδρυση της Τελωνειακής Ένωσης των Χωρών Μπενελούξ που υπογράφηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1944 από τις εξόριστες στο Λονδίνο κυβερνήσεις των τριών παραπάνω χωρών.
Αργότερα σχηματίστηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, αποτελούμενη από την Δυτική Γερμανία, το Βέλγιο, την Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες. Με την συνθήκη της Ρώμης το 1958 δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας. Έτσι υπήρχαν πλέον 3 κοινότητες, οι οποίες συγχωνεύθηκαν την 1η Ιουλίου του 1967 και ενεργούσαν πλέον υπό τους ίδιους θεσμούς και τις ίδιες αρχές. Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεχίζει μέχρι και σήμερα με το πιο νεοσύστατο κράτος να είναι η Κροατία (2013). Η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε την τελική της ονομασία την 1ηΝοεμβρίου του 1993 με την Συνθήκη του Μάαστριχτ. Από τις πρώιμες μορφές της στοχεύει στην ενότητα των μελών της και ολόκληρης της Ευρώπης, θέτοντας συνεχώς νέους στόχους και επιτυγχάνοντας τους περισσότερους εξ’αυτών.
πηγή :https://www.consilium.europa.eu/el/history/?filters=1734
Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, γνωστή επίσης και ως Συνθήκη του Μάαστριχτ, και γύρω της οι υπογραφές των 12 Υπουργών Εξωτερικών και Οικονομικών των κρατών μελών
