Της Βασιλικής Χάλαρη, Α5
ΕΘΙΜΑ
• Η μπόσκα και ο νέος χρόνος
Με τον νέο χρόνο, στο χωριό μου τα Μέθανα, μπαίνουμε στο σπιτικό με έναν διαφορετικό τρόπο. Λίγες μέρες πριν την πρωτοχρονιά, τα μέλη της οικογένειας, πηγαίνουν στα βουνά, για να ψάξουν μπόσκες. Οι μπόσκες, είναι πολύ μεγάλα κρεμμύδια, που δεν τρώγονται. Βέβαια, δεν μπορούν να μαζέψουν απλή μπόσκα, πρέπει να έχει ΜΟΝΟ τρία φύλλα. Όσα σπίτια έχουμε, εμείς και οι συγγενείς μας τόσες μπόσκες πρέπει να μαζέψουμε.
Λίγο πριν πατήσουμε με το δεξί πόδι στο εσωτερικό του σπιτιού, παίρνουμε την μπόσκα, κάνουμε μία ευχή και την κοπανάμε μια φορά πάνω στο κεφάλι των συγγενών μας, συμπεριλαμβανόμενου και του εαυτού μας! Έτσι βάζουμε το Νέο Έτος μέσα στο σπίτι μας, με σκοπό να μας φέρει τύχη, υγεία και ευτυχία!
ΣΥΝΤΑΓΕΣ
• ΟΙ ΓΚΟΓΚΛΙΕΣ
Ένα από τα πιο αγαπημένα φαγητά του τόπου είναι οι Γκόγκλιες ή Ντόντλιες ή Ντόριλιες ή Τζόλιες. Οι Γκόγκλιες είναι εύκολες στην κατασκευή τους: Απλά χρειάζεται ένα κιλό αλεύρι, λίγο αλάτι, νερό και ζύμωμα. Τους δίνουμε μια μορφή σαν κορδόνι στο πάχος του δακτύλου και στη συνέχεια το κόβουμε σε κομματάκια και κάνουμε ένα κούφωμα με το δάκτυλο και στη συνέχεια τα βράζουμε και τα σερβίρουμε με μυτζήθρα.
• ΟΙ ΚΙΟΥΡΛΙΕΣ
Οι κιούρλιες είναι οι παραδοσιακές τηγανίτες ή κουταλίθρες, όπως τις λέμε στο χωριό, δηλαδή το γλυκό των κατοίκων της περιοχής και ιδιαίτερα των παιδιών που το φτιάχνουν συνήθως οι γιαγιάδες. Τα υλικά που απαιτούνται είναι αλεύρι, νερό ή χυμός πορτοκαλιού. Με ένα κουτάλι ρίχνουμε χυλό σε καυτό λάδι και τις τηγανίζουμε. Όταν τελειώνουμε, βάζουμε ζάχαρη ή μέλι και τις σερβίρουμε.
• Η ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ
Η “Μπουκουβάλα” είναι μια συνήθεια που ξεκίνησε στα λιτρίβεια. Οι αγρότες που περίμεναν να βγει το φρέσκο λάδι, έψηναν επί τόπου φέτες από τα καρβέλια και τις βουτούσαν στο πρωτόλαδο. Έβαζαν ορισμένες φορές και ρίγανη ή πρώτα έβαζαν καψαλισμένη φέτα πάνω στο ψωμί, έριχναν λεμόνι και μετά στο λάδι. Αλλά και στα σπίτια η μαμά ή η γιαγιά το έφτιαχνε στο τζάκι και μετά τραγουδούσε: «Μπάλα, μπάλα, φάτε απόψε μπουκουβάλα».
• Η ΡΙΓΑΝΗ ΤΩΝ ΜΕΘΑΝΩΝ
Η ρίγανη των Μεθάνων θεωρείται ότι είναι η καλύτερη που υπάρχει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στον κόσμο. Περιέχει υψηλά θρεπτικά συστατικά και χρησιμοποιείται με πολλούς τρόπους στη μαγειρική. Η ρίγανη χρησιμοποιείται όμως και για φαρμακευτικούς λόγους. Κυνηγοί αναφέρουν ότι όταν μια πέρδικα τραυματισθεί από σκάγια όπλου, αναζητεί να βρει ρίγανη. Με το ράμφος της, τσιμπάει την ρίγανη και την τοποθετεί πάνω στην πληγή.
• Η ΣΥΚΟΜΑΙΔΑ
Η τροφή αυτή, είναι ό,τι πρέπει για τους κρύους μήνες του χειμώνα και τη βαριά δουλειά. Αποτελείται από ξερά σύκα και η παρασκευή της γίνεται ως εξής: Βάζουμε νερό σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε αποξηραμένη ρίγανη, θυμάρι ή βασιλικό. Ζεματάμε για μερικά λεπτά τα σύκα. Μόλις η φλούδα αρχίζει να τρυπιέται εύκολα με τη μύτη του μαχαιριού, τα βγάζουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν ασκέπαστα. Το νερό, δεν το πετάμε, αλλά κάνουμε τη συκαλευριά. Αφού κρυώσουν τελείως τα σύκα, αφαιρούμε το κοτσάνι και ψιλοκόβουμε. Αν έχουν πολύ υγρασία, τα αφήνουμε απλωμένα σε δίσκο να στεγνώσουν. Η πάστα που φτιάχνουμε είναι συμπυκνωμένη.
Βρέχουμε τα χέρια μας σε ούζο, όσο πλάθουμε το μείγμα σε μούστο ή πετιμέζι, για να γίνει πιο γυαλιστερή η επιφάνεια. Τα αφήνουμε σκεπασμένα με τούλι, να στεγνώσουν στον ήλιο, γυρίζοντάς τα κατά διαστήματα. Τέλος, τα βάζουμε σε σουσάμι ή μαραθόσπορο.
• ΤΟ ΚΟΥΜΑΡΟΜΕΛΟ
Τέλος, στα Μέθανα παράγουμε το κουμαρόμελο. Οι κουμαριές φυτρώνουν πάνω στο βουνό και στο ενεργό ηφαίστειο της περιοχής και είναι ακίνδυνο. Συνήθως το κούμαρο το τρώμε όπως το βρίσκουμε από τη φύση, αλλά άμα δείτε μελίσσια κοντά σε κουμαριές, αυτό σημαίνει πως οι μέλισσες εκεί κοντά, παράγουν κουμαρόμελο. Για όποιους αναρωτιούνται, τι γεύση έχουν τα κούμαρα, είναι σαν να τρώτε μικρά, κόκκινα συκαλάκια με μικρά σποράκια μέσα, που τρώγονται.
